خبرگزاری حوزه - تاریخ و تاریخ‌نویسی پدیده حساس و گذرگاه خطیری است که در نتیجه آن سیر تحولات اجتماعی و سیاسی، ماهیت شخصیتی و نوع عملکرد انسان‌ها و تاریخ اقوام و ملل جهان به نگارش درآمده و به یک معنا در بوته قضاوت تاریخ‌نگار و در مرحله بعدتر قضاوت مخاطبان گذاشته می‌شود.
از این رو نمی‌توان و نباید عرصه تاریخ‌نگاری وتاریخ شفاهی ایران اسلامی را به‌راحتی و سادگی به فراموشی سپرد و نباید اجازه داد تا در عصر رسانه‌های نوظهور روایت‌های ناصواب و تحلیل‌های نادرست و در تمسک به ژست‌های روشنفکرانه به سمت و سوی قلم‌فرسایی‌های غرض‌ورزانه، پیش‌فرضانه با روی آوردن به تحلیل‌های تخیلی و توهم‌زده کشانده و باعث ایجاد فاصله میان نسلی و گسست بین نسلی شود.
ایران اسلامی در دوران دفاع‌مقدس به روش‌های مختلفی مورد تهاجم و جنایت تمام جهان متحد علیه خود قرار گرفته که بمباران‌های هوایی مناطق مسکونی و موشک‌باران شهرها و مناطق مختلف ایران اسلامی از بارزترین این واقعیت تلخ دفاع ناجوانمردانه و سوغات تفکر استکباری و سلطه جویانه غرب در طول تاریخ است .
شهر قم، شهر شهادت
شهرقم، شهر خواهر خورشید، شهر کریمه اهل بیت و شهر حرم اهل‌بیت علیهم‌السلام است، شهری به قدمت تاریخ این سرزمین کهن دارد و به تمدن ۷ هزار ساله‌اش تاریخ گواهی می‌دهد. شهر قم هجرت‌های هویت سازی را تجربه کرده و به شهادت تاریخ نامی درخشان دارد. شهر قم، شهر مردمان مومن و مومنه و نجیبی است که در همیشه تاریخ خوش درخشیده‌اند اما در کنار تمام این رویدادها بخشی از تاریخ این سرزمین نام قم را برای همیشه در تاریخ ایران اسلامی ثبت و ضبط میکند.
اولین روز بهمن خونین تاریخ، یادآور شهادت زنان و کودکان بی‌گناه
چهارشنبه، زمستان ۳۶ سال پیش در تاریخ رویدادهای تلخ جهان ثبت و ماندگار شد . ساعت ۱۶و۵۳ دقیقه چهارشنبه اول بهمن ۱۳۶۵، سه راه بازار و چند نقطه دیگر شهر قم هدف حمله هوایی میگ‌های دشمن بعثی قرار گرفت که طی آن جمع زیادی از مردم بی‌گناه از جمله مینی‌بوسی از دانش‌آموزان گروه سرود مدرسه راهنمایی قطب راوندی که از اجرای سرود در سینما تربیت برمی‌گشتند به شهادت می‌رسند.
فردای آن روز وحشتناک در روزگاری که رسانه‌ها به معنای امروز، بروز و ظهوری نداشت و فقط از طریق مطبوعات کثیرالانتشار اطلاع رسانی مکتوب انجام می‌شد، نوشتند: نزدیک ۱۰۰ نفر از مردم بی‌گناه قم در اول بهمن، به خاک و خون کشیده شدند... و در میان شهیدان حادثه اول بهمن تلخی خبر شهدای دانش‌آموزان مدرسه قطب راوندی قم،قلب‌های خانواده‌ها و شهروندان و دانش‌آموزان را جریحه‌دار کرد. شهیدان محمدحسن بلالی بیدگلی، محمدمهدی هجرتی، سعید روانمهر کاشانی، سیدناصر حسینی، محمدرضا رسولی، جواد خودکار قمی، عسکری، محمدعلی امینی، حسین مقتصدی‌زاده و مهدی بابایی به همراه مربی شهیدشان حمید صادقی قمی و راننده مینی بوس از شدت سوختگی به سختی شناسایی شدند.
سه روز بعد از این واقعه یعنی روز جمعه ۳ بهمن ۱۳۶۵، مراسم تشییع و تدفین پیکرهای مطهر شهدای بمباران هوایی همراه تعدادی از شهدای دفاع‌مقدس از حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها تا گلزار شهدای قم برگزار می‌شود و ۱۲۹ شهید ۳ بهمن از حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها تا گلزار شهدا تشییع و تدفین شده‌اند.
بسیاری از مردم قم و به‌طور خاص نسل جوان و نوجوان اهل قم در برابر اتفاقاتی مانند بمباران‌های هوایی اطلاعی ندارند و شاید شنیدن درباره اتفاقات آن روزها بیشتر برایشان شبیه یک داستان باشد. سخنرانی رهبر حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی در ۸دی۱۴۰۱ در دیدار با اعضای برگزاری ستاد بزرگداشت ۶۰۹۰ شهید استان قم باعث شد تا توجه دوباره‌ای به این گروه سرور شهید قم انجام شود و شهروندان و شهرنشینان امروز شهر قم نیز در جریان جنگ شهرها قرار گیرند.
بیاناتی که به ۲حادثه تاریخ قم روحی دگرباره بخشید
«با چه زبانی می‌شود این را بیان کرد جز زبان هنر؟ بروید دنبال این کار. یا شهدای گروه سرود که جزو اتفاقات نادر در دوران دفاع‌مقدس است؛یک تعدادی نوجوان مثلا ۱۲ساله، ۱۳ساله، ۱۴ساله، سرود می‌خوانند، بعد هواپیما می‌آید همین گروه را هدف قرار می‌دهد، شلیک میکند، همه آنها ــ همه یا نزدیک به همه ــ شهید می‌شوند. کو سرودشان؟ چه خواندند؟ چه گفتند؟ چه کردند؟ پدرمادرهای‌شان چه کار کردند؟ اینها احتیاج به تبیین دارد، اینها پیام دارد. این از خصوصیات قم است؛ اینها نقاط برجسته دوره دفاع [مقدس] در قم است. یا زنان شهید؛ حالا اشاره کردند به تعداد چندصد نفر زن شهید که یک عده از این زنان شهید در جلسه عزاداری حسینی به شهادت رسیدند. اینها همه واقعا مسائل مهمی است...»
مهدی توکلیان - عکاس و روزنامه‌نگار
