به گزارش خبرگزاری حوزه، در ماه مبارک رمضان، هر روز با «آیات زندگی‌ساز» همراه باشید؛ مجموعه‌ای از آیات قرآن کریم به همراه تفسیر کوتاه و کاربردی که راهنمای زندگی و سعادت هستند و با این آیات، روزهای ماه مبارک رمضان را با کلام خداوند نورانی‌تر کنیم.

حجت‌الاسلام والمسلمین عباس اشجع اصفهانی:

«وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنْکًا وَنَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَعْمَیٰ؛

و هر کس از هدایت من [که سبب یاد نمودن از من در همه امور است] روی بگرداند، برای او زندگی تنگ [و سختی] خواهد بود، و روز قیامت او را نابینا محشور می کنیم».

* آثار اعراض از ذکر الهی در قرآن کریم

بسم الله الرحمن الرحیم؛ آیات قرآن کریم که در آنها خداوند مستقیماً با مؤمنان و انسان‌ها سخن می‌گوید، سرشار از انرژی، شوق و شعف معنوی است.

در آیه نورانی «۱۲۴سوره طه» خداوند متعال صریحاً می‌فرماید: «وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنْکاً»؛ یعنی و هر کس از یاد من روی گردان شود، زندگی تنگ و سختی خواهد داشت.

موضوع محوری این آیه شریفه، ذکر و یاد خداست. باید توجه داشت که حقیقت ذکر الهی، صرفاً به زبان آوردن الفاظ و کلمات نیست.

اگر انسان ذکر را بر زبان جاری می‌کند، هدف اصلی این است که حقیقت خداوند را در دل خود یادآوری کند تا از آثار و برکات آن بهره‌مند شود.

ذکری که با حضور قلب و اتصال به حقیقت یادآوری خداوند همراه نباشد و از بازدارندگی از گناه برخوردار نباشد، در اصل ذکر حقیقی محسوب نمی‌شود.

خداوند در این آیه می‌فرماید: «وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْرِی»؛ یعنی هر کس از ذکر و یاد من روی گردان شود، «فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنْکاً»؛ یعنی زندگی بسیار سخت و دشواری خواهد داشت.

این اثر بسیار ملموس و عینی است که برای روی‌گردانی از ذکر الهی بیان شده است.

* سختی و راحتی زندگی، لزوماً به داشتن امکانات مادی نیست

در اینجا لازم به ذکر است که بر اساس آیات قرآن کریم، یکی از بهترین مصادیق ذکر خداوند، نماز است. چنانکه خداوند متعال می‌فرماید: «وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِکْرِی»؛ یعنی و نماز را برای یاد من برپا دار.

نکته مهم دیگر این است که راحتی و دشواری زندگی، لزوماً به داشتن امکانات مادی و زرق و برق ظاهری نیست.

چه بسا انسانی که از حداقل امکانات زندگی برخوردار است و به ظاهر فقیر به نظر می‌رسد، اما بسیار شاد و خوشبخت زندگی می‌کند.

دلیل این امر، آن است که چنین فردی با همان داشته‌های اندک خود احساس رضایت و خشنودی می‌کند، زیرا همواره خدا را در نظر می‌گیرد و نماز، ذکر و یاد خدا را در زندگی خود جاری ساخته است؛ در نتیجه از زندگی خود لذت می‌برد.

از سوی دیگر، چه بسا فردی که از انواع امکانات و تجملات زندگی برخوردار است، اما در سختی و عذاب به سر می‌برد و آرامش ندارد.

دلیل این وضعیت نیز روشن است:

به یاد خدا نیست

اهل ذکر و نماز نیست

بنابراین، معیار اصلی برای داشتن زندگی راحت و همراه با آرامش، این است که انسان همواره خدا را به یاد داشته باشد و حضور الهی را در زندگی خود احساس کند. چنین فردی باید ذکر و یاد الهی را بر زبان، بر دست، بر چشم و بر قلب خود جاری سازد.

* اثرات شگفت‌انگیز عدم توجه به ذکر الهی

این آیه شریفه نکات بسیار عمیق و آموزنده‌ای دارد و اثرات شگفت‌انگیزی از عدم توجه به ذکر الهی را بیان می‌کند.

خداوند متعال در ادامه این آیه می‌فرماید: «وَنَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَعْمَی»؛ یعنی و روز قیامت او را نابینا محشور می‌کنیم.

دلیل اینکه چنین فردی در قیامت به صورت نابینا محشور می‌شود، این است که او در دنیا نعمت‌های الهی را ندیده و به آنها توجه نکرده است.

هنگامی که خداوند نعمت‌های بی‌شمار خود را به انسان عطا می‌کند، اگر انسان آنها را ببیند اما به یاد خدا نباشد و از او سپاسگزاری نکند (که بهترین شکل سپاسگزاری، نماز خواندن است)، همچون فردی نابینا عمل کرده است؛ بنابراین در روز قیامت نیز به صورت نابینا محشور خواهد شد.

امیدواریم خداوند متعال توفیق ذکر و یاد خود را در تمام لحظات زندگی به همه ما عنایت فرماید. این آیه شریفه را حفظ کنیم تا از آثار ارزشمند آن بهره‌مند شویم. ان‌شاءالله که خداوند همه ما را در زمره ذاکران خود قرار دهد.