به گزارش خبرگزاری حوزه، سید جعفر شهیدی در مورد ارتباط بسیار نزدیک مرحوم آیت الله میرزا هاشم آملی با استاد خود، مرحوم آیت الله آقاضیاء عراقی به بیان خاطره‌ای پرداختند که تقدیم شما فرهیختگان می‌شود.

علاقهٔ مرحوم آقاضیاء عراقی به میرزاهاشم آملی به قدری بوده که تا میرزا در درس ایشان حاضر نمی‌شده، درس را شروع نمی‌کرده‌اند.

سید جعفر شهیدی نقل کرده است که روزی آیت‌ﷲ آملی به خارج از شهر رفته بودند و یک ساعت از مغرب گذشته.

آقای عراقی به منبر رفته بودند و نشسته بودند، اما درس را آغاز نمی‌کردند.

یکی از حاضران از پایین منبر گفت: «آقا ربع را هم زد» (ساعت یک و ربع است).

فرمودند: «نیم را هم بزند شروع نمی‌کنم».

وقتی که آیت‌ﷲ آملی رسید ایشان درس را شروع کردند.

میرزا هاشم می‌گوید: «ارتباط مرحوم آقا ضیاء عراقی با من بیش از ارتباط استاد با شاگردش بود.

بسیاری از اوقات پس از درس، همراه ایشان بودم و اشکالات خود را تصحیح می‌کردم.

حتی برخی از شب‌ها در منزل آقا ضیاء می‌خوابیدم.

ایشان نیمه شبی مرا بیدار کردند و فرمودند: فکری به ذهنم رسیده است، آن را بنویسید…» ‏‎

در آن زمان لحظه اذان مغرب ساعت ۱۲ محسوب می شد و علما ساعت یک شب درس را شروع می کردند.

منبع: آموزگار جاوید، صص ۱۴-۱۵