خبرگزاری حوزه | با گذشت حدود ۵۰ روز از آغاز جنگ، بالاخره آتش بس ۴ روزه بین حماس و رژیم غاصب منعقد شد.

این آتش بس را می توان نشانه ای از پیروزی مقاومت دانست زیرا :

۱. به ازای هر اسیر صهیونیست، ۳ اسیر مسلمان آزاد خواهند شد. طبیعتا این چند برابری مورد علاقه ی صهیونیست ها نیست، چراکه یکی از مهمترین اهداف عملیات زمینی رژیم اشغالگر، آزادی اسرایشان بود. اما با گذشت زمان و ناامیدی از آزادی اسرا و برای کم کردن فشار خانواده های صهیونیست، تن به قبول این آتش بس داده اند، در ضمن در این آتش بس اگر می توانستند با نسبت و تعداد برابر فلسطینیان را آزاد می کردند اما قبول آزادی تعداد بیشتری از اسرای فلسطینی نشان از دست برتر مقاومت در این عرصه دارد.

۲️. رژیم اشغالگر اعلام کرده بود که اجازه ورود سوخت و غذا و... را به باریکه ی غزه نخواهد داد اما حالا مجبور شده به مدت چهار روز ورود کمک های بشر دوستانه را قبول کند. اهمیت این مسئله زمانی روشن می شود که توجه داشت، رژیم اشغالگر در تمام طول جنگ هرچقدر می خواست، می توانست با واردات و کمک های متحدانش خود را تقویت کند و این غزه ی در محاصره بود که اجازه ورود هیچ چیزی را نداشت و حالا با ورود این کمک های بشر دوستانه طبیعتا بار دیگر مقاومت قوی خواهد شد و بار دیگر حیات در رگ های غزه جریان خواهد یافت و قبول این شرط در آتش بس نشان از ضعف جبهه ی باطل دارد.

۳️. رژیم اشغالگر اعلام کرده بود عملیات زمینی را شروع کرده است تا حماس را نابود کند، اما مجبور شد برای فرار از فشارها روانی جامعه جهانی و ساکنین سرزمین های اشغالی، مذاکره کند و شرط های حماس را قبول کند. قطعا اگر این رژیم امیدی به‌نابودی حماس داشت هرگز برای آزادی اسرا با او مذاکره نمی کرد.

۴️. همچنین کارشکنی هایی که این رژیم جعلی در جریان این آتش بس انجام می دهد، نشان از این است که آتش بس را به ضرر خود می داند ولی مجبور به تن دادن به آن شده؛ زیرا اگر این آتش بس را به سود خود می‌دانست، باید با شوق و بدون کارشکنی به انجام تعهدات خود می پرداخت.

سینا ناصری