جمعه ۲ آذر ۱۴۰۳ |۲۰ جمادی‌الاول ۱۴۴۶ | Nov 22, 2024
کد خبر: 1146731
۱۷ فروردین ۱۴۰۳ - ۰۷:۰۰
قران

حوزه/ با تبادل مشورت های کارشناسی شده توسط اولیای امور با نخبگان، خواص و متخصصین کارشناسان امور جامعه به سمت پیشرفت علمی و سداد حرکت خواهد کرد.

به گزارش خبرگزاری حوزه، «آیات و نکات»، پرونده رمضانی رسانه رسمی حوزه برای ماه مبارک رمضان است که حجت‌الاسلام امین اسدپور از پژوهشگران قرآنی در سی شماره به بیان سی آیه از قرآن کریم پرداخته که به صورت روزانه تقدیم شما خوبان خواهد شد.

بسم الله الرحمن الرحیم

آیات منتخب از جزء بیست‌ و پنجم قرآن کریم، آیه ۳۸ سوره مبارکه «شورا» است.

حضرت حق در این آیه می‌فرماید: «وَالَّذِینَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَیٰ بَیْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ / و آنان که امر خدایشان را اجابت کردند و نماز به پا داشتند و کارشان را به مشورت یکدیگر انجام می‌دهند و از آنچه روزی آنها کردیم (به فقیران) انفاق می‌کنند».

در این آیات صفاتی برای مومنین بیان شده که از آیات قبل به این صفات باید توجه داشت، که می‌فرماید: «فَمَا أُوتِیتُم مِّن شَیْءٍ فَمَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ۖ وَمَا عِندَ اللَّهِ خَیْرٌ وَأَبْقَیٰ لِلَّذِینَ آمَنُوا وَعَلَیٰ رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ».

این توصیفات برای مؤمنین مطرح می‌شود تا می‌رسد به اینجا «وَالَّذِینَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ» و ادامه آیه.

این صفات مؤمنین که در این آیات بیان شده، یک جامعه باورمند و جامعه ایمانی را که در آن اقامه صلاه و انفاق و زکات رایج است توصیف می‌شود.

نکته ای که این آیه شریفه متمرکز می شود و بعدها نام سوره هم از همین تعبیر شورا نام گذاری شده، تاکید می کند که این ها کارهای خودشان را با مشورت انجام می‌دهند. یک بار کارهای فردی مؤمنین است که در امور مربوط به زندگی و رفتار و روزمره ی خودشان مشورت و شورا را مد نظر قرار می دهند، یک بار هم کارهای اجتماعی و امور مربوط به صاحبان تصمیم‌ساز و تصمیم گیران جامعه مربوط به کلیت جامعه که شورا را به شکل نهادینه در جامعه خودشان محقق می کنند، منظور است.

آیه ظاهرا هر دو معنا را شامل می شود، یعنی هم رفتارهای فردی روزمره انسان ها مشمول این آیه شریفه است و هم امور عام اجتماعی. مخصوصا وقتی این آیه را در کنار آیات دیگر که به خود پیغمبر اکرم(ص) دستور مشورت داده شده که «شاورهم فی الامر»، یعنی مردم و مومنین را در امور مربوط به حاکمیت و حکومت دینی دخیل کن و نظرات آنها را در تصمیم سازی و در تصمیم گیری ها مد نظر قرار بده. البته همان جا می‌فرماید که «فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ»، در نهایت فقط خودت ولی امر و تصمیم مسئله را باید بگیری، اما در تصمیم سازی نظرات جامعه ایمانی را هم مد نظر قرار بده .

از این دستور، شمولیت «وشاورهم فی الامر» به رسول اکرم (ص)، کاملا به دست می‌آید، اما از طرف دیگر به خود مؤمنین هم دلالت می کند که آنها هم در امور مربوط به امور اجتماعی و کلان جامعه این مسئولیت پذیری و رعایت حقوق جامعه را بر خودشان لازم بدانند تا به تصمیم سازان، مدیران و مسئولان جامعه نظرات کارشناسی و تخصصی خودشان را منتقل کنند.

این تکلیف، یک تکلیف دوسویه است که هم اولیای امور باید نخبگان، خواص و متخصصین کارشناسان امور را به مشورت انتخاب کنند و هم خود نخبگان، خواص و متخصصین جامعه این تعهد و این مسئولیت اجتماعی را داشته باشند که به اولیا امر، مشورت تخصصی و کارشناسی دهند.

اگر این اتفاق بیفتد، جامعه به سمت صلاح و سداد پیش خواهد رفت و یک جامعه عقلانی مبتنی بر نظرات تخصصی و کارشناسانه را در ایجاد کرد.

ان شاءالله که روز به روز جامعه ایمانی ما به دستورات قرآن آگاه تر و عاقل تر باشد.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha