به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت‌الاسلام والمسلمین تراشیون در جلسه عطر خوش زندگی در دفتر مقام معظم رهبری_قم به پرسش و پاسخ، راهکارهایی برای برخورد مناسب به عدم انجام تکالیف توسط فرزندان و بهترین شیوه های ارتباط والدین با فرزندان پرداخت که این پرسش و پاسخ تقدیم شما خواهد شد:
* سؤال کردند که با کودکی که تکالیف مدرسه خود را تا دیروقت انجام نمی دهد، چگونه باید برخورد کنیم؟
اگر این مشکل از جنس سؤالات قبل هست(نداشتن تمرکز و حواس کافی در تمام امور زندگی خود)، در این صورت باید به یک مشاور مجرب مراجعه کنید. اما یه موقع هست که بچه به ما وابسته است و باید چندین بار تکرار کنیم تا تکالیفش را انجام دهد، در این صورت هم ما نباید بگیم که تکالیفت را بنویس، شاید اشکال کنید آن وقت اصلا نوشتن تکالیف را بی خیال می شود و در مدرسه توسط معلم های خودش تنبیه میشود.
باید گفت اتفاقا غرض این است، چون بداند در مقابل تکلیفی که انجام نمی دهد باز خواست می شود و انگیزه برای او ایجاد شود. ولی شما هم باید با معلمش هماهنگ باشید. مثلا به معلمش بگویید که ما از امروز در مورد تکلیف نمی خواهیم باهاش صحبت کنیم، اگر تکلیفش را ننوشت شما حتما پی گیری و بازخواست کنید.
بچه ها معمولا به صورت خودکار در خانه و خانواده های شلوغ، کارهای روزمره خود را انجام می دهند.
حتی بدون اینکه وارد خانه شوند با همان لباس فرم مدرسه، درس و مشق ها را می نویسند و بعد سراغ کارهای خودشان می روند. یعنی برای انجام تکالیف خود متوجه است و بدون تذکر به او این کار را انجام می دهد. در چنین خانواده هایی معمولا مادرها هم، اصلا متوجه نمی شوند که بچه ها چطور و کی تکالیف خودشان را انجام داده اند. پدر و مادر هایی که زیاد تذکر می دهند، معمولا در چنین خانواده هایی فرزندان تکالیف خود را دیر انجام می دهند.
برای دانلود صوت اینجا را کلیک کنید.
* سؤال کردندکه پدری هستم که با دختران، هفت و هشت و سه ساله خود در حین بازی سن خود را تا سن آنها پایین می آورم و این باعث خوش گذشتن به بچه ها و احساس راحتی آنها می شود. آیا این برای موقعیت پدر بودن مضر نیست؟ حد و حدودش کجاست؟
جناب لقمان حکیم یک تعبیری دارند خیلی جالب است، ایشان می فرمایند: وقتی مرد وارد خانه می شود، باید شیطنت و بازی گوشی کند تا اهل خانه را خوشحال کند. با این حال باید در محیط خارج از خانه وقار و شخصیت خود را حفظ کند. مرد اخم آلود که بشیند و دستور دهد هیچ وقت در خانواده خود موفق نمی شود.
فلذا این کار اشکالی ندارد به شرطی که بچه ها بیرون از خانواده ما را یک شخص با وقاری بینند، یعنی تعادل رفتاری در بیرون و درون خانواده باید رعایت شود. بیشتر هم بستگی به رعایت پدر خانواده دارد، اگر رعایت نکرده باشد و شیطنت و بازی گوشی را در بیرون از خانواده تکرار کند در این صورت بچه ها هم در بیرون از خانواده، نسبت به پدر خود احترام را رعایت نمی کنند.
ولی این حالت بازی گوشی و شوخی های پدرانه در ساعات مختلف زندگی باید رعایت شود. در مواقع مشورت ها و تذکر دادن ها و بقیه موارد حساس، نباید فضا کاملا شوخی باشد. و جلوه های تعیین کننده دیگر پدر را خانواده باید حتما ببیند.
برای دانلود صوت اینجا را کلیک کنید.
نظر شما