به گزارش خبرگزاری حوزه از شیراز، بررسی سه ماهه ابتدای دوران مأموریت نشان می داد که علوم پایه ای مثل ادبیات عرب و منطق در مدارس علمیه شیراز مبتلا به اشکالات اساسی است و علیرغم زحمات اساتید و مدیران محترم، طلاب شهر شیراز در این بخش ها تقریبا ضعیف بودند. یکی از علل ضعف علوم پایه، عدم تمرکز مدارس علمیه بر صرف، نحو و منطق طلاب بود به خصوص مدارسی که با اخذ مجوز سطح ۲ و سطح ۳ اجرای هر ۱۰ پایه تحصیلی را بر عهده گرفته بودند که در مقام عمل غالبا اهتمام و توجه مدیران مدارس به پایه های بالاتر بود.
از طرفی این گستردگی در اداره مدرسه، به لحاظ تهذیبی برنامه ریزی تربیتی متناسب با طیف های مختلف طلاب را مشکل می کرد چون طلاب پایه های پایین تر در مرحله شکل گیری هویت و شخصیت طلبگی هستند لذا نیاز به اساتید اخلاق خاص با موضوعات هویت و زیّ طلبگی دارند، طلاب پایه ها ۵ و ۶ غالبا مبتلا به روزمرگی در زندگی طلبگی شده اند و همچنین در آستانه ازدواج و تشکیل زندگی قرار دارند به همین دلیل نیاز به طرح مباحث اخلاقی متناسب با مسائل خود دارند و طلاب سطح ۲ و ۳ نیز که غالبا متاهل هستند و با مشکلات معیشتی دست و پنجه نرم می کنند باید طیف دیگری از موضوعات اخلاقی برای آنها برنامه ریزی شود که در شرایط اختلاط همه پایه ها تقریبا غیرممکن بود به همین دلیل جلسات اخلاق معمولا با بیان مسائل کلی، کلیشه ای و غیرکاربردی سپری می شد.
از این رو بین ۱۷ مدرسه بلندمدت در شهر شیراز با مشورت مسئولان محترم و مدیران زحمتکش مدارس علمیه و همکاری ستودنی آنها، تقسیم کار صورت گرفت و با تقسیم آنها در سه مقطع، طرح تمرکزگرایی تخصص محور آغاز شد. ۵ مدرسه به عنوان مدارس ادبیات و منطق متکفل اداره پایه های اول تا سوم شدند، ۵ مدرسه اداره پایه های چهارم تا ششم را به عنوان مدارس فقه و اصول مقدمات بر عهده گرفتند و ۷ مدرسه هم به عنوان مدارس سطوح عالی به تدبیر امور پایه های هفتم تا دهم پرداختند.
امتیازات طرح:
تمرکز مدیر و معاونان مدرسه بر برنامه ریزی آموزشی و پژوهشی طلاب به صورت موضوع محور به گونه ای که در یک دوره ۳ ساله زمینه تبدیل مدارس مقطع اول به عنوان مدارس شاخص ادبیات و منطق در کشور ایجاد شود ( البته عارضه کرونا و آسیبی که به واحدهای آموزشی وارد کرد مقداری ما را از زمان بندی عقب انداخت).
پویایی و نشاط علمی در مدارس به دلیل تخصصی تر شدن مدارس برای طلاب و جلوگیری از رکود و رخوت علمی.
ارتقای سطح اخلاقی و تربیتی طلاب با کاربردی شدن مباحث دروس اخلاق و هدفمندی در تربیت طلاب مدارس علمیه با توجه به اقتضائات موجود.
کمک به عدالت آموزشی، استفاده از امکانات موجود در حوزه علمیه و توزیع عادلانه طلاب با توجه به پراکندگی مدارس علمیه شیراز.
البته لازم به ذکر است که در فرایند اجرایی شدن طرح مشکلاتی نیز وجود داشت که با همت معاون آموزش وقت سعی شد مشکلات اداری و اجرایی طرح به حداقل برسد.
پس از مدتی برخی از مدیران تقاضا کردند مقاطع دیگر تحصیلی هم داشته باشند که به عنوان تبصره در صورتی که برای مقطع جدید مورد درخواست مکان جداگانه فراهم کنند و کادر اجرایی مستقل معرفی نمایند با تقاضای آنها موافقت شود.
آنچه که مسلم است این است که موفقیت هر طرحی در گرو اقدام مومنانه، صحیح و کامل آن طرح توسط مجریان می باشد که نظارت بر حسن اجرای آن می تواند ضامن موفقیت آن باشد.
به امید ارتقای حوزه های علمیه در مسیر جامعه پردازی و تمدن سازی
محمد استوار میمندی