به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه»، آیت الله سید محمد تقی مدرسی از علمای عراق در آستانه فرا رسیدن اربعین حسینی بیانیه ای صادر کرد. او در این بیانیه گفت: ارزش‌هایـــی کـــه به آنهـــا ایمان آورده و عمـــل می‌کنیـــم، روحیه امیـــد بـــه آینـــده و شـــجاعت در برابـــر فتنه‌هـــا را بـــه ارمغـــان مـــی‌آورد؛ و در نهایـــت روحیـــه تقوا و اســـتقامت را بـــه اذن خدا در وجودمـــان ریشـــه‌دار می‌کند.
متن منتشر شده این بیانیه از سوی دفتر ایشان به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمـد لله و صلی الله علی سـید الخلـق اجمعین النبـی المصطفی محمـد و أهل بیته الهـداة المیامین.
السلام علـی الحسـین وعلی علـی بن الحسـین و علی أولاد الحسین و علی أصحاب الحسین، و علی زائـری أبی عبد الله الحسـین.
با چـه توشـه ای می‌رویـم و با چـه دسـتاوردی باز می‌گردیـم؟
ای رهروان زیارت اباعبدالله! سلام بر شما؛
امید داریم کـه با سـنگینی بار گناهان راهی شـویم و با توبه و پاکی، سرشـار از مغفـرت و رحمت الهی، تقـوا، بصیرت ایمان و روحیه پرهیزگاری از این سـفر معنوی بازگردیم. مگـر در زیـارت مأثـور خطاب بـه مولایمـان امام حسـین (ع) نمی‌خوانیـم: «أشْـهدُ أنکَ طهرٌ طاهرٌ مطهرٌ، منْ طهرٍ طاهِرٍ مطهرٍ،طَهـرتَ وطهـرتْ بک البِـلاد ُ، وطهـرتْ أرضٌ أنتَ بهِا، وطهـرَ حَرمـکَ؛ گواهـی می‌دهـم کـه وجـود تـو در منتهـای پاکـی و از خانـدان پـاک عصمـت و طهارت است. و از کمال پاکی و پاکیزگی تو همه بلاد از لوث کفر و شـرک پاک شـد و بلکه سـرزمینی که تـو در آن بودی و حـرم مطهرت همه پـاک گردید.»
با مجموعه‌ای از آرمان‌های متعالـی، برای رضای خداوند سـبحان، زندگی امن، آینده‌ای درخشان برای نسـل‌های پیـش رو در سـرزمینی پـاک و اخـلاق والا راهی این سفر معنوی می‌شـویم. همان خُلق و خویی کـه خداوند به پیامبر می‌فرماید: ﴿وَإِنکَ لعَلی خُلـقٍ عَظِیمٍ﴾؛ « بیگمـان تو همواره بر خلق و خویی بزرگ هسـتی .»
سـیرت و اخـلاق پیامبـر (ص)، اهل بیت ایشـان (ع) و همچنین یارانشـان قرآنی و در والاترین درجه شرافت بود. خداوند متعال می‌فرماید: ﴿محمد رسول الله والذین معه اشداء علی الکفار رحماء بینهم﴾؛ «محمـد پیامبر خدا، و کسـانی که با او هستند بر کافران سـختگیرند و با یکدیگر مهربانند». ما نیز امیدواریم که اینگونه باشـیم؛ با دشمنان سختگیر و با یکدیگر مهربان .
همچنین خداوند متعال می‌فرماید:(وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ)؛ «مردان مؤمن و زنان مؤمن دوستان یکدیگرند. به نیکی فرمان می‌دهند و از ناشایست باز می دارند.»
نور قرآن
نـور قرآن، سـیره رسـول اکـرم (ص) و اهل بیت (ع) و آن اخلاق والا همچنان در قلب فرزندان امت روشـن و فـروزان اسـت. مشـورت، تواصـی، همـکاری و احسان از فضیلت‌های انسان مسلمان است. اما شاید طوفان‌های وسوسـه و تندبادهای هوا و هوس، بخشی از درخشـش این نور را پنهان کرده باشـد.
و ما به سـوی کربلا گسیل می‌شـویم؛ سرزمینی که ملکـوت آسـمان در آن تجلی می‌یابـد و همواره محل هبوط ملائکه اسـت.
سـرزمینی که حماسه عاشـورا در آن رقم خورد، به کربلا می‌آییم تا آن نور تابـان را بازیابیم و موانع تابش و درخشـش آن را از میان برداریم.
به سوی کربلا رهسـپار می‌شـویم؛ جایی که دعای مؤمنان استجابت می‌شود و باز می‌گردیم با روحیه‌ای سرشار از استقامت و درستی، در حالی که گناهانمان بخشوده شده است.
دژ ولایت الهی
ای رهروان زیارت اباعبدالله (ع)! هنگامـی کـه بنـی آدم در عالـم ذر به ولایـت الهی اقـرار کردند، ما نیز بـه همراه آنها و شـاید پیش از آنها به ایـن ولایت اذعـان کردیم.
و هنگامی که پیامبر اکرم (ص) بشـریت را بـه قبول ولایـت الهـی دعـوت کـرد، مـا نیـز ایـن دعـوت را اسـتجابت کردیـم.
قرآن کریم از زبان مؤمنان راستین می‌فرماید: ﴿ رَبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلْإِیمَانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَکَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الْأَبْرَارِ ﴾؛ «پـروردگارا، مـا شـنیدیم که دعوتگـری به ایمـان فـرا می‌خواند که به پـروردگار خـود ایمان آوریـد، پس ایمـان آوردیم. پـروردگارا! گناهان ما را بیامرز، و بدی های ما را بزدای و ما را در زمره نیـکان بمیران.»
و آنگاه که در روز غدیر تسـلیم امر خدا و رسولش شـدیم و بر بیعت بـا امیر مؤمنـان (ع) توفیـق یافتیم، به فضل خداوند سـبحان وارد دژ محکم او گشتیم. چرا که خداونـد می‌فرماید: «لا اله الا الله حصنی فمن دخل حصنی امن من عذابی»؛ لا اله الا الله دژ من اسـت و هر کـه وارد دژ من شـود از عذابم در امان اسـت.»
زیارت ما تجدید بیعت است
امـروز ما بـا قدم‌هایی محکم به سـوی امام خویش رهسـپار می‌شـویم تـا تجدیـد عهـد و میثـاق کنیـم و بگوییـم: مـا همچنان بـر عهدمـان وفاداریم، دوسـت شـما را دوست و دشـمنتان را دشـمن خود می‌دانیم.
این عهدی اسـت که هر ساله آن را تجدید و چندین بـار تکـرار می‌کنیـم و امیـد داریم کـه مـا را از تفرقه در امـان بـدارد و در آخـرت جـواز عبـور از صراط و دسـتیابی به بهشـت و رضوان الهی باشـد.
ما در زندگی فـردی و اجتماعی خود به دنبال رنگ و بـوی توحیدی هسـتیم. مگر غیر از این اسـت که در پی جلـب رضایـت الهـی هسـتیم و ائمه اطهـار (ع) و پیامبر اکرم (ص) را رهبر و پیشـوای خود در دنیا و شفیع در آخـرت می دانیم؟
ولایت فقهای گرانقدر
آری ای مؤمنـان! ما این گونه ولایت را شـناختیم و نیاکان ما از این حقیقت آگاه شدند. بدین ترتیب قبول ولایـت پیامبر اکـرم (ص) و ائمه (ع) از عالـم ذر به بیعت غدیر و سـپس بـه ایمان راسـخ بـه امام عصـر (عج) و پیروی از ولایت فقهـا انجامید .
همانگونـه که امـام زمـان (عج) می‌فرماینـد: «وأما الحَوادث الواقعة فارجعوا فیها إلـی رواة حدیثنا، فإنهم حُجَّتی علیکم، وأنا حُجَّـةُ اللهِ علیهم»؛ در رویدادهایی کـه اتفـاق می‌افتد بـه راویان حدیـث ما مراجعـه کنید زیرا آنها حجت من بر شـما و من حجـت خدا بر آنان هسـتم»، ولایـت فقها امتـداد ولایت ایشـان اسـت و علما، امنای الهی هسـتند. التزام به این ولایت، به خواست خداوند، حافظ ما از فتنه‌ها در طول تاریخ بوده و هست.
تسلیم آگاهانه در برابر مرجعیت
باکـی نیسـت کـه ایـن حقیقـت را فریـاد بزنیـم که ولایت خداوند و رسول (ص) و ائمه (ع)، امروز در تسلیم آگاهانه در برابـر مراجع گرانقدر تجلـی می‌یابد. البته بدین معنی نیسـت که نقش رهبران سیاسـی با ایمان و مدیران صالـح را نادیده بگیریم، هـر فردی نقش خود را ایفا می‌کند، اما مرجعیت روح و جان جامعه است؛ از دین، ارزش‌ها و وحدت جامعه محافظت می‌کند و در برابر فتنه‌ها بدان اسـتحکام و اسـتقامت می‌بخشد .
رنگ خدایی
مـا همچنـان در مسـیر رسـالت محمـدی، ولایت علـوی و روحیـه حسـینی هسـتیم. مـا می‌خواهیـم زندگیمـان را رنـگ خدایـی بخشیم؛ ﴿ صِبْغَةَ اللَّهِ وَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً وَنَحْنُ لَهُ عَابِدُونَ﴾؛ «رنـگ خدایـی [بپذیریـد! رنـگ ایمان و توحیـد و اسـلام؛] و چه رنگـی از رنگ خدایـی بهتر اسـت؟ و ما تنهـا او را عبـادت می‌کنیم.»
ارزش‌هایی کـه به آنها ایمان آورده و عمل می‌کنیم، روحیه امیـد به آینده و شـجاعت در برابـر فتنه‌ها را به ارمغـان می آورد؛ و در نهایت روحیه تقوا و اسـتقامت را به اذن خدا در وجودمان ریشـه‌دار می‌کند.
تجدیـد بیعت مـا بـا ائمه اطهـار و بـه ویژه بـا امام حسـین (ع) در پایبندی به هدایـت الهی و احکام دین و پیـروی از سـیره معصومین تجلـی می‌یابد.
امام حسین (ع)، الگو و اسوه
ای رهروان زیارت اباعبدالله (ع)! امـام حسـین (ع) الگـو و اسـوه مـا در تمـام مراحل زندگی اسـت؛ مگر نه این است که او قرآن ناطق است؟
آیـا تمامی ابعـاد زندگـی حضـرت تأویل راسـتین آیـات قرآن نیسـت؟
آیـا مناجـات ایشـان در روز عرفـه نبـود کـه بـه مـا معرفت، تضرع، شـکر نعمت و اطاعـت از خداوند را یاد داد؟
آیا پیام ایشان به علما نقشه راهی برای رهبران امت و راهنمای مواجهه با ظلم و مبارزه با فتنه‌ها نیست؟
همچنیـن پرورش‌دهنـده فرزنـدان مـا اسـت، و درس‌هـای بزرگـی دارد کـه بـه مـا می‌آمـوزد چگونه بزرگواری، شـهامت، شـجاعت و صلابت را به آنها آمـوزش دهیم.
آیـا جنـاب علـی اکبـر (ع) را نمی‌بینیـد کـه چگونـه در سـایه تربیـت پـدر بزرگـوارش در اخـلاق و منش شـبیه‌ترین مـردم بـه پیامبر (ص) گشـت؟
علی اکبر (ع) نمونه تربیت صالح
پدران مـا در تربیت فرزنـدان خود از علـی اکبر (ع) الگـو می‌گرفتند. همچنان که از حضـرت اباالفضل (ع) درس وفا و شـجاعت می‌آموختنـد. همچنین از دیگر فرزندان ائمه (ع) و یارانشـان برای تربیت فرزندانشـان الگو می‌گرفتند.
خدا را سـپاس می‌داریـم که والدینمـان تربیتمان را نیکو داشـتند و می‌گوییم: چه خسـارت بزرگی است بـرای برخی از ما کـه راه و منـش ائمـه (ع) را وا نهاده و به روش‌هـای تعلیم و تربیت نامتعـارف رو آوردند .
محـور تربیـت الهـی، تربیت انسـان بر اسـاس علم و تقوای الهی، عدالت، احسـان و فـداکاری در راه حق است.
امیـد داریم روزی فرا رسـد کـه روش تربیتـی امام حسـین و ائمـه اطهـار (ع)، شـیوه تربیتی ما باشـد تا به والاتریـن زندگی در دنیا و بالاتریـن پاداش در آخرت نائل شویم.
عشق به امام حسین (ع) رویکردی عملی
برادران و خواهران گرامی! امـام حسـین (ع) واسـطه بیـن مـا و خداونـد متعال اسـت. حاجـات کوچـک و بـزرگ خـود را از او بخواهیـم.
بزرگ‌ترین خواسـته ما مغفرت و آمرزش گناهان و قبـول اعمال باشـد؛ از او بخواهیم به مـا توفیق دهد علوی و حسـینی باشیم و بـر بصیرتمـان بیافزایـد تـا با وسوسـه‌های شـیطان دچار لغزش نشـویم.
برای اینکه عشقمان به امام حسین (ع) رویکردی عملی شـود و بـه درگاه الهی نزدیک گردیم، سـخنان نورانـی حضـرت را بخوانیم و بـر زیارتـش بـه خصـوص خواندن زیارت‌هـای روایـت شـده از معصومین (ع) مداومت کنیـم، شـعائر را زنده نگاه داشته و دیگران را به سـوی حضرت به عنوان امام و اسـوه فـرا خوانیم.
﴿وَمَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ﴾.
والسلام علیکم و رحمة الله وبرکاته.
نظر شما