جمعه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳ |۱۶ شوال ۱۴۴۵ | Apr 26, 2024
حجت الاسلام مهدی مسائلی

حوزه/ ملاک در «تبری» این است که ادب لسانی رعایت شود و جایی برای دشنام دادن یا دشنام شنیدن وجود ندارد، چرا که بیشترین آسیب دشنام به شخص دشنام دهنده می رسد. و ارزش و عظمت شخص، کم می شود.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از اصفهان، حجت السلام مسائلی،  در نشست علمی پژوهشی با موضوع «حقیقت نهم ربیع و بدعت های آن» که  در سالن اجتماعات مرکز تخصصی فقه و اصول النفیسه اصفهان برگزار شد، «تبری» را از ویژگی های خاص شیعه دانست و گفت: «تبری» در سه مرحله ی قلبی، عملی و گفتار نمود پیدا می کند. شیعه باید بغض و کینه ی دشمنان خدا را در قلب خود داشته باشد و در گفتار هم اظهار و اعلام نماید. اگر حب اهل بیت به همراه بغض از دشمنان آنها در تمام مراحل وجود نداشته باشد، نفاق در وجود شخص  رخنه کرده است.

استاد حوزه افزود: ملاک در «تبری» این است که ادب لسانی رعایت شود و جایی برای دشنام دادن یا دشنام شنیدن وجود ندارد، چرا که بیشترین آسیب دشنام به شخص دشنام دهنده می رسد. و ارزش و  عظمت شخص، کم می شود.

وی به آیه 108 سوره انعام  استناد کرد و گفت: از امام رضا علیه السلام در مورد این آیه سؤال شد و حضرت آن را بر شیعه و سنی منطبق کردند و آن را دال بر عدم دشنام به اهل سنت عنوان فرمود.

استاد حوزه با بیان این که  مهم ترین عامل شیعه کشی توسط دشمنان اهل بیت علیهم السلام در طول تاریخ، سبّ و دشنام گویی به صحابه بوده است، اظهار کرد: معنای اصلی تبری، فحش و ناسزا گویی نیست بلکه عنوان کردن اعمال و رفتار نادرست او جهت تبیین راه باطل، برای مخاطبین کافی است.

حجت السلام مسائلی بیان در ادامه به مسئله لعن اشاره و تصریح کرد: لعن به معنای نفرین است، اما در بعضی از مصادیق شامل دشنام نیز می شود. در لعن از خداوند درخواست می شود که برکات را از کسی گرفته و عذاب را شامل حالش نماید. لعن در دعای بعد از نمازها، ادعیه و زیارات نفرین محسوب می شود، ولی آنچه در مراسم هایی با عنوان عید الزهرا برپا می شود، شامل دشنام است.

پژوهشگر حوزوی با استناد به روایت امام محمد باقر علیه السلام  که فرمودند:« لعنت و نفرین هنگامی از دهان خارج شود، اگر فرد مورد لعن، مستحق آن نباشد نفرین به خود لعن کننده، بر می گردد.»، اذعان داشت: لعن در سیره اهل بیت علیهم السلام برای آزار و یا آسودگی دل خود فرد نیست، بلکه برای ایجاد خطوط فکری صحیح برای شیعیان است.

استاد حوزه در ادامه به محتوای کتاب خود با عنوان «نهم ربیع، جهالت ها و خسارت ها»  اشاره کرد و گفت: در این کتاب بیان شده که تمام تاریخ نویسان مرگ خلیفه دوم را در ماه ذیحجه می دانند و برگزاری مراسمی با عنوان عید الزهرا و انجام رفتار های نامناسب که  از بعضی شیعیان سر می زند، به هیچ وجه مورد رضایت مراجع عظام تقلید نبوده و نه تنها در ترویج سیره اهل بیت(ع) کار گشا نیست، بلکه اثر سوء آن نیز برای شیعیان دیگر کشورها خواهد بود.

وی در پایان با اشاره به حدیث «رفع القلم» که برخی به نام دین به آن استناد می کنند و مجوز گناه را به دیگران تا سه روز  می دهند، افزود: این حدیثی ضعیف بوده و طبق آموزه های دین و سیره اهل بیت(ع) و حتی عقل سلیم، ما اجازه ارتکاب گناه را در هیچ زمانی نداریم.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha