به گزارش خبرگزاری حوزه، شهید علی چیت سازیان، پس از والفجر ۲ با ابتکار سرکشی به خانواده شهدا، فصلی جدید در وفاداری به آرمان‌ها گشود. از اشک‌هایش بر قنداقه تا هدیه تلویزیون، این داستان، نمایانگر تعهد بی‌شائبه او به شهداست.

علی آقا بعد از عملیات والفجر ۲، رسم سرکشی به خانواده شهدا را راه انداخت. دیگر همه بچه ها می دانستند بیشتر و پیشتر از خانواده خود، باید از خانواده شهدا دلجویی کنند.

خودش با عصا جلو می افتاد و بقیه بچه ها پشت سرش. کلامش در خانه هر شهید تکراری بود: «شهادت حق شهید شما بود. اگر می ماند از عدل و فضل خدا دور بود. دعا کنید ما هم به راه آنها وفادار بمانیم».

این سرکشی ها به همدان محدود نشد و به شهرهای دیگر استان سرایت پیدا کرد.

برش اول:

بعد از عملیات والفجر پنج آماده رفتن به خانه شهدا شدیم. علی آقا گفت: اول خانواده شهدای متأهل.

رفتیم خانه شهید احمدی پور. قنداقه فرزند شهید را دست علی آقا دادند. سرش را گذاشت روی قنداقه و آرام آرام شروع کرد به گریه کردن. وقتی سرش را برداشت، پارچه سفید قنداقه خیس اشک هایش بود.

برش دوم:

رفته بودیم شهر رزن. دیدار پدر و مادر شهید. در بین صحبت ها پدر شهید گفت: ما که توفیق دیدار امام خیمنی (ره) را نداریم. تلویزیونی هم نداریم که گه گاه چهره امام را از تلویزیون ببینیم.

بعد از صحبت هایی پدر شهید علی آقا غیبش زد. می خواستیم از رزن خارج شویم که علی آقا با تلویزیونی در دست برگشت. رفته بود تلویزیون خانه خودشان را از همدان آورده بود برای پدر شهید.

منبع: کتاب دلیل؛ روایت حماسه نابغه اطلاعات عملیات سردار شهید علی چیت سازیان، صفحات ۹۴ و ۱۰۸-۱۰۹٫