به گزارش خبرگزاری حوزه، دکتر زهرا راد، منتقد و پژوهشگر سینما اظهار داشت: این فیلم را می توان در زمره فیلم های نسبتاً خوب اجتماعی سینمای ایران برشمرد که بیشتر قصد طرح مساله را داشته است، با این حال باید توجه داشت که متأسفانه ژانر اجتماعی در سینمای ایران دچار یک بیماری مزمن و فراگیر شده به نحوی که مثلاً در یک فیلم تلخ و سیاه با موضوع اجتماعی می خواهند با یک صحنه جزیی یا طرح یک دیالوگ، تاریکی را تبدیل به روشنی کنند و حال آن که مخاطب پیام دیگری را دریافت می کند.
وی افزود: به عقیده بنده، جدای از زمینه سیاه یا سفید فیلم ها در این بخش باید به شکل عمیق تر و گسترده تر به تحلیل این قبیل آثار پرداخت.
این کارشناس فرهنگی و رسانه ای همچنین گفت: ما باید بر اساس یک رویکرد و نگاه کلان و تحول گرایانه به دنبال ساخت آثاری با رویکرد تمدنی و کلان باشیم و به خصوص از جبهه انقلابی این انتظار می رود که در این راستا به خصوص با محوریت زن و خانواده آن هم با رویکرد بیانات و رهنمودهای امام و رهبری تمرکز کند، نه این که خودش را درگیر حواشی و مباحث خُرد نماید.
وی در خصوص فیلم علفزار نیز بیان داشت: از عنوان اثر می توان تا حدودی دریافت که ما علفزاری را مشاهده می کنیم که متأسفانه علف های هرزی در آن روییده و در این بین سیستم نیز دچار مشکلات و فسادی است که دچار تزلزل است، کما این که به عنوان مثال شهردار در این فیلم به عنوان پدر یک خانواده و مهم تر از آن یک مسئول، نماینده حاکمیت متزلزلی است که به هر قیمت ولو به زور می خواهد دیگران تحت انقیاد او قرار بگیرند.
راد همچنین افزود: در این فیلم شخصیت قهرمان، همان فرد بازپرس با بازی خوب و درخشان پژمان جمشیدی است که با وجود برخی فشارها و مشکلات، پا روی منافع فردی خود می گذارد و در نهایت به دنبال تحقق عدالت است.
وی ابراز داشت: از سویی این که بخشی مهمی از لوکیشن و موقعیت فیلم در دادگاه می گذرد، نشان می دهد که فیلمساز هدفمند به دنبال این بوده که اتفاقات و تلخی را در اینجا به عنوان یکی از نمادهای حاکمیتی روایت کند.
مدرس و پژوهشگر سینما گفت: همچنین به نظر می رسد که در این قبیل آثار، فیلمسازان خواسته یا ناخواسته به دنبال عادی سازی موضوع خیانت و برخی روابط غیراخلاقی هستند و این که زنان آزادند که هر نوع رفتاری داشته باشند ولو این که در نهایت متأسفانه حتی به آن ها تجاوز شود اما انتظار این است که از حق آن ها در نظام قضایی دفاع شود، ضمن آن که در این سال ها به سمتی رفته ایم که به بهانه طرح موضوعات اجتماعی، همیشه پای یک زن در میان است.
