به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمدمهدی میرباقری، در محفل معارفی حرم مطهر بانوی کرامت، درک ایام محرم و عزاداری سید و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین علیه السلام را موهبتی الهی توصیف نمود و با اشاره به این که زمان های مختلف آداب و مناسک متفاوتی دارند و ثواب انجام عبادات در آن زمان بسیار زیاد می شود، اظهار داشت: در محرم الحرام مناسک خاصی وجود دارد که انسان با تمسک به این اعمال و اوقات فضیلت می‌تواند به خداوند متعال نزدیک‌تر شود.
سخنران محفل معارفی حرم مطهر در ادامه ضمن اشاره به روایتی از امام رضا علیه السلام، مراقب و دقت بر اعمال در محرم الحرام را بسیار مهم ارزیابی نمود و ابراز داشت: امام رضا علیه السلام در روایتی می فرمایند؛ اگر کسی فرزند صالحی از خداوند متعال می خواهد؛ در روز نخست ماه محرم روزه بگیرد و از خداوند بخواهد تا فرزند صالحی برایش اعطا کند.
وی در تبیین روایتی به جایگاه گریه بر امام حسین علیه السلام اشاره و با بیان این که اگر انسان بر چیزی گریه‌اش گرفت، به یاد مصیبت سید الشهدا گریه کند، اذعان داشت: مصیبت سید الشهدا مصیبتی با عظمتی است که بر تمام سماواتی ها عظمت دارد و گریه بر این مصیبت بزرگ تصریح شده است. مصیبت حسین علیه السلام قلب رسول الله صلی الله علیه و آله را که عرش الهی است، به لرزه در می‌آورد.
حجت الاسلام والمسلمین میرباقری با بیان این که پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله بارها به یاد مصیبتی که بر سید الشهدا روی خواهد داد، گریه نمودند، اظهار داشت: مصیبت اباعبدالله الحسین علیه السلام آنقدر بزرگ است که خداوند متعال این مصیبت عظمی را برای انبیای الهی نقل کرده و ایشان را با نهضت عاشورا آشنا نمودند.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت با بیان این وقتی حضرت ابراهیم ثواب اعظم مصائب را از خداوند متعال درخواست نمود، ذات اقدس الهی روضه قتل گاه را برای حضرت ابراهیم نمایان ساخته ایشان را با اعظم ابتلائات و ثواب آن آشنا نمودند.
وی افزود: بزرگترین ثواب این مصیبت اعظم این است که خداوند متعال به خاطر این مصیبت، ولایت و امامت را در ذریه سید الشهدا علیه السلام قرار دادند؛ ثواب اعظم ابتلائات این است که امام زمان(عج) در ذریه اباعبدالله علیه السلام است و به دست این ذریه سید الشهدا کار ۱۲۴ هزار پیامبر به نتیجه خواهد رسید. این اتفاق عظیم مزد اعظم مصائب رسول الله صلی الله علیه و آله و فرزند ایشان است.
سخنران محفل معارفی حرم مطهر بر اهمیت توجه به عظمت واقعه عاشورا تأکید نمود و با بیان این که امام سجاد علیه السلام گریه های طولانی در مصیبت سید الشهدا علیه السلام داشتند، خاطرنشان ساخت: گریه بر سید الشهدا جزء اعظم عباداتی است که یاد ولی خدا را زنده نگه داشته، امت متوجه ولی خدا می‌شوند. گریه بر سید الشهدا بکائی است که خداوند متعال آن را دوست می‌دارد و آثار و برکاتی را مترتب انسان می‌سازد.
وی تصریح کرد: همانطور که طفل‌های صغیر و کوچک که مشغول بازی خود هستند، وقتی مصیب های سنگینی بر خانواده ایجاد می‌شود را درک نمی‌کنند، برای درک بزرگی حادثه عاشورا نیز باید بزرگ شویم؛ گریه بر امام حسین علیه السلام کار بزرگان و نعمت و موهبتی است که انسان را در مسیر بزرگ شدن و امت را در مسیر اصلاح و از بین رفتن فساد قرار می‌دهد.
حجت الاسلام والمسلمین میرباقری با اشاره به این که بکاء صبح و شب بر سید الشهدا امت را به ظهور نزدیک می سازد، یادآور شد: گریه بر سید الشهدا علیه السلام مصیبت بزرگی است که خدا آن را دوست دارد که لطفات روح و تهذیب نفس می آورد و امت رسول الله صلی الله علیه و آله را اصلاح و در مسیر درک ظهور آخرین ذخیره الهی قرار می‌دهد.
سخنران حرم مطهر بانوی کرامت ضمن اشاره به ادامه روایت امام رضا علیه السلام با تأکید بر این که اگر در گریه بر امام حسین علیه السلام اشک از صورت انسان جاری شود، خداوند متعال همه گناهان بزرگ و کوچک انسان را می‌آمرزد، اظهار داشت: گناه نکردن آسان تر از توبه کردن و دندان طمع گناه را کشیدن راحت‌تر از توبه کردن است؛ گریه بر سید الشهدا اثار توبه کامل را داشته طهارت نفس ایجاد و تمام گناهان انسان را از بین می برد.
وی با بیان این که بکاء بر اهل بیت علیهم السلام به ویژه سید الشهدا علیه السلام حیات طیبه است که قلب انسان را در روز مرگ قلب ها زنده نگه می دارد، خاطرنشان ساخت: توجه به سید الشهدا حیات قلب و طهارت نفس پیدا می کند، اگر انسان به دنبال هر خطا یک بکا داشته باشد، همیشه سرپا، زنده دل و توجه به عبادات خواهد داشت. نماز چشمه جوشان رهایی نفس از پلیدی آلودگی‌هایی است که انسان را گرفتار می‌سازد.
حجت الاسلام والمسلمین میرباقری در بخش پایانی سخنان خود ضمن تأکید بر آثار تبری و لعن قاتلین اباعبدالله الحسین علیه السلام، با اشاره به این که انسان تا پاک نشود نمی‌تواند راه خدا را طی کند، خاطرنشان ساخت: بکاء بر سید الشهدا علیه السلام همچون نماز چشمه جوشانی است که انسان را مطهر و در مسیر تجلی حیات قلب قرار می‌دهد.
