به گزارش خبرگزاری حوزه، دکتر نصیر عابدینی به سؤال خبرنگار حوزه‌نیوز با موضوع «نقش پدر و مادر در تربیت دختر» پاسخ داد که تقدیم شما فرهیختگان می شود.
- سؤال: نقش پدر در تربیت دختر پررنگ‌تر است یا نقش مادر؟
پاسخ:
* تربیت دختر، قبل از دوازدهسالگی با مادر و بعد از ۱۲ سالگی با پدر
ما یک کارگاهی تحت عنوان «افزایش نقش پدر» در خیلی از جاهای کشور برگزار کردیم.
تحقیقات متعدد در جهان انجام شده و ماحصل این تحقیقات این است که ۹۰ درصد کار تربیت قبل از دوازدهسالگی (چه دختر و چه پسر) با مادر خانواده است، چون دختر و پسر در سنینی به سر می‌برند که سنین دیگر پیروی یا همان مطیع بودن و اطاعت امر از دیگری را سپری می‌کنند.
بعد از ۱۲ سالگی سکان تربیت و مربی اصلی خانواده پدر می‌شود. پدر همه کاره دختر و پسر می‌شود. پدر در این حالت باید حتما هفته‌ای دو ساعت برای هر فرزند خودش وقت ویژه‌ای داشته باشد.
وقت اختصاصی به این معناست که وقتی من با دخترم وقت اختصاصی می‌گذارم، این یعنی اینکه شمای دختر مهم هستید، شمای پسر مهم هستید. این یک دنیا برای دخترخانم‌ها و آقاپسرها ارزش دارد. این کار دخترخانم‌ها را از آسیب‌های جدی اجتماعی حفظ می‌کند.
بنابراین پدر در بالای دوازده سال همه کاره تربیت می‌شود. در این دوره ده درصد تربیت خانواده با مادر خانواده است که به عنوان مدیر اجرایی و کارگزار از طرف پدر در این امر گماشته می‌شود و پدر نود درصد امور تربیتی را بر عهده می‌گیرد و تقریبا همه کاره می‌شود.
با این حساب، در موقع ثبت نام مدرسه دخترانه نباید هیچ مادری برای این ثبت‌نام‌ها اقدام کنند؛ در همه دبیرستان های دنیا پدر باید برای ثبت نام اقدام کند. در این دوره وقتی دخترخانمی مثلا شکستگی دماغ داشته باید به پدر خانواده زنگ بزنند نه به مادر خانواده.
وقتی می‌خواهید برای فرزندان دوازده‌سال به بالاتر پوشاکی بخرید، در اینجا مادر هوشمند کسی است که پدر را به خط کند که این پوشاک توسط پدر و دختر خریده شود.
مسئولیت ثبت نام باشگاه ورزشی در این سنین از دخترخانم‌ها بر عهده پدر است.
هر جا که دختر خانم در این دوره مشکلی برایش به وجود می‌آید باید با پدر در تماس باشد و بسیاری از تحقیقات اثبات کرده که نود درصد آسیب های دخترخانم ها با حضور پدر حل خواهد شد.
* راه حل جالب برای حل مسئله اضطراب و خُلق منفی دخترها
یکی از نکات مهم در تفاوت دختر و پسر، مسئله اضطراب و خُلق منفی دخترهاست که دو الی چهار برابر پسرهاست.
پدر و دختر باید برای تخلیه انرژی های منفی وقت بگذارند. ما در برخی دوستان که حتی طلبه هم هستند داریم که با دخترشان با ماشین به بیابان های قم یا تهران می‌روند، در این حالت پدر به دختر می‌گوید که همراه با من در این بیابان پر از سکوت جیغ و فریاد بکش. حدود نیم ساعت این فریاد را ادامه می‌دهند و تمام انرژی‌شان را تخلیه می‌کنند.
همین کار ساده را اگر پدر و مادر انجام دهند دخترخانم احیا می‌شود.
* پررنگی نقش پدر به این معنا نیست که مادر نباید کاری انجام دهد
تربیت شامل دو بال مهر و قهر است، مهر به معنای محبت و مهربانی و قهر به معنای اقتدار و عزت.
مادر مظهر مهر است و اگر جنبه اقتدار بگیرد در این صورت مادری خودش را زیر سوال برده است و این خیلی می‌تواند آسیب‌زا باشد.
ما خیلی از خانم ها را داریم که در سنین چهل یا پنجاه به بیماری های جسمی و روانی مثل آرتروزگردن، پا درد و میگرن و بیماری‌هایی از این قبیل مبتلا می‌شوند.
دلیلش آن است که در سنین نوجوانی دختر و پسر به حالت دیگرپیروی و استقلال طلبی سوق پیدا می‌کند و مادر خانواده می‌خواهد دختر خانواده را با اقتدار سر جایش بنشاند ولی زورش نمی‌رسد و این باعث می‌شود که مادر از جنبه مهرش کاسته شود.
اقتدار مادرانه موجب خلأ محبتی برای دخترخانم‌ها می‌شود؛ بنابراین مادر مظهر مهر، توجه و همه‌طور خواستن است و پدر مظهر مهر و اقتدار است؛ جنبه اقتدار به ویژه در دوران نوجوانی فرزندان، نقش بی بدیل پدر را اقتضا دارد.
برای مطالعه متن کامل مصاحبه خبرگزاری حوزه با دکتر نصیر عابدینی، از روانشناسان حوزوی اینجا را کلیک نمایید.
