به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت حیدری چراتی در نشست مجازی «بازشناسی روش علمای قم در مبارزه با بهائیت در صد سال اخیر» که به همت دبیرخانه یکصدمین سال باز تأسیس حوزه علمیه قم باهمکاری معاونت پژوهش حوزه‌های علمیه برگزار شد گفت: رضاشاه و حکومت پهلوی با نمادهای دینی بخصوص حوزه مقابله می کردند و در دوره پهلوی دوم به شکل گسترده ای بهائیان در امور مختلف کشور نفوذ پیدا کردند.

وی افزود: آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری(ره) با اتخاذ یک سیاست و روش حکیمانه هم حوزه را حفظ کردند و هم توانستند با بهائیت به شکل جدی مقابله کنند.

پژوهشگر تاریخ معاصر بیان کرد: یکی از اقدامات جدی مرحوم حاج شیخ، صدور فتاوی کاربردی و جالب توجه علیه بهاییان بود. مثلا در سؤالاتی که از ایشان در خصوص کفر و ایمان بهائیان مطرح می شد پاسخ دادند که کافر کسی است که اصل دین و خدا و پیامبر و یکی از ضروریات دین را قبول نداشته باشد. بهائیان نیز بحث خاتمیت را قبول ندارند. مثلاً در بحث دیگری در باب ازدواج با بهائیان، مرحوم حاج شیخ عبدالکریم در پاسخ به این سؤال فرمودند که نمی توان به آنها ازدواج دائم یا موقت داشت. مسأله دیگر آن که مردم در آن زمان به حدی از بهائیت منزجر بودند که حتی فکر می کردند حتی نمی توان با کسی احکام بهایی ها را می داند نیز نمی توان ازدواج کرد که مرحوم شیخ این بحث را رد کردند.

وی اظهار کرد: یکی از کارهای دیگر ایشان، اعزام مبلغ است. پس از احیای حوزه می بینیم که روند اعزام مبلغ ایشان نیز آغاز به کار کرد. در واقع اعزام مبلغ به شهرستان ها از مهمترین فعالیت های آیت الله حاج شیخ عبدالکریم حائری بود.

حیدری چراتی بیان کرد: حاج شیخ در زمینه اعزام مبلغ دارای یک ظرافت خاصی بود و کسانی که اهل سواد بودند را نگه می داشتند و افرادی که دغدغه علم داشتند را به سطح اجتهاد می رساندند و مابقی را برای تبلیغ به مناطق مختلف کشور اعزام می کردند. مثلاً ثبت شده است که مرحوم حاج شیخ افرادی چون انوری که مورد اکرام ایشان بود را برای تبلیغ و مقابله با بهائیت به همدان می فرستند.

وی اظهارکرد: پس وفات حاج شیخ عبدالکریم حائری مراجع ثلاث جانشین ایشان شدند و به تقویت حوزه کمک کردند. این سه نفر نیز در این زمینه پیشینه مقابله با بهائیت داشتند.

وی یادآورشد: آیت الله حجت مدرس بسیار قوی بودند. آن زمان در قم نیز بهائی داشتیم و این افراد در قم فعالیت می کردند و مردم شیعه قم نیز نسبت به آنها حساسیت داشتند و اختلافات و درگیری فیزیکی نیز بین آنها در می گرفت. وقتی این مسأله به آیت الله حجت عرضه شد به آنها بیان می کند راه دفع چند نفر بهائی و امر به معروف، هیاهو و جنجال نیست و می توان با روش های فقهی و اجتماعی این مسائل را در قم حل کرد و با آنها مبارزه کرد. ایشان می گفتند که اگر مردم کتب بهائیت را بخوانند به پوچ بودن ماهیت معلومات آنها پی می بردند.

پژوهشگر تاریخ معاصر ادامه داد: پس از آیت الله حجت، آیت الله خوانساری از مراجع ثلاث نیز راهکار جدی در این عرصه داشتند. نماز باران ایشان در قم که در خاکفرج برگزار کردند از جمله نقاط عطف این دوران است.

وی افزود: در آن زمان آمریکایی ها اردوگاهی در قم و در محله خاکفرج برپا کردند. وقتی که مردم از آیت الله خوانساری در خواست نماز باران کردند. بهائی ها به آمریکایی ها گفتند که این افراد می خواهند با شما مقابله کنند. پس از اینکه نماز باران خوانده شد این مسأله باعث شد که فرمانده نظامی آمریکایی به شدت نسبت به این عالم بزرگ ابراز ارادت کند.

به گفته حیدری چراتی، مرجع سومی که به مراجع ثلاث معروف بود، مرحوم آیت الله صدر بود که با نوشتن کتاب «المهدی» با بهائیت مقابله کرد و ثابت کرد که علی محمد باب یک فرد جعلی است. همچنین ایشان ضمن روش ایجابی با روش سلبی نیز با آنها مقابله کرد.

دوره تثبیت حوزه

وی اظهار کرد: دوره آیت الله بروجردی(ره) دوره تثبیت حوزه در ایران معاصر است. در دوره ایشان مقابله با بهائیت از حالت اعتقادی و فقهی به روش های فکری و سیاسی و اجتماعی تغییر رویکرد یافت. آیت الله بروجردی با آنها مقابله جدی داشتند زیرا در آن دوران بهائیت نفوذ گسترده ای در حکومت داشت به نحوی که نخست وزیر و وزیر آموزش و پرورش آن زمان نیز بهائی بودند.

این پژوهشگر تاریخ معاصر با اشاره به تحریم اقتصادی گلوگاه های تامین مالی بهائیان توسط آیت الله بروجردی بیان کرد: آیت الله بروجردی در سال ۱۳۳۳ مرحوم فلسفی را به مسجد شاه سابق و رادیو ایران فرستادند تا علیه بهاییان به سخنرانی و پاسخ به شبهات بپردازد.

وی گفت: تلاش برای تخریب حظیره القدس تهران که در شهرک محلاتی فعلی قرار داشت یکی از مهمترین اقدامات آیت الله بروجردی بود، زیرا بهائیان به شدت به دنبال ساخت نمادهای خاص خود بودند این مرجع بصیر به خوبی متوجه این دسیسه شدند و کاری کردند که ارتش خود شاه اقدام به تخریب آن توسط سپهبد نادر باتمامقلیچ کرد.

حیدری چراتی بیان کرد: یکی دیگر از اقدامات مرحوم آیت الله بروجردی تلاش برای منع بکارگیری بهائیان در امورات مملکتی بود. به عنوان مثال عبدالکریم ایادی بیش از هشتاد سمت اجرایی در کشور داشت.

دوران رشد و توسعه

این پژوهشگر تاریخ معاصر بیان کرد: دوران امام راحل و انقلاب اسلامی دوران رشد و توسعه حوزه بود و در زمینه مقابله با بهائیت هیچ دورانی را نمی توان با این دوره مقایسه کرد. مبلغان بهائی به صراحت می گویند که آنها در هیچ دوره ای به اندازه این دوره اخیر سختی و مشقت نکشیده اند.

وی اظهار کرد: روش مقابله امام راحل با بهائیان بسیار قاطع بود. ایشان آنها را فرقه نمی دانستند و از همان ابتدا آنها را ابزار دست استکبار و رژیم صهیونیستی می دانستند که در ادامه نیز این مسأله کاملاً عیان شد.

پژوهشگر تاریخ معاصر بیان کرد: امام راحل ادبیات جدیدی را نسبت به بهائیان شکل دادند که تا پیش از آن سابقه نداشت زیرا آنها را یک دستگاه کاملاً ضد دینی و حتی ضد ملی قلمداد می کردند که کار آنها جاسوسی برای اسرائیل و استکبار جهانی است.

وی گفت: پس از انقلاب نیز جریان مقابله با بهائیت به شکل فراگیری توسعه یافت و به شکل سازمانی با آنها مقابله شد. مقابله با بهائیت در حوزه علمیه قم پس از انقلاب به شکل سازمانی توسعه یافت و موسساتی برای پاسخ به شبهات بهائیت و مقابله با آنها شکل گرفت.

حیدری چراتی در پایان اظهار کرد: برخی سوال می پرسند که که چرا بهائیت با این همه تلاش از بین نرفته است که این سؤال درستی نیست زیرا همانگونه که امام راحل به خوبی بیان کردند بهائیت عامل دست استکبار است و تا زمانی که استکبار باشد آنها هم حضور دارند. ولی نفوذ آنها در ایران با انقلاب اسلامی به شکل بسیار زیادی کاهش یافت.

انتهای پیام