به گزارش خبرگزاری حوزه از ساری ، در گفتوگویی صمیمی با حجت الاسلام مهیار محمدی از همراهان نزدیک حجتالاسلام طاهری آکردی (ره)، مفسر نهج البلاغه و مدیر اسبق حوزه علمیه مازندران، به ابعاد مختلف شخصیت علمی و اخلاقی این روحانی وارسته پرداختهایم که متن این گفتگو به شرح زیر است:
حجتالاسلام طاهری (ره) همواره به عنوان خادم طلاب شناخته میشدند. از روحیهی خدمتگزاری ایشان در جایگاه استاد و مدیر استان برایمان بگویید.
ایشان حقیقتاً خود را «خادم» طلاب میدانستند، نه مدیر آنان. نگاهشان به طلاب، نگاه پدرانه و دلسوزانه بود. در دورهی مدیریتشان هیچگاه فاصلهی اداری میان خود و طلاب ایجاد نکردند. بارها دیده میشد که شخصاً در مشکلات تحصیلی یا معیشتی طلاب ورود میکردند و پیگیریهای لازم را تا حصول نتیجه انجام میدادند. بسیاری از طلاب آن دوران هنوز از مهربانی و در دسترس بودن ایشان به نیکی یاد میکنند.
در دوران مدیریت ایشان بر حوزه علمیه مازندران، چه تحولات یا اقدامات شاخصی به انجام رسید؟
حجتالاسلام طاهری (ره) با نگاهی عالمانه و مدیریتی دقیق، روح تازهای در ساختار حوزه دمیدند. یکی از اقدامات مهم و ماندگار ایشان، احداث ساختمان اداری حوزه علمیه استان بود که مازندران را در شمار معدود استانهایی قرار داد که از چنین زیرساخت منسجمی برخوردار است. ایشان با پیگیری، برنامهریزی و تعامل مؤثر با مسئولان، این طرح را از مرحلهی ایده تا بهرهبرداری پیش بردند تا مدیریت حوزه در چارچوبی منظم و کارآمد انجام شود. در کنار این دستاورد عمرانی، حجتالاسلام طاهری (ره) بر ارتقای سطح علمی اساتید، نظم آموزشی و توجه به مباحث تربیتی تأکید ویژه داشتند. تشکیل جلسات تفسیر عمومی نهج البلاغه، حمایت از فعالیتهای پژوهشی طلاب و ساماندهی نظام انضباطی و اخلاقی حوزه از دیگر اقدامات برجستهی ایشان بود که اثرات آن تا امروز نیز محسوس است.
ویژگیهای اخلاقی ایشان همواره زبانزد طلاب و همکاران بوده است. بهویژه درباره تواضع و سادهزیستی ایشان چه میگویید؟
تواضع در رفتار و گفتار ایشان موج میزد. با آنکه در جایگاه استادی مدرسه علمیه و مدیریت بر حوزه علمیه مازندران بودند، هرگز اهل تجمل و فاصله گرفتن از مردم و طلاب نبودند. منزل ساده، زندگی بیآلایش و برخورد صمیمانهی ایشان با کوچک و بزرگ، جلوهای از همان روح قرآنی و تربیت دینی ایشان بود. بارها اتفاق میافتاد که در مراسمها یا جلسات رسمی، خودشان کارهای ساده را انجام میدادند و از تشریفات گریزان بودند.
حجتالاسلام طاهری (ره) چه توصیهی همیشگی به جامعهی طلاب و روحانیون داشتند؟
مهمترین توصیهی ایشان این بود که روحانیت باید در خدمت مردم باشد و اخلاق را بر علم مقدم بداند. ایشان همیشه میفرمودند: اگر طلبه در رفتار و گفتار خود رنگ خدا را نداشته باشد، علمش به کار نمیآید. تأکید داشتند که طلاب باید اهل مطالعهی قرآن، تهذیب نفس و مردمداری باشند؛ و هرگز در دام دنیاطلبی گرفتار نشوند.
اگر بخواهید حجتالاسلام طاهری (ره) را در یک جمله توصیف کنید، چه میگویید؟
ایشان عالمی عامل، معلمی متواضع و مدیری مردمی بودند؛ انسانی که با عمل خود تفسیرگر نهج البلاغه بود، نه فقط با زبان.
نظر شما