به گزارش مرکز خبر حوزه، یکی از نویسندگان و پژوهشگران حوزوی در این نشست که در رواق معرفت آستان مقدسه حضرت معصومه(س) برگزار شد، نماز خواندن، روزه‌‌داری، عبادت، تهجد، تلاوت قرآن،‌ سفر حج، شب زنده‌داری، دعاها و مناجات‌ و تمامی کارهای حضرت را الگویی برای شیعیان معرفی کرد.

حجت‌الاسلام والمسلمین محدثی زیارت امام هفتم(ع) را یکی از راه‌های شناخت سیره این امام همام(ع) دانست و بیان داشت:‌ دراین زیارت حضرت کاظم(ع) وارث ابرار، وقار و آرامش و معدن روشنایی، دارای سجده‌های طولانی، شب زنده‌دار و استغفار کننده معرفی می‌شود.

وی افزود: اتاق عبادت و تهجد حضرت بسیار ساده بود و 4 بار به همراه خانواده و خویشاوندان و یک بار به تنهایی حج به جای آورد، به گونه‌ای که تمامی این سفرها را با پای پیاده انجام داد؛ امام کاظم(ع) در سفری که به تنهایی به حج مشرف شدند، برای کسب بهره معنوی بیشتر جدا از مردم حرکت می‌کردند.

این پژوهشگر حوزوی درباره عبادات و شب زنده‌داری‌های امام  هفتم گفت: ایشان نافله شب را به نماز صبح وصل می‌کردند و تعقیبات نماز را تا طلوع آفتاب انجام می‌‌داد.

وی به دعاهای امام موسی کاظم (ع) در سجده‌هایشان اشاره کرد و گفت: یکی از دعاها که امام(ع) در سجده‌هایشان این بود که از خداوند آسودگی مرگ و عفو در حساب را می‌خواستند.

حجت‌الاسلام والمسلمین محدثی با بیان این که حالت معنوی امام هفتم(ع) مردم را تحت تأثیر قرار می‌داد، اظهار کرد: این امام همام(ع)‌به گونه‌ای غرق در عبادات و تهجد می‌شد که این رفتار بر دیگران  حتی دشمنان ایشان نیز تأثیر گذاشته و آنها را منقلب می‌کرد.

* معصومین(ع) برای ما نقش بازی نمی‌کردند

وی با اشاره به استغفار و گریه‌های حضرت امام کاظم(ع) در پیشگاه خداوند، با تأکید بر این که ائمه معصوم برای شیعیان نقش بازی نمی‌کردند، تصریح کرد: عده‌ای گمان می‌کنند استغفار‌ها و گریه‌های معصومین(ع) برای  این است که راه استفغار و انابه در پیشگاه خداوند را به  ما بیاموزند، در صورتی آنها واقعاً در پیشگاه خداوند احساس گناه می‌کردند.

حجت‌الاسلام والمسلمین محدثی خاطرنشان کرد: درست است که امام موسی کاظم و سایر ائمه اطهار(ع) و انبیای الهی معصوم هستند و گناه و اشتباه انجام نمی‌دادند، ولی با توجه به این که شأن و جایگاه را می‌دانستند، از این رو در پیشگاه خداوند احساس گناه  می‌کردند.

این نویسنده و پژوهشگر حوزوی افزود: امام کاظم(ع) نیز  با توجه به شناخت عمیقی که نسبت به ذات الهی داشتند، همواره احساس می‌کردند آنگونه که باید بندگی خدا را نکرده است.

وی در پایان با بیان این که دستگاه حکومت آن زمان از نفوذ  و جایگاه حضرت در قلوب مردم احساس خطر کرده و آن امام همام را زندانی کرد،‌ افزود: بر اساس روایت‌ها، حضرت کاظم(ع) 14 سال در زندان‌های مختلف هارون‌الرشید بودند و سرانجام نیز در زندان به دست مأموران هارون‌الرشید مسموم و به شهادت رسیدند.