به گزارش خبرگزاری «حوزه»، در نشست «مشارکت فرهنگی، اجتماعی زنان در انقلاب اسلامی»، خانم داورپناه با اشاره به دست‌آوردهای درخشان انقلاب اسلامی در هویت‌بخشی به بانوان، تصریح کرد: زنان زیادی در بخش‌های مختلفی می‌بینیم که کلیشه‌شکن هستند و زنان این نسل، هنوز شور و هیجان دارند و شمه‌ای از آن، به نسل کنونی رسیده است.

وی ادامه داد: زنانی در ایران هستند که شاید چندان معروف نباشند، ولی با وحدت مثال‌زدنی، به دنبال معنای والایی هستند.

 داورپناه گفت: جنسیت در انقلاب مهم نبود و توجه به نفس  انسانی اهمیت داشت.

وی با اشاره به حضور برخی زنان در برخی مناصب در دوران پهلوی، خاطرنشان ساخت: در زمان شاه هم زنانی داشتیم که در عرصه‌های گوناگونی فعالیت می‌کردند، ولی توده مردم، برای زن ارزش قائل نبود. انقلاب اسلامی محدودیت‌ها را برای زنانی برداشت که می‌خواستند با حفظ حرمت‌ها، در عرصه گوناگون فعالیت کنند.

در ادامه، خانم زارع درباره نگاه جامعه‌شناختی به ورود زنان به عرصه‌های فرهنگی اجتماعی پس از پیروزی انقلاب اسلامی سخن به میان آورد و اظهار داشت: پیروزی انقلاب و حاکمیت نظام دینی، نقطه عطفی در تاریخ دنیای معاصر برای ایران، جهان اسلام و دنیای بین‌الملل بود. براساس بسیاری از نظریات غرب، پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، اتفاق خارق‌العاده‌ای به شمار می‌رفت.

وی با بیان این که انقلاب اسلامی، مفاهیم جدیدی در حوزه زنان ایجاد کرد، خاطرنشان ساخت: زن در گفتمان انقلاب اسلامی، به کنشگر فعال تبدیل شد. نفی نمی‌کنیم که زنان در عصر پهلوی نیز حضور داشتند، ولی باید بررسی شود که حضور آنان به چه شکل بود و چه قدر از جامعه زنان درگیر بودند؛ در نظام اجتماعی پیش از انقلاب، بیشتر زنان در ساحت سنتی حضور داشتند و عموم زنان در عرصه مدرنیته نبودند.

خانم زارع افزود: در آن زمان، جامعه زنان، دوگانه بود: زن سنتی، زن مدرن. هنر انقلاب اسلامی این بود که از این دوگانه رد شد. این دوگانه تنها به ایران اختصاص ندارد و در کشورهای اسلامی دیگر هم می‌بینیم.

وی تصریح کرد: امام(ره) حقیقت زن را در تفکر ناب اسلامی به جریان انداختند. امام خمینی(ره) ذات زن را عیان ساختند. در نگاه مدرن، زن خارج از حدود شرعی و بدون اولویت‌بندی در نقش محوری‌اش در حوزه خانواده رفتار می‌کند. در این نگاه، نقش مادری و همسری نادیده گرفته می‌شود.

سخنران این نشست افزود: حضور زنان ایرانی در حوزه‌های سیاسی و اجتماعی، به پشتوانه فرهنگی و دینی، از نگاه انقلاب آغاز نشده است. ردپای این مشارکت را در گذشته، برای نمونه، در نهضت تنباکو و جریان مشروطیت نیز می‌بینیم که زنان با رعایت موازین شرعی، فعالانه حضور داشتند.

خانم زارع ادامه داد: انقلاب اسلامی زن ایرانی را به زن انقلابی و کنشگر تبدیل کرد. انقلاب اسلامی الگویی معرفی می‌نماید که در آن، زن خانواده‌گرای جامعه‌محور است. اکنون، زنان به خودآگاهی رسیده‌اند.

سخنران این نشست گفت: در گفتمان انقلاب اسلامی، زنان در راه‌پیمایی‌ها، شکنجه‌های ساواک و اعتصابات، همپای مردان حضور داشتند. در این گفتمان، زن سوژه مهم شد و نگاه استقلالی به زن داریم. زن سوژه‌ای مستقل است که باید برای آن برنامه‌ریزی کرد. انقلاب اسلامی، ساختارهای مهم بودن این سوژه را ایجاد نمود.

وی ادامه داد: پس از دهه اول انقلاب اسلامی، حضور زنان را در قوای جمهوری اسلامی بیشتر می‌بینیم.

خانم زارع، با بیان این که بنیادی‌ترین شاخص‌های توسعه، آموزش و سلامت است، اظهار داشت: سیر صعودی جمهوری اسلامی در این دو حوزه برای زنان، از همه کشورها سریع‌تر است؛ پیش از انقلاب، سی‌درصد زنان سواد داشتند، در حالی که  در پایان سال 91ش، 97٪ زنان باسواد بودند. همچنین در سال 93ش، شصت‌درصد دانشجویان ما را بانوان تشکیل می‌دادند و بخش اعظمی از اعضای هیئت علمی دانشگاه‌ها، زنان هستند.

وی گفت: در زمینه سلامت، جمهوری اسلامی همگام با کشورهای توسعه‌یافته است؛ در دوران پهلوی، مرگ و میر مادران در حین زایمان زیاد بود در هر صدهزار زایمان، با 237 مورد مرگ مادر روبه‌رو بودیم. اکنون، این آمار به بیست مورد در سال رسیده است.

خانم زارع، حضور زنان را در زمینه اشتغال و مشارکت اجتماعی و سیاسی نیز پررنگ برشمرد و خاطرنشان ساخت: حق رأی زنان در غرب، پس از 150 ساله مبارزه به دست آمد. جمهوری اسلامی در بحث زنان فعالیت زیادی داشته است و ما در این زمینه، طلبکار غرب هستیم.