به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از مشهد، سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، روز جمعه ۱۲ بهمنماه در مراسم اختتامیه چهل و دومین دوره مسابقات قرآن کریم در تالار قدس حرم مطهر رضوی، ضمن تبریک ایامالله دهه فجر، از همکاریهای آستان قدس رضوی و دیگر دستاندرکاران تشکر کرد و گفت: این برنامه نباید به یک رویداد سالانه محدود شود و میتوان آن را به عنوان سنتی حسنه پایهگذاری کرد تا این مسابقات اثرگذار در جهان اسلام، پایگاه خود را در این آستان مقدس پیدا کند.
وی با بیان اینکه در روز اول ایامالله دهه فجر قرار داریم، اظهار داشت : برداشت من از تاریخ انقلاب اسلامی این است که بخش قابل توجهی از معرفت قرآنی در ایران معاصر به این آستان و مشهد مقدس مرتبط است.»
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: این اشاره به دلیل مشهدی بودن من نیست، بلکه به دلیل آشنایی من با تاریخ معاصر ایران است. در یکصد سال اخیر، بهویژه در دهههای نزدیک به انقلاب اسلامی، مشهد به عنوان پایگاه معرفت قرآنی مطرح بوده است که نتیجه آن انقلاب شکوهمند اسلامی ایران بود.
وی ادامه داد: بخشی از این امر به تلاشهای قرآنی رهبر انقلاب و حضور ایشان در فضای انس با قرآن کریم و معارف قرآن برمیگردد.
صالحی در ادامه گفت: آثار قرآنی امام خمینی(ره) در دهههای ۴۰ و ۵۰ در مسجد امام حسن مجتبی(ع) و مسجد کرامت، پایهگذار تفکر قرآنی انقلاب بود و این اندیشهها در مشهد مقدس شکل گرفت و تاثیرات آن در انقلاب اسلامی مشاهده شد.
وی افزود: ایران با نعمت مجاورت امام رضا(ع) به عنوان پایتخت معنوی شیعیان، باید بیشتر به وجه قرآنی این جایگاه توجه کند. امام رضا(ع) هر سه روز یکبار قرآن را ختم میکردند. این نکته مهمی است که امام رضا(ع) چنین ارتباطی با قرآن داشتند.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی یادآور شد: امام رضا(ع) در دورههایی که مسئولیتهای اجتماعی و امامت را داشتند، حتی در چنین شرایطی قرآن را با انس و تدبر ختم میکردند. این انس امام با قرآن باید الگویی برای همه باشد.
صالحی ادامه داد: نگاه امام رضا(ع) به قرآن بهعنوان یک معجزه جاودانه است. امام به قرآن نه تنها به عنوان کتاب مقدس، بلکه به عنوان معجزهای معنوی و مفهومی نگاه میکردند که برای هر زمان و هر قوم تازگی دارد.
وی در پایان گفت: ما باید این نگاه امام به قرآن را به جهان معرفی کنیم و پیام قرآن را از کنار امام رضا(ع) به جهانیان برسانیم؛ پیامی که از سلفیت و خشونت فاصله دارد.
نظر شما