یکشنبه ۳۰ دی ۱۴۰۳ - ۱۶:۲۹
"آفرینش آسمان‌ها و زمین در شش روز" از منظر مرحوم آیت‌الله العظمی صافی

حوزه/ حضرت آیت الله صافی در نوشتاری مطرح کردند: منظور از ستّه ایام (شش روز) در سوره مبارکه «حدید» و همچنین در سوره «اعراف»، آیه ۵۴ اشاره به شش دورانی است که در آنها آسمان ها و زمین شکل گرفته و این نظامات و تشکیلات وجود یافته است.

به گزارش خبرگزاری حوزه، مرحوم حضرت آیت الله صافی گلپایگانی در نوشتاری به موضوع «آفرینش آسمان‌ها و زمین در شش روز» پرداخته است:

سؤال: در آیه ۳ سوره مبارکه حدید آمده است که: خداوند آسمان ها و زمین را در ۶ روز آفرید؛ درحالی که پیش از پیدا شدن آسمان و زمین، هنوز واحد زمانی به نام روز وجود نداشته، و اصلاً روز با وجود خورشید و زمین معنا پیدا کرده؛ لطفاً این معنی را توضیح دهید.

جواب: کلمه «یوم» و مرادف آن روز اگرچه بیشتر به معنای زمان تابش آفتاب و ضدّ شب به کار برده می شود، ولی مفهوم آن وسیع تر از این است.

در قرآن کریم، احادیث شریفه و کلمات ادبا و سخنوران و شاعران عرب و عجم، در معانی دیگر ـ که قدر مشترک همه آنها زمان است ـ نیز گفته می شود.

گاه گفته می شود: «روز» و «یوم» و مقصود از آن، زمان بین طلوع آفتاب و غروب آن است. گاهی این کلمات گفته می شود و از آن، مدّت یک جریان یا زمان و دوران یک حکومت، یا یک عصر، یا عمر یک شخص، یا دوران جوانی یا پیری، یا دوران سیادت و عزّت و خوشی یک امّت و ملّت قصد می شود. مثلاً گفته می شود: امروز و فردا و از روز، دنیا و از فردا، آخرت قصد می شود. یا شاعر می گوید:

روز بزرگ گرچه جهان کم ندیده است روزی چو روز حضرت خاتم ندیده است

که مقصود او از «روز حضرت خاتم»، تمام عصر حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم می باشد. و مثلاً «اعشی» در این شعر:

شَتَّانَ مَا یوْمِی عَلَی کورِهَا وَیوْمُ حَیانَ أَخِی جَابِرٍ

از دو دوران عمر خودش به «روز» تعبیر کرده است؛ و امیرالمومنین علیه السلام نیز در «خطبه شقشقیه» به این شعر، تمثّل جسته، و دو عصر و دو دوره را در ارتباط با خودشان، دو «روز» شمرده اند.

با توجه به این توضیح مختصر، معلوم می شود که ستّه ایام (شش روز) در سوره مبارکه «حدید» و همچنین در سوره «اعراف»، آیه ۵۴ اشاره به شش دورانی است که در آنها آسمان ها و زمین شکل گرفته و این نظامات و تشکیلات وجود یافته است. اشاره به این است که خلقت آسمان ها و زمین دفعی نبوده، بلکه به اراده الله و حکمت باری تعالی تدریجی انجام شده است؛ چنان که در اجزای عالم خلقت و طبیعت، بیشتر یا همه چیزها به تدریج آفریده می شوند. مثلاً سنگ ها و معادن و کانی های دیگر، بعضی در طیّ هزاران سال و بعضی بیشتر و بعضی کمتر از یکسال، و برخی کمتر از این زمان وجود پیدا می کنند.

آسمان ها و زمین نیز بنابر این دو آیه کریمه در طیّ شش روز، شش دوران و شش تحوّل و جریان شکل گرفته و خلق شده اند. این دو آیه از عجایب آیات و معجزات قرآن کریم است که شکل گیری و خلقت کل نظام آسمان ها و زمین را تدریجی اعلام می نماید؛ و تدبّر در معانی این آیات موجب قوّت ایمان به خدا و وحی و رسالت حضرت خاتم الانبیا صلی الله علیه و آله و سلم می شود. والله العالم.

اخبار مرتبط

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha