به گزارش خبرگزاری حوزه، کتاب اسلامی سازی دانش با رویکرد تمدنی به قلم دکتر سید هادی ساجدی از سوی انتشارات دانشگاه باقرالعلوم منتشر شد.
بر اساس این گزارش، در توضیح این کتاب آمده است:
شکل گیری هر تمدنی مبتنی بر فراهم آوردن ملزومات نرم افزاری متناسب با شاخصه های آن تمدن است.
از ضروری ترین اجزای هر تمدن، نظام دانشی است که منجر به پیدایی تمدنی می شود که هم‌خوانی کافی با آن نوع دانش داشته و تمدن برآمده نیز به نوبه خود منجر به رشد، پویایی و ثمربخشی آن نظام دانایی می شود.
تمدن نوین اسلامی نمی تواند بر پایه های علم سکولار بنا شود؛ بلکه ضرورت دارد مبتنی بر دانش اسلامی متناسب با خود بوده و در مرحله بعد به تولید و نشر آن بپردازد.
این کتاب به دنبال پاسخ به این پرسش است که اسلامی سازی چگونه و با چه فرآیندی می تواند منجر به تولد تمدن نوین اسلامی شود؟
برای پاسخ به این پرسش، به بازخوانی تحلیلی جریان مؤسسه بین المللی اندیشه اسلامی می پردازد.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در کتاب حاضر به دنبال ارائه پاسخی روشن به این پرسش است که اسلامی سازی دانش چگونه و با چه فرآیندی می‌تواند منجر به بازدرخشش تمدن نوین اسلامی گردد. نویسنده در راستای پاسخ به این پرسش به بازخوانی تحلیلی جریان فکری «موسسه بین‌المللی اندیشه اسلامی» می‌پردازد. این موسسه از سوی اسماعیل فاروقی و با همیاری انجمن دانشجویان مسلمان در سال ۱۹۸۱ در ایالت ویرجینیا آمریکا پایه گذاری شده است.
فاروقی معتقد بود که امت اسلامی در شرایط فعلی در یک بحران به سر می‌برد و علت اساسی این بحران نظام دانش سکولاری است که از طریق دانشگاه‌ها و مراکز علمی به ترویج اندیشه‌های غیر دینی و ضد دینی در بین امت اسلامی اقدام می‌کند. از این رو ضرورت دارد اندیشمندان و دانشمندان مسلمان به ارائه دانش اسلامی در حوزه‌های مختلف به ویژه علوم انسانی بر اساس مبانی و ارزش‌های اسلامی اقدام کنند. فاروقی هدف از اسلامی سازی دانش و تولید معرفت اسلامی را بازآفرینی تمدن اسلامی معرفی می‌کند. بر همین اساس تلاش دارد روششناسی تولید دانش اسلامی را به گونه‌ای طرح کند که منجر به تاسیس دوباره تمدن نوین اسلامی گردد.
«بررسی پیشینه‌های پژوهشی، چارچوب مفهومی و همچنین روششناسی حاکم بر کتاب»، »رویکرد تمدنی و شاخصه‌های آن بر اساس دیدگاه اسماعیل فاروقی و پیروان او در موسسه بین المللی اندیشه اجتماعی»، «پروژه اسلامی سازی معرفت از منظر موسسه» و «بررسی انتقادی نظرگاه این موسسه در پروژه اسلامی‌سازی معرفت و همچنین التزام به رویکرد تمدنی از منظر جریان نوصدرایی» از سرفصل های این کتاب می باشد.
نویسنده بر این باور است که علی رغم اقدامات و شاخصه‌های رو بهرشدی که در پروژه اسلامی سازی دانش از سوی موسسه دنبال شده است و علی رغم تطورات تاریخی این رویکرد در حوزه‌های قرآنی، فقهی و فلسفی، این جریان فکری همچنان از بی‌توجهی به مبانی متافیزیکی و شاخصه‌های کلان زیربنایی غافل است. این ظرفیتی است که در جریان تفکر نوصدرایی بهخوبی تجلّی یافته و قابلیت توانمندسازی سایر جریانهای فکری در جهان اسلام را دارد.
