بهگزارش مرکز خبر حوزه، حجتالاسلام والمسلمین خسروپناه در ادامه سلسله نشستهای گفتمان دینی طلاب مدرسه عملیه حقانی که شب گذشته با موضوع «جریانشناسی ضد فرهنگ» در این مدرسه برگزار شد، جریانشناسی را یکی از ملزومات عصر حاضر برشمرد و جای آن را در حوزههای علمیه خالی دانست.
این استاد حوزه و دانشگاه با تحلیلی بر وضعیت جریانشناسی مخصوصا در سه دهه اخیر، افزود: درحوزه سیاست طلاب باید احزاب را بشناسند، اما از ورود به این جریانات پرهیز کنند.
وی در ادامه سخنان خود با تحلیل جریانهای فکری موجود در کشور، آنها را به 5 دسته سنتی، تجدد ستیزی، تجدد گرایی، سنتگرایی و عقلانیت اسلامی تقسیم کرده و با ارائه تعریفی از هر کدام از آنها، ابراز داشت: معقولترین این جریانات که امام راحل،مقام معظم رهبری و بسیاری از بزرگان حوزه این تفکر را دارند، عقلانیت اسلامی است که با تکیه بر اجتهاد دینی، همه ابعاد را با منطق اسلامی گسترش میدهد و امروز همه باید در این جریان قرار بگیریم.
عضو هیئت امنای دفتر تبلیغات اسلامی در ادامه سخنان خود به جریانهای فرهنگی کشور اشاره کرده و ادامه داد: در این راستا نیز یک فرهنگ اصیل اسلامی وجود دارد که انقلاب اسلامی برای گسترش آن اتفاق افتاد و وظیفه امروز طلاب نیز باید همین مسئله میباشد.
وی، جریانهای ضدفرهنگ را فقط مقابل فرهنگ اصل اسلامی عنوان کرده و گفت: این جریانات نیز دارای شاخههای مختلفی است که خطرناکترین آن جریان ابتذال فرهنگی است و این موضوع در کشور ما خود را در سه محور موسیقی، سینما و رمان بیشتر نشان داده است.
حجت الاسلاموالمسلمین خسروپناه با تشریح خطر هر کدام از سه محور این ابتذال فرهنگی، بعد سینما را مدنظر قرار داد و گفت: امروز یکی از ضروریات کشور، وجود یک تئوری مناسب در باب سینمای دینی است، اما متاسفانه هنوز بعد از گذشت 32 سال از انقلاب یک تئوری هم در این خصوص نداریم.
وی ادامه داد: در بحث موسیقی نیز امروز دیگر بحث روی غنا بودن دستگاه شور یا ماهور نیست، بلکه مسئله اصلی این است که چگونه مانع گسترش و رواج موسیقیهای جدید شویم؛ چرا که موسیقیهای مدرن معنویتستیز هستند.
این استاد حوزه، عرفانهای کاذب، فمینیسم، شیطانپرستی و شیطانمدرن را از دیگر جریانات ضدفرهنگی عنوان کرده و یادآور شد: نوع دیگری از این جریانات که ما نام آن را کثرتگرایی دینی نامیدهایم جریان فکری ادیان حق بوده و مراکزی برای ترویج ادیان ایجاد شدهاند.
متاسفانه هیچ نقدی بر این ادیان گذارده و تبیین آنها شکل دفاع گونه میگیرد؛ به گونهای که در این زمینه کتابهایی چاپ شده، هماکنون نیز فعالیتهایی صورت میگیرد که باید نسبت به آن توجه ویژه داشت؛ چرا که این تفکر ایمانستیز بوده و بسیار خطرناک است.