خبرگزاری حوزه | چنان که اعضا و جوارح و چیزهایی که خداوند متعال به بشر عنایت فرموده هر کدام به جای خود به کار برده و در حدود خودش به کار بسته شود و در آن ها اعمال گردد، آن گاه مالک عقل خواهیم بود؛ زیرا عقل می گوید: چشم باید تا حدودی ببیند، زبان باید تا اندازه ای بگوید، گوش باید چیزهای معین و خاصّی را بشنود و هکذا امور دیگر.
ولی هوای نفس می گوید: چشم و زبان و گوش و سایر عنایات الهی را در هر کجا و هر امر می توان به کار برد.
بنابراین وقتی شخص مالک هوای خود شود، مالک عقل خود گردیده است.
برگرفته از کتاب ثمرات حیات (یادداشت های آیت الله سعادت پرور از جلسات اخلاقی – عرفانی علامه طباطبایی) ج ۱، ص ۲۶۴
