جمعه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳ |۱۶ شوال ۱۴۴۵ | Apr 26, 2024
سیاست خارجی

حوزه/ پذیرش ولایت كفّار از سوى مؤمنان، ممنوع است. «لایتخذ المؤمنون الكافرین اولیاء» (اگر مسلمانان جهان تنها به این آیه عمل مى‏ كردند الآن وضع كشورهاى اسلامى این چنین نبود.)

به گزارش خبرگزاری «حوزه»، استاد محسن قرائتی در تفسیر نور به ارائه «نکات ناب» و «پیام های زیبای آیات قرآن کریم» پرداخته که حوزه نیوز در این نوشتار، آیه 28 سوره مبارکه آل عمران را در قالب مجموعه «قطره ای از دریا» ارائه می نماید.

* آيه               

لا يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْکافِرينَ أَوْلِياءَ مِنْ دُونِ الْمُؤْمِنينَ وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِکَ فَلَيْسَ مِنَ اللَّهِ في‏ شَيْ‏ءٍ إِلاَّ أَنْ تَتَّقُوا مِنْهُمْ تُقاةً وَ يُحَذِّرُکُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ إِلَي اللَّهِ الْمَصيرُ

* ترجمه                      

نباید اهل ایمان، بجاى مؤمنان، كافران را دوست و سرپرست خود برگزینند و هر كس چنین كند نزد خدا هیچ ارزشى ندارد، مگر آنكه از كفّار پروا و تقیّه كنید(و به خاطر هدف‏ هاى مهم ‏تر، موقّتاً با آنها مدارا كنید) و خداوند شما را از (نافرمانى) خود هشدار مى ‏دهد و بازگشت(شما) به سوى خداوند است.

* نکته ها                     

با توجّه به قدرت بى ‏انتهاى الهى در آیات قبل، جایى براى پذیرفتن سلطه كفّار نیست. «بیدك الخیر، تولج اللیل، لایتخذ...»

در این آیه سیماى سیاست خارجى، شیوه‏ ى برخورد با كفّار، شرایط تقیّه و جلوگیرى از سوء استفاده از تقیّه بیان شده است.

تقیّه، به معناى كتمان عقیده ‏حقّ از ترس آزار مخالفان و ترك مبارزه با آنان به جهت دورى از ضرر یا خطرِ مهم ‏تر است. تقیّه، گاهى واجب و گاهى حرام است. قرآن در آیه 106 سوره نحل، درباره‏ ى تقیّه سخنى گفته كه شأن نزول آن عمار یاسر است.

* پيام ها                      

1- پذیرش ولایت كفّار از سوى مؤمنان، ممنوع است. «لایتخذ المؤمنون الكافرین اولیاء» (اگر مسلمانان جهان تنها به این آیه عمل مى‏ كردند الآن وضع كشورهاى اسلامى این چنین نبود.)

2- در جامعه اسلامى، ایمان شرط اصلى مدیریّت و سرپرستى است. «لایتّخذ المؤمنون الكافرین اولیاء»

3- ارتباط سیاسى نباید مُنجرّ به سلطه پذیرى یا پیوند قلبى با كفّار شود. «لایتخذ المؤمنون الكافرین اولیاء»

4- ارتباط یا قطع رابطه باید بر اساس فكر و عقیده باشد، نه بر اساس پیوندهاى فامیلى، قومى و نژادى. «المؤمنین، الكافرین»

5 - هركس به سراغ كفّار برود، خداوند او را به حال خود رها و از امدادهاى غیبى خود محروم مى‏ سازد. «و من یفعل ذلك فلیس من اللّه فى شى‏ء»

6- ارتباط ظاهرى با كفّار براى رسیدن به اهداف والاتر، در مواردى جایز است. «الا ان تتقوا منهم تقیة»

7- تقیّه، براى حفظ دین است. مبادا به بهانه‏ ى تقیّه، جذب كفّار شوید و از نام تقیّه سوء استفاده كنید. «یحذّركم اللّه نفسه»

8 - در مواردى كه اصل دین در خطر باشد، باید همه چیز را فدا كرد و فقط باید از خدا ترسید. «یحذّركم اللّه نفسه»

9- یاد معاد، بهترین عامل تقواست. «یحذّركم اللّه نفسه و الى اللّه المصیر»

10- مبادا بخاطر كامیابى و رفاه چند روز دنیا، سلطه‏ كفّار را بپذیرید كه بازگشت همه‏ شما به سوى اوست. «و الى اللّه المصیر»

 

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha