به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام امین شمشیری طی سخنانی در جمع برخی از بانوان طلبه و فعالان فرهنگی قرارگاه مردمی حضور با اشاره به این که برخلاف برخی ادعای مطرح شده، مردم ایران در تصمیم گیری و مشارکت از بسیاری از کشورهای جهان جلوتر هستند، اظهار داشت: حقیقتاً سوابق تاریخی مؤید این مطلب است چه آن که در دوران اشکانی، دو مجلس مهم وجود داشته است؛ اول مجلس خویشاوندان و دیگری مجلس روحانیون بوده است. گردهمایی این دو مجلس را مجلس مهستان می‌نامند. در دوران هخامنشیان هم مجالسی بوده است، هرچند پادشاهان در آخر کار خود را می کرده اند، به این معنا که در این مجلس عموم مردم دخالتی نداشته اند و سردمداران تصمیم گیرنده اصلی بوده اند.

تحلیلگر مسائل سیاسی و اجتماعی افزود: آمار مشارکت ایرانیان در ادوار مختلف ریاست جمهوری و دیگر انتخابات ها در کشور در مقایسه با کشورهای مدعی دموکراسی برتری چشمگیری دارد.

وی همچنین گفت: بنابراین مشخص می شود که ایران کشوری با سابقه در مفهوم مجلس است و از سوی دیگر سطح مشارکت مردمی در انقلاب اسلامی به صورت چشمگیری افزایش پیدا کرده است و اگر در گذشته مجالس کوچک و مخصوص به خواص شکل می گرفت در دوران جمهوری اسلامی این مردم هستند که نقش آفرینی می کنند.

تحلیلگر مسائل سیاسی و اجتماعی ادامه داد: البته ایرانیان با این سابقه درخشان بیشتر در معرض خطر هستند و گاهی هم پیش آمده که عده ای از مردم در سرنوشت خود و تصمیم سازی کمتر دخیل شده اند و یا با روحیه بالا دخیل نشده اند و یا زمزمه هایی دال بر بی توجهی به مشارکت در امور سیاسی در گوش آن ها توسط عده ای که خیرشان را نمی خواند خوانده شده است.

وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به این که مشارکت نماد فرهنگی اسلامی و ایرانی است و از آن سو، عدم مشارکت نمادی از بی توجهی به فرهنگ است، بیان داشت: زمینه ها و علل متفاوت درونی و بیرونی همچون دشمنی دشمنان، شبهات، تنبلی اجتماعی و ناآگاهی نسبت به وظایف سیاسی و نیز کم کاری مسئولین و ضعف روحیه افراد می تواند در مشارکت در انتخابات و مسائل سیاسی تاثیرگذار باشد، به عنوان مثال تجارب تاریخی نشان می دهد که دوگانه ملت – دولت در ادوار تاریخی ایران باعث شده که خود به خود در میان مردم یک اندیشه غلط شکل بگیرد که به تبع آن منجر به جهل اجتماعی یا سیاسی شود.

شمشیری همچنین گفت: در گذشته و تا پیش از انقلاب فرانسه در دهه ۱۷۷۰ میلادی و با قضایای مشروطه در ایران، حکومت در دست پادشاهان و سلاطین بود. الان هنوز هم در برخی کشورهای غیر متمدن اینگونه است. این مدل حکومت داری که مردم سالاری در آن جای نداشت و همیشه یک سلطان و پادشاه در راس آن بوده منجر به شکل گیری دوگانه ای به نام دولت – ملت شده بود.

وی افزود: به این معنا که مردم در حکومت هیچ نقشی نداشتند جز باج دادن و مالیات دادن و همه تصمیمات توسط دولت ها گرفته می شد. این مسئله در همه دنیا وجود داشت و باعث شده بود که مردم در عمل هیچ کاره باشند و فرهنگ سیاسی و مشارکت در میان آنان رشد نکند. البته هنوز بقایای این فرهنگ در میان برخی از مردم ما وجود دارد و باعث شده به آسانی نتوان با جهل و تنبلی اجتماعی و سیاسی مبارزه کرد.

تحلیلگر مسائل سیاسی و اجتماعی ابراز داشت: دوگانۀ دولت – ملت باعث می شود که انسان در آینده خود مشارکت نکند و مدام از یک نفر یا عده ای بخواهد که شما امورات من را اصلاح کنید. در حالی که انسان بالطبع مدنی است و خود باید در پیشرفت خود و جامعه اش سهیم باشد.

وی در خاتمه گفت: در دوران انقلاب اسلامی امام خمینی (ره) با باز کردن جایی برای حق و رای مردم به دوگانه دولت – ملت پایان دادند و در این میان حضرت آیت الله خامنه ای با نظریه مردم سالاری دینی، مشارکت مردم را به اوج رساندند.

انتهای پیام