به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، دکتر محمد رضا بیات، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، در پنل تخصصی «ایمان، چالش ها، عقلانیت و عمل» همایش ملی «ایمان و چالش‌های عصر جدید» که امروز در سالن جلسات دانشگاه معارف اسلامی برگزار شد، ضمن اشاره به موضوع «ایمان اخلاقی؛ ارزیابی نسبت میان ایمان و ارزش های اخلاقی» ایمان در ادیان را یکی از فضائل دانست و اظهار داشت: تبیین های دیگر در حوزه ایمان باید ناظر به حوزه اخلاق صورت گیرد.
سخنران این همایش ملی، با اشاره به این که ایمان دینی، معناداری زندگی مؤمنانه را شکل می‌دهد، خاطرنشان کرد: ایمان دینی، موجب رستگاری مؤمنان در جهان دیگری است، این مسئله از ارزشمندی قابل‌توجهی برخوردار است.
وی در ادامه به بیان برخی از سوالات مطرح در مقاله «ایمان اخلاقی؛ ارزیابی نسبت میان ایمان و ارزش‌های اخلاقی» پرداخت و ابراز داشت: پاسخ به سوالات در گرو نوع سرشت دینی در مسئله ایمان است و تبیین‌های گوناگون درباره سرشت دینی به دو نوع تبیین انفعالی و فعال صورت می‌گیرد.
عضو هیئت‌علمی دانشکده الهیات دانشگاه تهران، در بخش دیگری از سخنان خود به دیدگاه‌های مختلف اسلامی و دیدگاه اندیشمندان غرب در حوزه ایمان اشاره کرد و یادآور شد: پذیرش ایمان از لوازم ایمان است، نه‌بخشی از فرایند ایمان.
دکتر بیات، با بیان این که برخی از فیلسوفان، ایمان را نوعی معرفت و عالی‌ترین نوع تصنیف ذکر می‌کنند، اظهار داشت: یکی از تبیین‌ها دررابطه‌با ایمان دینی، باور به گزاره‌های مرتبط با خداوند متعال و برگرفته از متون دینی است.
وی به قلمرو باور و ارتباط آن باایمان اشاره کرد و با بیان این که باور لزوماً معرفت بخش نیست، اظهار داشت: ایمان به‌مثابه باور، سرشتی تشکیکی داشته، در معناداری مراتبی دارد.
دکتر بیات در بخش پایانی سخنان خود با بیان این که در عالم واقع با مسائلی چون ارزشمندی ایمان مواجه هستیم، خاطرنشان کرد: در دوره ما اصل ارزشمندی ایمان خدشه‌دار شده است؛ باید با شیوه‌های گوناگون به جامعه دینی نشان دهیم که ایمان گوهر ارزشمندی است.
وی، عوامل موثر بر عرصه ایمان در جامعه را مورد توجه قرار داد و ابراز داشت: در تبیین نسبت ایمان و عمل نیازمند نظریه پردازی هستیم؛ باید تبیینی از سرشت ایمان ارائه کنیم تا با تکیه بر آن نشان دهیم که ایمان با این تعارف نسبت نزدیکی با عمل دارد؛ با هر نوع تبیینی از ایمان نمی توان به نسبت دقیق ایمان و عمل رسید.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران، خاطرنشان کرد: اگر در باب سرشت ایمان و عمل نظریه پردازی نماییم، با تکیه بر آن می توانیم چگونگی رویش عمل از ایمان دینی را احصا و ارائه نماییم.
