به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از اراک، روز گذشته نشستی با حضور حجت الاسلام فقیه خراسانی مدیرکل پیشگیری دادستانی ویژه روحانیت و مسئولان حوزوی خواهران و برادران استان مرکزی در محل مدیریت حوزه علمیه برداران این استان برگزار شد.
حجت الاسلام فقیه خراسانی با بیان اینکه امروزه اهمیت حضور و فعالیت روحانیت و روحانی در جامعه بر کسی پوشیده نیست، اظهار داشت: روحانیت و اثرگذاری آن از زمان میرزای شیرازی در جامعه مشخص و نقطه عطف آن انقلاب اسلامی بود.
وی افزود: یک روحانی از همین خطه دست خالی اما با معنویت و تأثیری که بر روی مردم داشت توانست حکومت تشکیل دهد و اجزای این نظام و دفاع مقدس را اداره کند.
حجت الاسلام فقیه خراسانی تصریح کرد: در جامعه کنونی امروز مسئولیت مدیران حوزههای علمیه چندین برابر سنگین شده است.
وی خاطرنشان کرد: جامعه ما، جامعهای عمدتاً با سواد و فهیم هستند و با توجه به آنکه شبکههای اجتماعی در دسترس همه مردم قرار دارد، رشد فکری هر سال با سال قبل قابل مقایسه نیست.
وی با اشاره به اینکه باید دید جامعه چه انتظاری از قشر طلبه و روحانیت دارند، گفت: آن زمان است که متوجه خواهیم شد باید چه طلبهای را تربیت کنیم تا بتوانند پاسخگوی نیازهای فکری و عقیدتی مردم باشند.
مدیرکل پیشگیری دادستانی ویژه روحانیت اظهار کرد: امروز قریب به اتفاق مردم علاوه بر اینکه باسوادند به خیلی از اطلاعات نیز دسترسی دارند، بنابراین مدیران حوزه باید این رسالت را بر خود واجب بدانند که طلبههای این چنین برای جامعه تربیت کنند، طلبهای که جامعه امروز ما از آن توقع دارند.
وی با تأکید بر اینکه امروز طلبههای ما باید عرفانهای کاذب و شبهات را بشناسند و پاسخ دهند، خاطرنشان کرد: طلاب باید به علم جامعه شناسی و روانشناسی مجهز بوده و غیر از زبان مادری خود با تسلط به زبان دیگری بتوانند در جامعه موثر باشند، زیرا جامعه تشنه روحانیون مهذب خود ساختهای است که رفتار و کردارش با هم یکسان باشد.
وی خطاب به مسئولان حوزوی یادآورشد: باید وظایف تربیتی طلاب مدیریت شود و گام به گام طلاب را زیر نظر گرفت تا در جایگاه شایسته خودشان قرار بگیرند و با برگزاری کارگاههای عرفانهای کاذب و فرقه یمانی ضمن آنکه خودشان مصون بمانند، میتوانند قدرت مصون بخشی از طریق آنها نیز در جامعه افزایش یابد.
حجت الاسلام فقیه خراسانی گفت: طلاب با مهارتهای کاربردی آشنا شوند، از جمله مهارت کنترل خشم و مهارت فضای مجازی و با تمام حساسیتهایی که در جامعه امروز وجود دارد باید کیفی گزینی فدای کمی گزینی نشود.