به گزارش خبرگزاری حوزه، در سومین روز از چهل و دومین جشنواره فیلم فجر ۴ فیلم در خانه جشنواره به نمایش درآمدند اولین فیلم صبح اعدام به کارگردانی بهروز افخمی نام داشت این کار نمره‌ای بسیار پایین برای کارگردانش محسوب می‌شود فیلمی که در تمامی بخش‌ها بسیار ضعیف عمل کرده بود. فیلم داستان لحظات پایانی زندگی حاج طیب و حاج اسماعیل همبند او است. فیلم تلاش دارد به نوعی با تصویرگری ساعت پایانی زندگی این دو شهید نمایی از چهره رژیم شاهنشاهی را به تصویر بکشد.
شاید فیلم تصمیم داشت روایتگر اتفاقی ناگفته در سینما باشد اما زبانی که برای این کار انتخاب کرده بود بسیار الکن بود در کارگردانی بهروز افخمی یکی از ضعیف‌ترین اتفاقات کارنامه هنری خود را رقم زده از همچنین در امر بازی با یک فاجعه مشخص روبرو هستی بازی‌ها در این کار بسیار سرد و ناپخته هستند و در برخی مواقع به سمت کمدی می‌رود. در تدوین ضربه آهنگ فیلم بسیار کند است همچنین صدا به هیچ وجه مطلوب نیست
دومین فیلم شهسوار ساخته حسین نمازی بود این فیلم اثری ساده اما شیرین از کار درآمده است قصه درباره خانواده ای که در اوج مشکلات مالی پشت یکدیگر ایستادند. فیلم یک اکثر خانواده محور است که در آن امید نقش اول را در تولید دارد کارگردان سعی دارد با روایت قصه‌ای ساده به مخاطب بگوید در هر مقطع می‌توان با اتحاد مشکلات را برطرف کرد.
کارگردانی حسین نمازی همچون فیلم قبلیش خوب و روان است بازی‌ها همگی نمره قبولی می‌گیرند فیلمنامه قصه‌ای ساده دارد اما این سادگی فیلم را قابل پیش بینی نکرده است این فیلم جدا از اینکه در مباحث سینمایی به استانداردهای لازم دست پیدا کرده است توانسته ج رضایت مخاطبان را جذب کند. سینمای ایران نیازمند چنین کارهایی است که در عین شریف بودن بتواند رضایت مخاطب را هم جلب کند.
فیلم سوم «رقه» به کارگردانی خیرالله تقیانی‌پور است. در این فیلم داستان یکی از نیروهای سپاه را شاهدیم که در سوریه بر علیه داعش می‌جنگد. در این میان او با دختری که قبلاً او را خواستگاری کرده و فکر می‌کرده توسط داعش کشته شده روبرو می‌شود و همین مسئله لحظات درامی را برای فیلم رقم می‌زند. «رقه» تلاش دارد در کنار نشان دادن ایثار مدافعان حرم یک درام خانوادگی نیز شکل دهد اما این درام به دلیل محدودیت امکاناتی آنچنان که باید خوب از کار در نمی‌آید.
کارگردانی «رقه» یک اتفاق معمولی محسوب می‌شود. بازی‌های فیلم نیز چندان حائز توجه نیست. در برخی مواقع اغراق‌های بیش از حدی را در بازی‌ها شاهد هستیم. شخصیت سازی خوبی را در رقه شاهد نیستیم چون بیشتر کاراکترها تیپ هستند. یعنی به شکل کلیشه به آنها نگاه شده است. این مسئله را در نقش‌های منفی پررنگ‌تر می‌بینیم. جلوه‌های ویژه خوب از کار در نیامده است اما به هر حال این فیلم سینمایی یک اثر متوسط است که می‌توان دو ساعت را با آن سپری کرد اما روایتگر کاملی برای مدافعان حرم نیست.
فیلم پایانی «صبحانه با زرافه‌ها» نام دارد. این فیلم یک اثر کاملاً ضد خانواده است که در آن کلمات رکیک بسیار وجود دارد. در این فیلم سروش صحت همانند دیگر کارهای قبلیش دنیای فانتزی خود را دارد. در امر کارگردانی اتفاق خوبی را در فیلم می‌بینیم اما به هر حال تمام داشته‌های فنی فیلم قربانی کلمات بد و زننده فیلم شده است. «صبحانه با زرافه‌ها» با وجود داشتن کست خوب بازی، تماشایش به خانواده‌ها توصیه نمی‌شود.
