به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از اراک، به همت معاون فرهنگی موسسه آموزش عالی ریحانة النبی(س) اراک، اولین جلسه تدبر در قرآن کریم با حضور خانم بزرگی استاد حوزه علمیه خواهران استان مرکزی برگزار شد.

خانم بزرگی در این جلسه با بیان شأن نزول سوره بلد و اهمیت قسم‌ها در قرآن بحث را آغاز کرد و اظهار داشت: در قرآن کریم سه بار جمله‌ «لا أُقْسِمُ» به کار رفته و اهل تفسیر آن را دو گونه معنا کرده‌اند، گروهی حرف لا را زائد دانسته و آن را (قسم می‌خورم) معنا کرده‌اند و گروهی آن را (سوگند نمی‌خورم) ترجمه کرده‌اند، به این معنا که مسئله به قدری روشن است که نیازی به سوگند خوردن نیست.

بزرگی تصریح کرد: منظور از «بلد»، مکّه است که قبل از اسلام هم مورد احترام بوده، مکّه حَرَم امن الهی و اولین خانه‌ای است که برای انسان قرار داده شد.

وی یادآور شد: جمله‌ «وَ أَنْتَ حِلٌّ» چند گونه تفسیر شده که یک معنی آن این است که در حالی که تو در این شهر ساکن هستی و معنای دوم آن است که مردم مکّه اهانت تو را در آن حلال می‌دانند، پس به شهری که اهانت تو را حلال می‌شمرند سوگند نمی‌خورم.

استاد حوزه علمیه ابراز کرد: «کَبَدٍ» به معنای سختی و «لبد» به معنای پشم متراکم است، البتّه بعضی کبد را به معنای راست قامت و معتدل نیز گرفته‌اند.

بزرگی اضافه کرد: اینکه انسان در دل رنج و سختی آفریده شده، یعنی کامیابی‌های دنیوی آمیخته با رنج و زحمت است، «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی کَبَدٍ»

وی خاطرنشان کرد: در آیات پایانی خداوند نعمت دو چشم، زبان و دو لب را بیان کرده که این نعمت‌ها برای رشد انسان کافی است.

انتهای پیام. /