به گزارش خبرگزاری حوزه، این ویژه‌نامه در پنج بخش شامل کلیات، کارگری، تعاونی، رفاه و تأمین اجتماعی و آموزش و پروش در ۱۰۰ صفحه به موضوع احیای حقوق کارگران، اقتصاد مردمی، جمهوری اقتصادی، بازسازی نظام رفاهی و ایده دولت انقلاب اسلامی پرداخته است.
«نجات جمهوری، دولت عمومی و بازآفرینی رفاه: دولت چهاردهم باید چگونه باشد؟»، «احیای حقوق کارگران»، «جمهوری اقتصادی: تلاقی حکمرانی و اقتصاد»، «بازگشت به انقلاب در اقتصاد: مروری بر ایده تعاونی در اندیشه متفکران انقلاب» و «بازسازی نظام رفاهی؛ راهبردهای سامان‌دهی به حوزهٔ رفاه و تأمین اجتماعی» از مطالب مهم این فصلنامه است.
از دیگر مطالب فصلنامه ششم می‌توان به «عدالت، کیفیت و هویت در تعلیم‌وتربیت: راهبردهای سه‌گانه بازسازی آموزش‌وپرورش در دولت آینده»، «دگرگونی نظام آموزش و پرورش: چهار اقدام تحول آفرین آموزش و پرورش» و «ایده دولت انقلاب اسلامی: سیاست اجتماعی در تجربه انقلاب اسلامی» اشاره کرد.
سرمقاله این شماره به قلم سردبیر مجله مجتبی نامخواه، متنی تفصیلی است با عنوان «نجات جمهوری، دولت عمومی و بازآفرینی رفاه». نگارنده در ابتدای نوشتار خود سه پرسش «مسیر تکوین دولت چهاردهم چیست؟»، «دولت چهاردهم باید چگونه دولتی باشد؟» و «باید چگونه کارکردی داشته باشد؟» را طرح می‌کند و معتقد است در وضعیتی که بیش از همیشه، دولت، مسئله جامعه شده است، اگر بتوانیم به سه‌گانه بالا پاسخی صحیح بدهیم، شاید بتوانیم به نقطه‌ای برسیم که جامعه نیز مسئله دولت شود.
نامخواه در پاسخ به پرسش نخست، بر چهار مقدمه نابرابری، ناکارآمدی رفاهی و مسئولیت‌زدایی اجتماعی از نهاد دولت، زوال تدریجی مشارکت و خصوصی‌سازی سیاست و دولت تأکید کرده و آورده است که اگر دولت چهاردهم در لحظه تولد با نجات جمهور همراه نباشد، نمی‌توان به تکوین یک دولت ملی امید داشت. برای این مهم باید از دل عقب‌ماندگی کنونی در عدالت، سیاست و دولتی را ایجاد و ابداع کرد که متعهد به نجات جمهوری باشد.
وی همچنین در پاسخ به پرسش دوم چهار چگونگی نابرابری‌نخواهی، کارآمدی رفاهی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی، احیای شتابان مشارکت عمومی و توقف خصوصی‌سازی را مطرح می‌کند و معتقد است که برای دولت چهاردهم، مفهوم عمومی‌بودن، مفهوم مشترکی است که می‌تواند چگونگی دولت آینده را با توجه به نیاز ملت تشریح کند. برآمدن طبقه مرفه جدید و طبقه دولتمند دست‌اندرکار تغییر سیمای کلی دولت است و در مقابل، ما نیازمند «دولت عمومی» هستیم؛ دولتی که هویت خود را در توقف همه فرایندهای نابرابری‌ساز بجوید، کاهش مسئولیت خود در حوزه عمومی و اجتماعی را متوقف سازد؛ احیای مشارکت عمومی را مسئولیت خود بداند و نقطه پایانی باشد بر کلان‌روند خصوصی‌سازی؛ دولتی که رو به عموم جامعه باشد؛ یعنی: «دولت عمومی».
سردبیر نشریه در پاسخ به سئوال «دولت چهاردهم باید چگونه کارکردی داشته باشد؟» پس از تبیین مسئله «امکان» و نقاط کلیدی در بازآفرینی نظام رفاه، چهار محور بازسازی نظام جامع رفاه و تأمین اجتماعی، بازسازی نظام کار، بازسازی نظام تعاون و بازسازی آموزش همگانی را مطرح می‌کند و چهار معیار ریشه‌ای و مبنایی بودن، فراگیری و شمول عمومیت، میزان اثرگذاری و انطباق با مبانی را مورد تأکید قرار می‌دهد.
طرح جلد نشریه را تصویر تشییع پیکر شهیدان رجایی و باهنر آذین کرده است و صفحه دوم آن نیز به تصویر تشییع باشکوه پیکر شهدای خدمت اختصاص دارد با این نوشته: «مواجهه اقبال‌گونه جامعه با فقدان شهادت‌گونه هشتمین رئیس‌جمهور برآمده از نظم جمهوری اسلامی، از لبه‌های نظم و وضع موجود سیاسی فراتر رفته و به شیوه یک «قیام» انجام پذیرفت. هنگامه این قیام شاید همان لحظه‌ای باشد که بتوان روی برتافته‌ی سیاست از جامعه را بدان ملتفت ساخت و سیاست‌مداران را به مثابه تافته‌ای جدابافته با نیروهایی برآمده از متن مردم، تاخت زد.»
نامه جمهور با دوره انتشار فصلنامه، به صاحب امتیازی پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم علیه‌السلام و با مدیر مسئولی روح‌الله رشیدی و سردبیری مجتبی نامخواه منتشر می‌شود.
انتهای پیام
نظر شما