شنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ |۱۰ شوال ۱۴۴۵ | Apr 20, 2024
علی رام نورایی

حوزه / یک بازیگر سینما و تلویزیون گفت: در مجموعه مستند «روزگار خمینی» نوع نگاه هم نسلانم به حضرت امام ترسیم می‌شود؛ نسلی که در زمان حیات ایشان هنوز به درک کافی برای شناخت امام نرسیده بود.

علیرام نورایی، بازیگر سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرگزاری «حوزه»، درباره حضورش در مستند «روزگار خمینی» اظهار کرد: این مجموعه مستند به نظرم اتفاق خوبی در حوزه مستندسازی انقلاب است، چون در آن نگاه و برداشت هم نسلان من از حضرت امام (ره) بیان می‌شود. نسلی که در زمان حیات ایشان بسار کم سن بودند تا بتوانند از نزدیک عظمت شخصیت امام را درک کنند،، اما تاریخ و مستندات تاریخ به ما نشان داده، چه بزرگ مردی مردم این سرزمین را راهنمایی کرده تا در مقابل نظام ستمشاهی به پیروزی برسند.

 

وی افزود: جالب است بدانید که برای حضور در این مجموعه با هجمه بسیاری مواجه شدم، همانگونه که برای کارهای دیگرم نیز چنین مشکلاتی را تجربه کردم، اما من به عنوان یک انسان برای خود آرمان‌هایی دارم که ان را فدای مصلحت اندیشی نمی‌کنم. جالب است بدانید افرادی مخالف حضور من در کارهای انقلابی هستند که خودشان بیش از همه از سفره انقلاب بهره برده‌اند، اما متاسفانه امروز آنها منفعت خود را در مخالفت می‌بینند، البته دشمنی آنها برای من باعث سختی‌هایی شد، اما عزت انسان دست خداست و من در مقابل چنین فشاری‌هایی از اهدافم کوتاه نمی‌آیم.

 

بازیگر فیلم «یتیم خانه ایران» درباره حضورش در سریال  «از یادها رفته» گفت: به نظرم این سریال از اتفاقات خوب سیماست که به برهه‌ای از تاریخ می‌پردازد که شاید برای ما چندان بازگو نشده باشد، هرچند در این میان ممکن است ضعف‌هایی هم داشته باشد، اما با یک نقد که در رابطه با این کار مطرح می‌شود موافق نیستم. آنهم این‌که این سریال از «شهرزاد» کپی برداری شده است. این ادعا به نظرم هیچ پایه و اساس منطقی ندارد، چون اگر بخواهیم به دلیل همزمانی قصه بخواهیم همه کارهای این عرص را شبیه یکیدیگر توصیف کنیم دیگر نباید در این زمینه اثری تولید شود. در این رابطه سوالی را مطرح می‌کنم. مرحوم علی حاتمی، مکانی را تحت عنوان شهرک سینمایی ساخت که تمام فیلم‌های مربوط به تهران دهه 20 و 30 در آن تولید می‌شود، چون جای دیگری وجود ندارد، پس یا باید در این رابطه بعد از «هزار دستان» کاری انجام ندهیم یا این‌که از این عیب‌جویی‌های غیر حرفه ای دوری کنیم.

 

نورایی در ادامه با بیان این‌که سریال مناسبتی تنها کارهایی نیست که در آنها نماز یا روزه نشان داده می‌شود، تاکید کرد: در ماه رمضان باید گوناگومی موضوع وجود داشته باشد، یعنی روزه‌داری که می خواهد بعد از افطار زمان استراحت خود را با تماشای سریال پشت سر بگذارند باید حق انتخاب داشته باشد تا هر کاری را که می‌پسندد ببیند، پس اگر قرار باشد تمام آثار یک شکل روی آنتن رود ما با ریزش تماشاگر رو‌به‌رو خواهیم شد. این نکته را بیان کردم تا بگویم تلویزیون در ماه مبارک هم باید کارهایی با محوریت روزه و نماز داشته باشد هم به آثاری چون «از یادهارفته» توجه کند.

 

وی در پاسخ به سوالی دیگر مبنی بر اینکه «از یادها رفته» در مقایسه با «برادر جان» موفقیت کمتری در جذب تماشاگر داشته است، بیان کرد: درست نیست که بخواهم درباره سریالی دیگر (برادر جان) که خود در آن حضور نداشته‌ام اظهار نظر کنم، اما همین اندازه بگویم که برای موفقیت یک کار نمایشی جدا از کیفیت اهرم‌های دیگر نیاز است که «از یادها رفته» از آن بهره نبرد. برای مثال اهرم‌های تبلیغی به ویژه در فضای مجازی یکی از این اتفاقات است یا اینکه زمان پخش می‌تواند عاملی دیگر در جهت موفقیت سریال‌های تلویزیونی باشد.

 

وی درباره سریال «گاندو» نیز گفت: همانگونه که مشخص است این سریال یکی کار با کیفیت بالاست که تا به حال نمونه آن را کمتر در سریالی تلویزیونی دیده‌ایم. این سریال به قدرت و صلابت نیروهای امنیتی می‌پردازد که به نظرم بازگو شدن آن برای مردم واجب است، چون آنها باید بدانند برای امنیت آنها چه فداکاری‌های صورت می‌گیرد.

 

نورایی با تاکید بر این‌که دوست دارد بازهم در آثاری با محوریت مدافعان حرم حضور داشته باشد، گفت: چند سال پیش در فیلمی با نام «جشن تولد» حضور داشتم که در آنها به مدافعات حرم پرداخته می‌شد. به واسطه این کار توانستم روزهای را با مدافعان حرم سپری کنم و ایثار آنها را از نزدیک ببینم، اما متاسفانه وقتی در این زمینه کاری تولید نمی‌شود دیگر من چگونه در این عرصه قادرم فعالیت کنم، برای همین امیدوارم دولت از این دست آثار به صورت جدی حمایت کند تا در آینده نزدیک، باز هم شاهد کارهایی با محوریت مدافعان حرم باشیم.

 

وی در جواب به سوال پایانی مبنی بر این که سینما ابزار تاثیرگذارتری برای ترویج فرهنگ انقلاب است یا تلویزیون؟ چنین توضیح داد: مقایسه این دو عرصه خیلی سخت است، چون مخاطبان آن با یکدیگر متفاوتند، اما یک تفاوت را می‌توان بین مخاطبان این دو رسانه قائل شد، آنهم این‌که تلویزیون بیشتر مخاطب داخلی ندارد، اما سینما قادر است تماشاگر خارجی هم داشته باشد، پس اگر قرار است مبلغ ارزش‌های دینی و انقلابی در خارج از کشور باشیم به نظرم سینما محلی مناسب در این رابطه است.

انتهای پیام

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha