به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه حجت الاسلام والمسلمین هاشمی علیا تولیت مدرسه علمیه قائم چیذر تهران در جلسه هفتگی اخلاق عمومی که سه شنبه های هر هفته، بعد از نماز مغرب و عشاء و با عنوان «شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه»که در مسجد این مدرسه علمیه برگزار می‌شود، با ادامه شرح فراز «اللّهمّ إنّی أعوذ بک من هیجان الحرص و... قلّة القناعة» که فرازی از یکی از دعاهای کتاب صحیفه سجادیه است، اظهار داشت: اینکه گفته شد قناعت خوب است و کمی قناعت بد است، به این معنا نیست که در عائله و خانواده، کمبود و فشار و مشقت ایجاد شود؛ این برخلاف مرام اسلام و احکام دینی است؛ چنان‌که امام رضا (علیه السلام) در پاسخ به سوال عیاشی درباره نفقه فرمود: نفقه میان دو شیوه اسراف و امساک است که در نزد خداوند ناپسند است.

این استاد اخلاق با بیان آیه ای از قرآن کریم بیان داشت: خداوند در قرآن کریم با توصیف ویژگی های عباد الرحمان می‌فرماید: «وَالَّذِینَ إِذَا أَنْفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَلَمْ یَقْتُرُوا وَکَانَ بَیْنَ ذَلِکَ قَوَامًا؛ و کسانی که هرگاه انفاق کنند، نه اسراف می‌نمایند و نه سخت‌گیری؛ بلکه در میان این دو، حدّ اعتدالی دارند.»

آیت الله هاشمی علیاء در ادامه، به احادیثی در باب پرهیز از سخت گرفتن به خانواده اشاره و ابراز داشت: امام موسی بن جعفر (علیهما السلام) می فرمایند؛ «عِیَالُ اَلرَّجُلِ أُسَرَاؤُهُ فَمَنْ أَنْعَمَ اَللَّهُ عَلَیْهِ نِعْمَةً فَلْیُوَسِّعْ عَلَی أُسَرَائِهِ فَإِنْ لَمْ یَفْعَلْ أَوْشَکَ أَنْ تَزُولَ تِلْکَ اَلنِّعْمَةُ؛ زن و فرزند شخص اسیران او هستند، و هر کس را که خداوند نعمتی بخشید بر عیال خود توسعه دهد، و اگر چنین نکند چیزی نگذرد که آن فراخی از وی روی برتابد.» از این بیان می‌توان فهمید نعمت‌هایی که خداوند به یک مرد عطا کرده، تمامش متعلّق به آن مرد نیست، بلکه خانواده وی نیز در آن دارایی‌ها سهیم است.

تولیت مدرسه علمیه قائم چیذر افزود: انسان باید در تمام امورات خود، چه در استفاده از مال، چه زمان و...، همّ خود را برای آخرت و کسب حکمت، علوم مفید، معنویت و تقوا قرار دهد، نه فقط برای دنیا. انسان باید در دنیا بطوری زندگی کند که گویی این خانه برای او نیست و جز ساعتی در اینجا باقی نخواهد ماند.

وی در پایان با بیان اینکه انسان باید دنیا را برای آخرت خود برنامه ریزی کند تاکید داشت: طلب انسان از دنیا باید به اندازه کفاف و نیاز و به طریق معمول و مشروع و در حدّ وسط باشد. انسان‌های عاقل، سختی و کثرت قناعت در دنیا را برای آخرت و در جهت سیر الی الله و دستیابی به کمالات، بر خود لازم می‌دانند.