به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین غلامرضا فیاضی ، در جلسه درس اخلاق که در حسینیه امام خمینی (ره) قم برگزار شد، با اشاره به آیه « إِنِّی جَاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَةً » بیان کرد: حاکمیت تنها متعلق به خداست، اما این حاکم می تواند خلیفه قرار دهد برای اینکه اراده مطلق او بر تمام هستی حاکم است.

رئیس مرکز تخصصی فلسفه اسلامی حوزه علمیه قم، اولین ویژگی امام (ع)را نصب از سوی خداوند متعال دانست و خاطرنشان کرد: اگر کسی قصد فرمانروایی را داشت تنها به امر خداوند حقانیت می یابد، و تمام مسلمانان معتقدند اگر پیامبر اکرم (ص) به دستور خداوند کسی را به جانشینی خود نصب کرده بود، شبهه ای در خلیفه بودن آن نبود.

عضو مجلس خبرگان رهبری بیان کرد: بیان اهل سنت این است که پیامبر(ص) جانشینی برای خود انتخاب نکرده است، و از جهتی مردم و جامعه نیاز به رهبر نیاز دارند، هرچند فاجر باشد.

وی با اشاره به داستانی در کتاب ارشاد القلوب دیلمی تصریح کرد: به نقل از سلمان؛ اهل قریش شبی پیمانی را می بندند که همه شهادت دهند که پیامبر (ص) از دنیا رفت و کسی را به جانشینی خود نصب نکرد؛ وقتی پادشاه روم از این مسئله مطلع شد، روحانیون مسیحیت را جمع کرد، اما آنها نیز بر خلاف امت پیامبر (ص) صحبت کردند؛ پادشاه آنها را به مناظره به امت حضرت محمد (ص) فرستاد.

حجت الاسلام والمسلمین فیاضی ادامه داد: پس از اینکه مسیحیان در مقابل خلیفه اول، ایستادند گفتند که پس از رحلت پیامبر (ص) آمده ایم که بررسی کنیم که آیا ایشان واقعا پیامبر بوده اند؟ و آمده ایم که حقانیت دین شما را و برتری آن را بررسی کنیم! ولی اگر جریان بر خلاف پیامبران قبل بود ما به دین خود بر می گردیم.

وی ذکر کرد: شخص مسیحی به ابوبکر اشاره کرد و از او پرسید که آیا تو وصی و جانشین پیامبر (ص) و عالم به معلومات هستی؟ پاسخ داد: من جانشین نیستم، بلکه خلیفه هستم؛ شخص مسیحی گفت: اگر منصوب از سوی پیامبر نیستی چگونه این نام را بر خود گذاشتی؟ ابوبکر گفت: مردم این نام را به من داده و من را منصوب کرده اند؛ شخص مسیحی گفت: تو خلیفه قوم خود هستی نه خلیفه پیامبر و ما در کتب آسمانی خوانده ایم که خداوند پیامبری را منصوب نکرده، مگر اینکه وصی داشته است و او علم لدنی و الهی دارد.

استاد حوزه علمیه بیان کرد: شخصی مسیحی رو به ابوبکر گفت: تو خود اقرار کرده ای که محمد (ص) به تو وصیت نکرده و تو را جانشین خودش قرار نداده است؛ مردم به تو راضی شده اند و اگر قرار بود خداوند به خواست مردم راضی شود، پیامبران را نمی فرستاد؛ و یکی از دلایل فرستادن پیامبران این است که همه راه ها روشن شود و دیگر حجتی نماند؛ شما به دنبال انتخاب خداوند نبوده اید بلکه به دنبال انتخاب خودتان بوده اید؛ شما تهمت به پیامبر(ص)زده اید.