به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از کرمان، صبح امروز بیست و دومین جلسه از جلسات جزءخوانی و تفسیر قرآن کریم با حضور بانوان و طلاب در مدرسه علمیه نرجسیه سیرجان برگزار شد و در آن خانم فهیمه متقی‌فر، استاد حوزه علمیه به ارائه نکات تفسیری جز۲۲ پرداخت.

وی به بیان تفسیر آیه ۱۵ سوره فاطر پرداخت و اظهار داشت: سوره مبارکه فاطر، آیه ۱۵، می‌فرماید: "یا أَیُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَی اللَّهِ ۖ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ" ای مردم، شما به خدا نیازمندید و خداوند بی‌نیاز و ستوده است، این آیه به روشنی بیان می‌کند که انسان‌ها در برابر خداوند فقیر و نیازمند هستند، در حالی که خداوند غنی و بی‌نیاز است.

وی افزود: این مفهوم پایه‌ای در تفکر اسلامی است که نشان می‌دهد عبادت و اطاعت از خداوند نه برای رفع نیاز خدا، بلکه برای تأمین نیازهای روحی و معنوی انسان است، سوالی که مطرح می‌شود این است که چرا انسان باید عبادت کند؟ آیا خداوند به عبادت ما نیاز دارد؟ پاسخ این است که خداوند بی‌نیاز است و عبادت ما هیچ سودی به او نمی‌رساند و این ما هستیم که به عبادت نیاز داریم.

متقی‌فر با بیان اینکه عبادت و اطاعت از خداوند، نیاز وجودی انسان است، اظهار کرد: بدون عبادت و اطاعت از خدا، زندگی انسان دچار اختلال و نابسامانی می‌شود، عبادت به انسان کمک می‌کند تا به تقرب به خداوند دست یابد، از گناهان دوری کند و زندگی سالم و متعادلی داشته باشد. در واقع، عبادت و اطاعت از خداوند، نیاز روحی و معنوی انسان است.

استاد حوزه علمیه تأکید کرد: انسان بدون عبادت نمی‌تواند به آرامش و تعادل در زندگی دست یابد، افرادی که از عبادت و معنویت دور می‌مانند، غالباً دچار مشکلات روحی و روانی مانند افسردگی، استرس و اضطراب می‌شوند، این افراد در زندگی خود احساس خلأ و ناامیدی می‌کنند و همواره در جست‌وجوی چیزی هستند که آن را گم‌شده خود می‌دانند، این گم‌شده، همان معنویت و ارتباط با خداوند است.

وی اظهار کرد: قرآن کریم تأکید می‌کند که انسان‌ها باید از کودکی با عبادت و معنویت آشنا شوند تا در زندگی خود به تعادل و آرامش برسند، تربیت دینی کودکان و نوجوانان، آن‌ها را در برابر مشکلات زندگی مقاوم می‌کند و به آن‌ها کمک می‌کند تا در موقعیت‌های حساس، راه درست را انتخاب کنند.

متقی‌فر به تفسیر آیه ۱۳ سوره فاطر اشاره کرد و ادامه داد: در ادامه آیه ۱۳ سوره فاطر، خداوند می‌فرماید که آن‌چه انسان‌ها در دنیا به آن متوسل می‌شوند، حتی اگر بت‌های سنگی یا چوبی باشند هیچ مالکیتی ندارند و حتی به اندازه پوست هسته خرما نیز مالک چیزی نیستند، این بیان نشان می‌دهد که انسان‌ها در دنیا فقیر و نیازمند به خداوند هستند و هیچ چیز از خود ندارند، تمام دارایی‌ها و امکاناتی که انسان‌ها در اختیار دارند، اعتباری و موقتی هستند و حقیقتاً مالک آن‌ها نیستند.

وی خاطرنشان کرد: این درک که انسان فقیر و نیازمند به خداوند است، دو اثر مهم در زندگی او دارد اولاً انسان از غرور و خودخواهی دور می‌شود و متواضع می‌گردد، وقتی انسان بداند که فقیر و نیازمند به خداست دیگر به مال و ثروت دنیا دل نمی‌بندد و از کینه و حسد دوری می‌کند، ثانیاً انسان به فضایل اخلاقی مانند بخشش، مهربانی و گذشت روی می‌آورد، زیرا می‌داند که دنیا ماندگار نیست و همه چیز فانی است. در نهایت، عبادت و اطاعت از خداوند، سودش به خود انسان بازمی‌گردد. انسان با عبادت، نیازهای روحی و معنوی خود را تأمین می‌کند و به آرامش و تعادل در زندگی دست می‌یابد. این درک که انسان فقیر و نیازمند به خداست، او را به سمت زندگی بهتر و اخلاقی‌تر سوق می‌دهد.

انتهای پیام. /