چهارشنبه ۱۲ دی ۱۴۰۳ - ۱۳:۴۳
یادداشت | جغرافیای درد؛ از غزه تا شام

حوزه/ این روزها که خاورمیانه میان آتش و خون نفس می‌کشد، ایمان به وعده الهی است که مقاومت را سرپا نگه داشته است.

خبرگزاری حوزه | خدایی که برای ما خدایی می‌کند، گاهی زمان و زمین را بهم می‌دوزد تا از نهایت شادی و خوشحالی گریه شوق را تجربه کنیم و گاهی هم طعم سختی و عُسر را برایمان مقدر می‌سازد و همانند ذغالی که با فشار و تحمل فراوان صیقل خورده و الماسی گرانقدر و باارزش باشیم، تا بهای ما گزاف و حتی با مادیات این دنیا قابل شمارش و محاسبه نباشد.

یاد روزهای باشکوه و غرورآفرین فلسطین افتادم، همان ایامی که مردم در خیابان‌ها از خوشحالی طوفان الاقصی شیرینی پخش می‌کردند و کام تک تک آنها شیرینِ شیرین بود. شاید تمام حوادث پُرسرعت روزگار از همان طوفان آغاز شد، و اکنون که به احوالات منطقه نگاهی می‌اندازیم دوستان و دشمنان یعنی حق و باطل همگی مشخص می‌شوند.

از مقاومت و رشادت‌های حماس و مقاومت، همان کافیست که با از دست دادن فرماندهان و هموطنانی که شهدای آنان در غزه به ۴۵ هزار و ۵۴۱ نفر افزایش یافته است و کودکان معصومی که همچون فرشتگان از سوز سرمای طاقت فرسا درحال جان باختن هستند و تا به امروز شش طفل به آسمان پَرکشیده است اما با این حال، سَرخم نکرده و مقاوم است. خلاصه که دردهای غزه و مسلمانان در این ایام روبه افزایش است، ویدیوی مدیر بیمارستان کمال عدوان آقای «حسام ابوصفیه» را که نگاه می‌کردم که هم‌چون شیرمردی دل به دریا زده و یک تنه ایستادگی می‌کند.

این روزها که منطقه ناخوش احوال است و کلمات یک پُست من را به فکر فرو می‌برد با این شرح که: «سوریه جوی خون است».

با سقوط دولت اسد و تسلط اشرار به این کشور، مردم کشور همسایه ما به بدترین شکل ممکن مورد اهانت و ضرب و شتم قرار می‌گیرند و مردمان علوی تبار به ناحق و به جرم ثابت نشده کشته می‌شوند. با این اوصاف اما، دلم برای حرم بی‌بی حضرت زینب (س) و رقیه خاتون (س) بیش از همه چیز بی‌تابی می‌کند.

حتی اگر جولانیِ داعشی اکنون در سوریه جولان بدهد و از طرفی دیگر نتانیاهوی اسقاطیلی صاحب خانهِ عنکبوتی سعی کند با سلاح سرما و قحطی به نسل‌کُشی تاریخی خود ادامه دهد، بازهم می‌گوییم «حَسْبُنَا اللهُ وَ نِعْمَ اَلوَکِیلْ» و یادمان باشد در طرفِ درست تاریخ، یمنی‌های در صحنه حاضر ایستاده‌اند همان‌هایی که از تجاوز دشمن به تجمعاتشان جان تازه‌ای می‌گیرند و پاسخی کوبنده می‌دهند، از ایران خود و فرمایشات رهبری که همچون نوری روشن، مسیر صحیح را به ما نشان می‌دهد نیز غافل نشویم.

ای‌کاش نظر روزگار از مسلمانان و کشورهای همسایه ما بازنگردد، و پاداش آوارگی، ویرانگری و از بین رفتن خانواده‌های فلسطینی و دردِ تسلط کفار بر مردم سوریه با رویدادی که سراسر مملو از رضایت خداوند باشد رُخ دهد.

بی‌شک‌ مسلمانان همانند الماس‌ می‌درخشند و روسیاهی برای دشمنان آنان باقی می‌ماند.

نصرٌ من الله و فتحٌ قریب

سیده ناهید موسوی

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha