به گزارش خبرگزاری حوزه، آیتالله محمدعلی فیض گیلانی، هممباحثه و دوست مرحوم آیت الله محمدعلی امینیان گیلانی در یکی از خاطرات خود از علاقه هم مباحثهای خود به تحصیل علم اینگونه نقل میکند:
ما برخلاف آنچه در حوزههای علمیه معمول و مرسوم بود، عمل میکردیم؛ یعنی ما بسیاری از فصول، بعضی از کتابها را که جزو برنامه درسی حوزه نبود، خوانده و با هم مباحثه کردیم.
مثلاً کتاب «قوانین» میرزای قمی از برنامه درسی خارج شده بود؛ اما ما آن را مطالعه کردیم. یا قسمت زیادی از کتب و ابواب شرح لمعه را که بیش از ۵۰ کتاب است، سابقاً طلبهها نمیخواندند؛ ولی ما از اول طهارت تا آخر کتاب دیات را با دقت خوانده و مباحثه کردیم.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و استقرار حکومت دینی، فواید این کتابها، خصوصاً در امور مهمی چون منصب قضا بیشتر آشکار شد.
آیتالله امینیان به تدریس علاقه وافری داشت و همزمان با تحصیل و کسب دانش، به تدریس سطوح مختلف پرداخت و از مدرسین زبده حوزه علمیه قم بهشمار میرفت.
همچنین، وی بههمراه تنی چند از اساتید نامدار حوزه قم؛ آیات: حاج شیخ حسن تهرانی، شیخ مرتضی بنیفضل، شیخ محمدتقی ستوده و شیخ علیپناه اشتهاردی و شیخ غلامرضا صلواتی از سوی حضرت آیتالله گلپایگانی بهعنوان ممتحنین حوزه علمیه قم انتخاب شدند.
ایشان شاگردان فراوانی را تربیت نمودند که اغلب آنان در پستهای حساس کشور و نیز در سمتهای قضایی، علمی، فرهنگی و اجرایی مشغول خدمت به اسلام و نظام مقدس اسلامی هستند.
منبع: نشریه افق حوزه، خرداد ماه ۱۴۰۳ ویژه استانها