خانم مؤیدی، استاد مدرسه علمیه صدیقه طاهره غرق آباد در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در اراک اظهار داشت: در نهمین روز ماه مبارک رمضان، دعایی خوانده می‌شود که شامل سه درخواست اساسی از خداوند متعال است، این دعا، انسان را به سوی رحمت گسترده الهی، هدایت به نشانه‌های درخشان حق و رسیدن به خشنودی فراگیر الهی راهنمایی می‌کند.

وی گفت: دعا با این جمله آغاز می‌شود: «اَللّهُمَّ اجْعَلْ لی فیهِ نَصیباً مِنْ رَحْمَتِکَ الْواسِعَةِ». در این بخش، انسان از خدا می‌خواهد که در این ماه، او را مشمول رحمت گسترده‌اش قرار دهد.

مویدی بیان کرد: رحمت واسعه به معنای رحمت بی‌کران و گسترده خداوند است که شامل همه مخلوقات می‌شود.

وی ابراز کرد: انسان مومن می‌داند که بدون رحمت خداوند، هیچ امیدی به رستگاری و سعادت ندارد.

این استاد حوزه تصریح کرد: در ادامه دعا، انسان از خداوند می‌خواهد که او را به سوی نشانه‌های آشکار و واضح هدایت کند: «وَاهْدِنی فیهِ لِبَراهینِکَ السّاطِعَةِ». این نشانه‌ها می‌توانند شامل آیات قرآن، نشانه‌های موجود در طبیعت، یا الهامات قلبی باشند.

وی خاطرنشان کرد: براهین ساطعه، به معنای نشانه‌های درخشان و واضح است که راه‌های رسیدن به حقیقت و شناخت خداوند را برای انسان روشن می‌کنند.

مویدی اظهار کرد: این بخش از دعا، بالاترین هدف یک انسان مومن را نشان می‌دهد، رسیدن به رضایت و خشنودی خداوند، انسان از خدا می‌خواهد که او را در راهی قرار دهد که موجب خشنودی او شود: «وَخُذْ بِناصِیَتی اِلی مَرْضاتِکَ الْجامِعَةِ».

وی تاکید کرد: انسان از خدا می‌خواهد که او را به طور کامل در اختیار خود بگیرد و به سوی خشنودی‌اش هدایت کند. "مرضات جامعه" به معنای خشنودی فراگیر است که شامل تمام جنبه‌های زندگی انسان می‌شود و او را در دنیا و آخرت سعادتمند می‌کند.

مویدی ابراز کرد: در پایان دعا، انسان به محبت خداوند متوسل می‌شود و او را به عنوان امید و آرزوی مشتاقان خطاب می‌کند: «بِمَحَبَّتِکَ یا اَمَلَ الْمُشْتاقینَ». این توسل، نشان‌دهنده عمق عشق و علاقه انسان به خداوند است. انسان می‌داند که خداوند، تنها امید و پناهگاه اوست و تنها با محبت او می‌تواند به سعادت و کمال برسد.

انتهای پیام. /