خانم طاهره لطیفی استاد مدرسه علمیه فاطمیه محلات در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در اراک گفت:بنا بر روایت مشهور حضرت زینب(س) در نیمه رجب سال ۶۲ از دنیا رفتند اما چگونگی درگذشت آن حضرت یعنی شهادت یا وفات از پرسش هایی است که مانند روز رحلت و محل تدفینشان، محل اختلاف است.
براساس برخی از نوشته ها حضرت زینب سلام الله علیها بعد از واقعه عظیم و خونین عاشورا به مدینه آمدند و پس از ورود به مدینه پیوسته عزادار و گریان بودند تا این که پس از یک سال و نیم در همان مدینه (قبرستان بقیع) از دنیا رفتند و در همان جا به خاک سپرده شدند. اکنون از قبر آن بانوی گرانقدر، اثری در دست نیست.
لطیفی بیان کرد:حضرت زینب (س) با صبر و شکیبایی مثال‌زدنی خود در برابر مصائب، به ستونی استوار در تاریخ اسلام تبدیل شدند.
وی افزود:زندگی پربار و پر فراز و نشیب ایشان، همواره مورد توجه و مطالعه بوده است.
این استاد حوزه تصریح کرد: طبق برخی از احتمالات حضرت زینب سلام الله علیها پس از ورود به مدینه، در مجالس و محافل سخن می گفتند و مظالم و جنایات یزیدیان را بازگو می کردند. فرماندار مدینه ماجرا را به یزید نوشت و او دستور داد زینب سلام الله علیها را مخیر سازند تا هر شهری که می خواهد (غیر از مکه و مدینه) برود. حضرت زینب سلام الله علیها به شام رفتند و در آن جا اقامت کردند و پس از چندی در همان جا از دنیا رفتند.
وی در ادامه گفت: آنچه از تاریخ به دست می‌آید، بنای این مزار قدمت بسیار دارد. حتی در قرن دوم نیز موجود بوده است، زیرا بانوی بزرگوار؛ سیده نفیسه، همسر اسحاق مؤتمن فرزند امام جعفر صادق (ع) به زیارت این مرقد مطهر آمده است.
لطیفی اظهار داشت:در روایت دیگر آمده است، حضرت زینب سلام الله علیها به علت افشاگری علیه دستگاه بنی امیه، مجبور شدند که مدینه را ترک کنند. از این رو مصر را انتخاب کردند. بعد از مدتی اقامت، همان جا از دنیا رفتند. سیده زینب در شهر قاهره هم اکنون زیارتگاه مجلل و با شکوهی است البته گفته شده است این قبر متعلق به زینب بنت یحیی بن حسن الانور ابن زید ابن حسن ابن علی بن ابیطالب است که به دلیل تشابه اسمی با حضرت زینب (س) عقیله بنی هاشم اشتباه گرفته شده است.
لطیفی اضافه کرد : قول دیگری نیز در کتاب زینب الکبری من المهد الی اللحد وجود دارد و آن اینکه زینب کبری سلام الله علیها به دست مزدوران حکومت اموی به شهادت رسیده باشد که آن هم نمی تواند دور از ذهن باشد چرا که ایشان نیز مانند امام سجاد علیه السلام همه وقایع کربلا را با چشم دیده و همواره درصدد برملا کردن ظلم و جور حکومت بر خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بودند و تحمل این مساله برای امویان و به ویژه یزید سخت می نمود و ممکن است چنین باشد اما به صورت پنهانی و دور از چشم دیگران که سندی از خود بر جای نگذارند.
وی خاطرنشان ساخت: همان طور که درباره وفات آن بانو و شیوه آن اختلاف نظر وجود دارد درباره ولادت شان نیز اینگونه است. اما آنچه مشهور است آنکه ایشان در پنجم جمادی الاولی سال پنجم یا ششم هجری در شهر مدینه به دنیا آمده و نامشان را زینب نهادند و کنیه شان نیز ام الحسن و ام الکلثوم است و القابی نیز مانند صدیقه الصغری، عصمه الصغری، ناموس الکبری، عالمه معلمه و ... ذکر شده است.
استاد مدرسه علمیه فاطمیه محلات تاکید کرد: این بانوی بزرگوار اسلام در هوش و ذکاوت بی نظیر بود و حضرت سجاد علیه السلام در مورد ایشان لقب عالمه غیر معلمه را به کار برده اند و ابوالفرج اصفهانی در مقاتل آورده که ابن عباس خطبه صدیقه طاهره (س) را از زبان حضرت زینب (س) نقل کرده است و این نشان از هوش و ذکاوت ایشان دارد چرا که او در آن مقطع تنها کودکی بیش نبوده و با یک بار شنیدن، آن را حفظ شده است.
وی افزود: در کتاب الخصایص الزینبیه آمده که به هنگام شیرخواری بانو هر گاه که امام حسین (ع) از او دور می شد، گریه سر می داد و به هنگام بازگشت برادر، لبخند به چهره اش باز می گشت و همین رویه ادامه پیدا کرد و خواهر هیچ گاه از برادر جدا نشد تا به هنگام ازدواج که ایشان شرط ازدواج خود را همراهی با برادر قید کرد و آن هنگام که امام علیه السلام خود را برای رفتن به سمت کربلا آماده می کرد و ابن عباس خواست که لااقل زن و بچه را با خود نبرد، حضرت زینب (س) سر از کجاوه بیرون کرد و گفت: من و جدایی از حسین، هرگز.
لطیفی بیان کرد: حضرت زینب کبری (س) که در مکتب پدر و برادران شجاع خود رشد و نمو کرده بود مانند آنان شجاع و بی باک بود چنانکه شیخ شوشتری می گوید: اگر امام حسین (ع) در کربلا یک میدان برای نبرد داشت، حضرت زینب(س) دو میدان داشت یکی مجلس ابن زیاد و دیگری مجلس یزید.
وی ابراز داشت: کلام نافذ و دشمن شکن حضرت زینب (س) در بارگاه عبیدالله بن زیاد آن هنگام که گفت کار خدا را با خاندانت چگونه دیدی؟! و پاسخ شنید که ما رایت الا جمیلا (جز زیبایی چیزی ندیدم) ناشی از فهم بالا و شجاعت بی نظیر ایشان بود.
نظر شما