ماشاءالله ایزدی مدرس دانشگاه شهرکرد، در گفتوگو با خبرنگار حوزه در شهرکرد، اظهار داشت: آیینهای سنتی یادگاریهای ارزشمندی هستند که از نیاکان به ما رسیده و رسم چراغگردانی در شب سال نو که در آستان مقدس دوخاتون شهرکرد انجام میشود نیز یکی از این آیینها است.
مدرس دانشگاه شهرکرد افزود: در این آیین، صاحبانِ چراغ، برای سلامتی خود و خانوادههایشان نذر میکنند و چراغ را به آستان مقدس میبرند تا با دست سادات روشن کنند و این چراغ روشن را به منزله برکت، نور و روشنایی که با عشق اهل بیت(ع) روشن شده است، به منزل میبرند.
وی با بیان اینکه این رسم در بسیاری از امامزادگان استان انجام میشود، ادامه داد: خداوند خود را در قرآن «نور» معرفی میکند و این نشاندهنده جایگاه رفیع نور در احادیث ما است و میتوان نور را سرچشمه تمام هستی دانست.
ایزدی بیان کرد: نور در آیینهای مختلف شکل جدیدی به جهان میبخشد و جهل و ظلمت را از بین برده و روشنایی را به محیط هدیه میدهد.
وی ادامه داد: خداوند مظهر نورانیت، عشق، امید و وحدت آفرین است، هر موجودی حتی گیاهان برای ادامه حیات خود به سمت نور میروند و نور تعالی بخش است، بنابراین نور در آموزههای دینی نیز دارای تقدس خاصی است.
مدرس دانشگاه شهرکرد اظهار کرد: از نور در اماکن مقدس، مراسمات عزاداری و جشنها به شکلهای مختلف حتی با روشن کردن شمع استفاده میشود، که هرکدام فلسفه خاص خود را دارند.
وی ادامه داد: این آیین سنتی با فلسفه اینکه نور را به عنوان سر منشاء خیر و برکت و عنایت اهل بیت(ع) به منزل ببریم انجام میشود چراکه نشان دهنده عشق و علاقه مردم به اهل بیت(ع) است، پس چراغ روشن کردن منافاتی با دین و ارزشهای آن ندارد.
ایزدی گفت: این حرکت در راستای احترام به سادات است که از ذریه اهل بیت(ع) هستند و در یک محیط مقدس انجام میشود، پس امری پسندیده است.
مدرس دانشگاه شهرکرد افزود: این برنامهها به عنوان پرستش چراغ یا نور و یک بدعت نیست و با آیین زرتشتیان فرق دارد، بلکه یک فرهنگ اسلامی، امیدبخش، گرما بخش و ضدعفونی کننده است.
پایان پیام/