به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام حسین تهرانی، فرزند مرحوم آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی، در آیین آغاز همایش فقیه سالک که به همت مجموعه حوزوی علمیه امام رضا ( علیه السلام) ظهر امروز با حضور مدیر و رئیس شورای عالی حوزه علمیه استان تهران، علما و مسئولین کشوری برگزار شد اظهار داشت: از مواردی که باعث شد حاج آقا مجتبی تهرانی در بین مردم محبوب شود، ابعاد فردی و اجتماعی ایشان است. اگرچه مرحوم مجتبی تهرانی در فقه و اصول مجتهد بسیار متبحر داشتند. ایشان در فلسفه و کلام صاحب نظر بود، اما وجه تمایز ایشان فقط در این مسائل علمی نبود.

وی افزود: درباره جنبه های شخصی ایشان، فردی بسیار متدین و بسیار متشرع بود؛ یعنی مُرّ شرع را عمل می‌کرد. اهل افراط و تفریط نبود بلکه معتدل بود. اهل زهد و ریا و تظاهر نبود بلکه آنچه می‌گفت، عمل می‌کرد. وظیفه‌شناس بود، به ویژه درباره مسائل مالی مقید بود. رعایت حلیت و حرمت را داشت. به لقمه و نانی که می‌خورد دقت می‌کرد تا شبهه در آن نباشد. رعایت همین امور به ایشان معنویت می‌داد. نسبت به بیت المال حساس بود.

حجت الاسلام تهرانی از ویژگی اجتماعی پدر بزرگوارشان گفت و خاطر نشان کرد: به هیچ وجه حب شهرت، حب ریاست، حب رسانه‌ای شدن نداشت، و دیگران را نیز از این کار بر حذر می داشت و اصلا نمی خواست دیده بشود. در خاطرم است که وقتی به بیمارستان قلب برای ملاقات آیت الله محمدی گیلانی رفتیم. ایشان گفت حاج آقا مجتبی من منتظر بودم شما رساله دهید. رو به من کرد و گفت تو پدرت را از لحاظ علمی نمی‌شناسی؛ من می‌شناسم. می دانم چقدر در فقاهت تبحر دارند.

فرزند آیت الله آقا مجتبی تهرانی گفت: پدر، تمام تعلقات دنیوی و منیت را پشت سر گذاشته بود و نورانیت از کنار این خصلت‌ها می‌آید. مهذب بود. حب به خدا و اهل بیت جایگزین خصلت‌های منفی شده بود، لذا مردم این معنویت و روحانیت و نورانیت را می‌دیدند. آخوند بودن حاج آقا را نمی‌دیدند.

حجت الاسلام حسین تهرانی از تیزبینی و تیزهوشی آقا مجتبی تهرانی در خصوص مسائل اجتماعی آب از داشت: ایشان نسبت به مسائل اجتماعی تیزبین و تیزهوش بود. حاج آقا زمان شناس و موقعیت شناس و آدم شناس خوبی بود. البته تطهیر باطنی‌شان، ایشان را به این جایگاه رسانده بود. پدر تمام وقتش را برای تربیت نسل جوان اختصاص داده بود. آقا مجتبی معلم اخلاق به آن معنای مصطلح نبود بلکه مربی اخلاق بود. اول خودش را ساخته بود، لذا اثرگذاری اش بر دیگران نمود پیدا می‌کرد.