آنچه می‌خوانید شرح چند روایت از ائمه اطهار (ع) در خصوص جایگاه عبادت و تضرع در ماه رجب است.
در روز قیامت، منادی خداوند از وسط عرش ندا می‌دهد «این‌الرجبیون» رجبیون کجا هستند.
در هیچ جا نیامده است که گفته شود «این الشعبانیون»، «این المحرّمیون» فقط در مورد ماه رجب، این تعبیر آمده است.
وی در این گفت و گو با اشاره به فرمایش قرآن کریم در رابطه با حرام بودن چهار موضوع، بیان داشت: خداوند در قرآن، «مسجد‌الحرام، کعبه، مکه و ماه‌های چهارگانه» را حرام شمرده است که به ترتیب در سوره‌های (بقره آیه 144)، (مائده 97)، (نمل91)، (توبه 26) آمده است.
در چهار ماه از سال که ماه های حرام نام گرفته است و جنگ در آن ماه‌ها، حرام می‌باشد، فقط ماه رجب هست که عزیزتر از سه ماه دیگر شمرده شده است و در تفسیر آیه 217 سوره بقره، منظور از شهر حرام، در این آیه، ماه رجب می‌باشد.
* «ماه اصب و ماه اصم»
پیامبر اکرم(ص) ماه رجب را دو نوع تفسیر کرده‌اند یکی اینکه فرموده‌اند«شهر الله الاصب»،
اصب در لغت یعنی «ریختن»، علما و مفسرین در بیان این تعبیر گفته‌اند، ماه رجب ماه ریزش رحمت الهی و ریزیش گناهان بندگان است.
تعبیر دیگری که پیامبر(ص) درباره ماه رجب فرمودند«الا انّ رجباً شهرالله الاصم». اصم یعنی «کر» بودن. مرحوم فتال نیشابوری، از علمای قرن پنجم هجری که به خاطر شیعه بودن، او را شهید کردند، این روایت را در کتاب خود آورده است، رسول خدا(ص)، در ادامه روایت می‌فرمایند: «و هو شهر عظیم و اِنّما سُمِیَ الاصم لانه لایقارنه شهر من الشهور حرمة و فضلا عندالله تعالی».
رجب، ماه بزرگی است و به خاطر این به «اصم»، «کر بودن» نامیده شده است که هیچ ماهی در ارزش، نزدیک و مقارن ماه رجب نیست. « روضة الواعضین ج2 ص396»، خداوند خواسته است در این ماه نسبت به گناه بندگان، در این ماه اصم باشد و نشنود البته باید گفت: خود نشنیدن و ندیدن در بسیاری ازمواقع، از فضایل می‌باشد و در خیلی از اوقات، باعث صلح و صفا و آشتی می‌شود.
* «ماه رجب در جاهلیت»
در زمان جاهلیت به ماه رجب، ارزش می‌دادند و زمانی که دین اسلام، ظهور کرد بر اعتبار ماه رجب افزود، در ادامه روایت فتّال نیشابوری آمده است که «لم یزده الا تعظیما و فضلا» خداوند زیاد نکرد بر ماه رجب، مگر اینکه او را بزرگ و برتر شمرد. « روضة الواعضین و بصیرة المتعظین ج2 ص396»
* «حضرت نوح، روز اول رجب را روزه گرفت»
امام جعفر صادق(ع) فرمود: «ان النوح رکب السفینة اول یوم من رجب، فامر من معه ان یصوموا ذالک الیوم» حضرت نوح، در روز اول ماه رجب، در کشتی نشست و به تمام کسانی که با او بودند دستور داد که آن روز را روزه بگیرند.
«ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص53»
* «روزه در اول، وسط و آخر ماه رجب»
امام باقر(ع) می‌فرماید: کسی که روز اول، وسط و آخر ماه رجب را روزه بگیرد «اوجب الله له الجنة» خداوند بهشت را بر او واجب می‌کند و جعله معنا فی درجتنا یوم‌القیامه» و او را، هم درجه ما در روز قیامت، قرار می‌دهد.
«امالی صدوق ص5 مجلس دوم»
* روزه ماه رجب امان از شدت سکرات مرگ
امام صادق(ع) به یکی از شیعیان به نام سالم می‌فرماید: آیا چیزی از ماه رجب را روزه گرفته‌ای؟/ عرض کرد نه، حضرت فرمود: ثوابی را که خداوند، اندازه‌اش را می‌داند از دست تو رفته است! عرض کرد: اگر بقیه روزها را روزه بگیرم به آن سعادت می‌رسم؟ امام(ع) فرمود: «مَن صام یوماً مِن آخرِ هذا الشَهر کانَ ذلِک اَماناً له مِنْ شِدة سکرات الموت» کسی که آخر ماه رجب را روزه بگیرد از سکرات مرگ، در امان می‌ماند و از هول ورود در قبر و عذاب نیز در امان است.
امالی صدوق ترجمه کمره‌ای ص15
* «بهترین عمل در ماه رجب»
از بهترین اعمال ماه رجب، روزه گرفتن و دادن صدقه است
پیامبر(ص) در ضمن حدیثی طولانی درباره فضیلت صدقه دادن در ماه رجب می‌فرماید: کسی که در هر روز از ماه رجب تکه نانی به مساکین، صدقه دهد خداوند ثوابی به او عنایت می‌کند که اهل آسمان‌ها و زمین قادر نیستند حتی، یک دهم ارزش ثواب آن را دریابند شخصی از پیامبر(ص) سوال کرد: اگر کسی نتوانست صدقه بدهد چه کار کند تا به این ثواب برسد؟
پیامبر فرمود: هر روز از ماه رجب، صد مرتبه این تسبیح را بگوید: سبحان‌الاله الجلیل، سبحانَ مَنْ لَا یَنبَغی التسبیحُ الّا لو، سبحان الاعز الاکرم، سبحان من لیس العِزُ و هو له اهلُ»
امالی صدوق ص540
«یک روز، روزه گرفتن در ماه رجب، باعث آمرزش گناهان»
امیرالمومنین(ع): من صام یوما من رجب فی اوله او وسطه او فی آخره غفرالله له ما تقدم من ذنبه و تاخر». کسی که یک روز از ماه رجب (اول، وسط و آخر) را روزه بگیرد گناهان گذشته و آینده‌اش آمرزیده می‌شود.
و من احیا لیلة من لیالی رجب اَعتقه اللهُ من النار و قبل شفاعته فی سبعین الف رجل من المذنبین و کسی که یک شب از شب‌های ماه رجب را شب زنده داری نماید، خداوند او را از آتش آزاد می‌کند و شفاعت هفتاد هزار نفر گناهکار را، از او قبول می‌کند.
و «من تصدق بصدقة فی رجب ابتغاء وجه‌الله اکرمه الله یوم القیامه فی الجنة من الثواب بما لاعین رات و لا اذن سمعت و لا خطر علی قلب بشر» و کسی که به خاطر رضای الهی، در ماه رجب،صدقه بدهد، خداوند او را، روز قیامت در بهشت از ثواب گرامی می‌دارد به نعمت‌هایی که نه چشم، آن را دیده و نه گوش آن را شنیده است و نه، بر قلب بشری خطور کرده است.
امالی صدوق ص542
رجب نهری بهشتی
امام صادق(ع) فرمود: انّ فی‌الجنه نهراً یقالُ له الرجب اشد بیاضاً من الثَلج و اَحلی من العسل و من صام یوما من رجب، سقاه‌الله من ذالک النهر.
همانا در بهشت نهری است که به آن «رجب» گفته می‌شود، سفید‌تر از برف و شیرین‌تر از عسل و کسی که یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد، خداوند از آن نهر، او را سیراب می‌کند.
«رجبیون کجا هستند»
امام صادق(ع) فرمودند: در روز قیامت، منادی خداوند از وسط عرش ندا می‌دهد «این‌الرجبیون» رجبیون کجا هستند.
در هیچ جا نیامده است که گفته شود «این الشعبانیون»، «این المحرّمیون» فقط در مورد ماه رجب، این تعبیر آمده است.
در فرازی از دعای معروف ماه رجب اینطور آمده است «و اصرف عنی بمسئلتی ایاک، جمیع شرالدنیا و شرالآخرة» در جمله اول، شرّ دنیا را با لفظ «جمیع» کاربرده است و در جمله بعدی لفظ «جمیع» استفاده نشده است. این به خاطر آن است که «جمیع شر دنیا» قابل دورشدن از ما است، امّا این مسئله در «جمیع و همه شر آخرت»، امکان‌پذیر نیست چون کمترین شر آخرت، ترس گذشتن از صراط و مقابل خداوند قرار گرفتن، توقف در روز قیامت و... می‌باشد و این هراس همواره در آخرت با انسان است.
مسلمانان باید از این همه فضایل ماه رجب غفلت نکنند چونکه خداوند ماه رجب و شعبان، را مقدمه قرار داده است تا آمادگی پیدا کنیم و به ضیافت الهی در ماه رمضان نائل شویم.
نظر شما