به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه در خراسان شمالی، حجت‌الاسلام نعمت‌الله آزموده، مدیر مدرسه علمیه تخصصی امام خامنه‌ای بجنورد، امروز در جمع طلاب حوزه علمیه استان، با اشاره به فرصت معنوی ماه شعبان، اظهار کرد: در ماه شعبان عبادت‌های مختلفی وارد شده که مهم‌ترین عبادت، استغفار است.

وی با بیان اینکه اگر استغفار نباشد نفس دائماً آلودگی جمع می‌کند، افزود: کسی که استغفار ندارد آلودگی‌هایش را در طول روز پاک و جبران نمی‌کند این عفونت‌ها جمع می‌شود و شخص خشن، متجاوز، فضول، بدبین، غیبت کننده، تهمت زننده می‌شود.

حجت‌الاسلام آزموده ادامه داد: روح انسان نیاز به تخلیه دارد و در ماه شعبان که ماه استغفار است چون قرار است شخص به مهمانی برود پس باید به‌وسیله استغفار زیاد روح خود را تخلیه کند؛ به‌گونه‌ای که حتی وارد شده است که هر روز صد مرتبه «اَسْتَغْفِرُاللّهَ وَ اَسْئَلُهُ التَّوْبَةَ» بگوییم؛ زیرا این ذکر، عذرخواهی کردن از خداست.

وی در ادامه با اشاره به اوج عرفان در مناجات شعبانیه، گفت: مناجات شعبانیه از لطافت بسیار زیادی برخوردار است، مضامین بی‌نظیری داشته و در آن نکات بسیار لطیفی درباره رابطه بین انسان و خداوند تبارک‌وتعالی وجود دارد.

حجت‌الاسلام آزموده افزود: بیشتر اوقات انسان با خداوند سخنانی دارد که شاید نتواند خودش به‌راحتی به زبان آورد، در ارتباط با خداوند گره‌هایی در دل انسان به وجود می‌آید که آن را یک معصوم متخصص که حاکم بر نفوس انسانی است می‌تواند به شیرینی و زیبایی بگشاید.

وی با بیان اینکه مناجات شعبانیه نفس انسان را خیلی زیبا تخلیه می‌کند و آرامش بسیار زیاد و زیبایی را به نفس می‌دهد، ادامه داد: در آغاز مناجات شعبانیه یک ارتباط عاشقانه بسیار زیبایی بین انسان با خداوند وجود دارد که بنده مورد توجه ویژه خداوند قرار می‌گیرد.

حجت‌الاسلام آزموده اظهار کرد: در این مناجات انسان به خداوند عرض می‌کند خدایا! تو همه حالت‌های مرا میدانی، به همه باطن و احوال من، چه در زمان حال و چه در زمان آینده آگاهی داری، میدانی تا آخر عمر من در ظاهر و باطن من چه اتفاقی می‌افتد و کم و زیاد، سود و زیان من همه به دست تو است نه به دست دیگری.

وی ادامه داد: همچنین می‌فرماید: «هَرَبْتُ إِلَیْک»؛ خدایا من از خودم و از همه فرار کردم و نزد تو آمدم، این از زیباترین حالت‌های یک بنده است که انسان به جایی برسد که از تمام دردسرها و حجاب‌های جمادی، گیاهی، حیوانی و حتی عقلی‌اش به سمت خدا فرار کند.

حجت‌الاسلام آزموده افزود: وقتی میگوییم «فَقَدْ هَرَبْتُ إِلَیْک» من فرار کردم و به سمت تو آمدم، از غیر از تو خسته‌ام، می‌خواهم ساعتی را فقط با تو باشم؛ اگر این حالت به ما دست ندهد بسیاری از ما طعم عشق را نچشیده‌ایم چون هنوز از دنیا خسته نشدیم، هنوز شهوت‌های دنیایی ما را به بند می‌کشد و نمی‌توانیم در ۲۴ ساعت چند دقیقه فرار کنیم و نزد خداوند برویم. اگر حالت خسته شدن از دنیا و فرار از اهل آن سراغ ما نیاید، پس بالغ نشده‌ایم و هنوز کودک هستیم و باطن انسانی پیدا نکرده‌ایم.

انتهای پیام/