به گزارش خبرگزاری حوزه، اصل پذیرفته شده ای در عرصه نقد و تحلیل فیلم وجود دارد مبنی بر این که «فرم، محتوا را می سازد».

بر این اساس و ناظر به سریال های مناسبتی تلویزیون خصوصاً در بازه‌ی زمانی ماه مبارک رمضان، نکته کلیدی که می بایست حتماً در بررسی آثار رمضانی سیما مورد توجه قرار گیرد این است که گاه به جهت شکل نگرفتن فرم در چارچوب مدنظر سازندگان و مدیران تلویزیونی، محتوای ارایه شده نیز از لکنت بیان و نقص در روایت رنج می برد.

ماه رمضان امسال، مخاطبان شبکه اول سیما از شب نخست این ماه عزیز، نظاره گر آخرین ساخته محمدرضا خردمندان با عنوان «ذهن زیبا» بوده اند.

این سریال در ژانر ملودرام و زندگی نامه ای ساخته شده و روایتگر زندگی دکتر حسین بهاروند از دانشمندان حوزه زیست شناسی و سلول‌های بنیادی کشورمان است.

توضیح ابتدایی هم اینکه؛ این اثر تلویزیونی در واقع شرحی بر زندگی دکتر بهاروند، «موسس و رئیس پژوهشکده زیست شناسی و فناوری سلول‌های بنیادی رویان» است و بر این اساس کارگردان در این سریال کوشیده تا تلاش‌های این دانشمند در زمینه سلول‌های بنیادی در میان خرده روایت‌های احساسی و دراماتیک را مورد توجه قرار دهد.

در سریال «ذهن زیبا» امیرعلی دانایی نقش دکتر حسین بهاروند را بازی می‌کند و در کنار او بازیگران دیگری همچون ساناز سعیدی، محمد نادری و زهراداوود نژاد به ایفای نقش می پردازند.

بازگردیم به نکته ای که در طلیعه این نوشتار مورد اشاره نگارنده قرار گرفت. به نظر می رسد که ناظر به این سریال با وجود تلاش ارزشمند کارگردان برای بازی گرفتن از هنرپیشه های کاربلد اثر، اما به جهت ضعف فیلمنامه و عدم شخصیت پردازی درست، در نهایت فرمی شکل نمی گیرد که محتوای آن هم باعث جذب حداکثری مخاطب شود و هم این که نظر منتقدین حرفه ای تلویزیون را جلب نماید.

تیم سازنده سریال تلاش قابل توجهی داشته تا در یک درام زندگی نامه ای، سختی‌های زندگی دکتر بهاروند را به تصویر بکشد، اما قصه شکل و پیرنگ منسجمی ندارد و لذا روایت مناسبی مبتنی بر فرم در این ژانر شکل نمی گیرد.

از سوی دیگر از جمله نقاط ضعف سریال، عدم تناسب چهره بازیگران با شخصیت‌های اصلی است، کما این که صورت و حالات چهره امیر علی دانایی- بازیگر اصلی مجموعه- شباهتی به دکتر بهاروند ندارد، ضمن آن که در بخش بازیگران فرعی نیز شخصیت پردازی لازم محقق نشده است.

اگر بخواهیم این سریال را با سریال «روزگار قریب» به کارگردانی کیانوش عیاری مقایسه کنیم، بیش از پیش متوجه ایرادات و ضعف های آن می شویم که تفصیل نکات آن در این مجال امکان پذیر نیست.

البته نمایش چالش های علمی دکتر بهاروند در این سریال در کنار خرده روایت های ناظر به سبک زندگی او و اطرافیانش در برخی قسمت ها تا حدودی قابل قبول از کار درآمده اما در کلیت کار، ضعف های گفته شده همچنان وجود دارد و ای کاش کارگردان و تهیه کننده سریال با فیلمنامه ای بهتر و قوی تر به سراغ این سوژه خوب و جذاب می رفتند.

سید محمدمهدی موسوی