حجت‌الاسلام‌والمسلمین نصرت الله آیتی صاحب اثر فاخر «نشانه‌های حتمی ظهور» که در هفتمین همایش بین المللی دکترین مهدویت رونمایی شد، در گفتگو با مرکز خبر حوزه، جایگاه ظهور در هندسه دین را تشریح کرد.

*تشریح نشانه های حتمی ظهور

این پژوهشگر حوزه مهدویت در این گفتگو با اشاره به تألیف کتاب «نشانه‌های حتمی ظهور» گفت: در این پژوهش سعی شده با ارایه اسناد معتبر قرآنی و روایی به بازشکافی نشانه های حتمی ظهور بپردازیم و از آنجا که یکی از علائم پنج گانه توسط یکی از پژوهشگران حوزه به صورت پایان نامه ارایه شده است، لذا تنها 4 نشانه دیگر مورد بررسی قرار گرفت.

وی «جایگاه ظهور در هندسه دین» را مهمترین بخش این کتاب برشمرد و گفت: در این بخش سعی شده، وزن مباحث علائم ظهور نسبت به سایر معارف دین مشخص گردد، چرا که این مباحث، عامه پسند است و به همین دلیل هم توزیع یک سی دی غیر عالمانه توانست موجی را در جامعه ایجاد کند، اما ما به دنبال آن بودیم نشان دهیم آیا علائم ظهور آن قدر در هندسه کلی دین از درجه اهمیت برخوردار است که بتواند اصول و بینات دین را تحت الشعاع قرار دهد؟

حجت‌الاسلام والمسلمین آیتی خاطرنشان کرد: پس از ارزیابی وزن واقعی این علائم در دایره دین می توانیم در خصوص اهمیت نقش این علائم در مراحل بعد بحث کنیم، زیرا برای طرح این مبحث می بایست فهم و تعریف دقیقی از این مباحث ارایه کرد.

این پژوهشگر حوزوی در توضیح مساله وزن علائم در هندسه دین بیان داشت: اگر بخواهیم به طور مختصر این موضوع را بررسی کنیم باید به این مساله توجه گردد که نشانه های ظهور در مجموعه دین دارای یک سری کارکردهایی است که از جمله آنها می توان به برخورداری از توان تزریق روح امید به جامعه و یا شتاب بخشیدن به جریان آماده سازی مردم و جامعه برای زمینه سازی ظهور اشاره کرد.

نویسنده کتاب «علائم حتمی ظهور»، اظهارداشت: همان طور که عنوان شد، یکی از کارکردهای بیان این علائم، ایجاد امید ذکر شده است، ولی برای این که بتوانیم در این عرصه به امید برسیم چه کارهایی باید انجام دهیم و برای این‌که جریان سازندگی شتاب پیدا کند، چه می توان کرد؟ یا این که اگر علائمی به وقوع پیوست، واکنش ما چه باید باشد؟

*تشخیص فرد محوری و امام محوری در جریان های منجی گرایانه

وی با بیان این نکته که باید با توجه به اصول اولیه دین، به یافتن پاسخ ها در این زمینه پرداخت، تصریح کرد: یکی از اصولی که می تواند شاخص همراهی ویا عدم همراهی با حرکت های اجتماعی با محوریت منجی گرایی باشد، توجه به خواست و نوع دعوت شخص مدعی است؛ در این صورت اگر دعوت آن شخص، دعوت به امام(عج) باشد می توان با وی همراه شد، ولی اگر دعوت وی، دعوت به خود اوست، باید در این همراهی تجدید نظر کنیم.

*در دوران غیبت با چه جریانی همراه شویم؟

این پژوهشگر حوزوی تأکید کرد: برای این‌که متوجه باشیم در دوران مرموز و غبار آلود غیبت با چه جریانی همراه شویم، باید از یک سری اصول بدیهی و اولیه در اسلام پیروی کنیم تا دچار بی بصیرتی نشویم که در این صورت، مساله «اضطرار» به امام(عج) برای شخص بوجود می آید و هر قدمی که بر می دارد، سعی می کند این قدم را با تایید و با عشق حضرت ولی عصر(عج) بردارد.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین آیتی با ذکر این مطلب که امید و سازندگی در جامعه تنها با در نظر گرفتن این اصول محقق می شود، خاطرنشان کرد: حال سوال پیش می آید با توجه به این اصول، نشانه ها و علائم چه کاربرد و کارکردی در زندگی اجتماعی انسان ها در مسیر تحقق ظهور دارند؟

وی این علائم را دارای دو کارکرد اصلی دانست و افزود: یکی از آنها برای افرادی است که دچار غفلت از بینات و اصول شده اند و دیگری در زمانی کاربرد دارد که جبهه باطل فضا را غبار آلود می کند و آن زمان، به راحتی نمی توان بین واجدان شرایط آن اصول، تشخیص درستی داشت.

این پژوهشگر حوزه مباحث مهدویت، یادآور شد: پیامبر اکرم(ص) از زمان بعثت به طور مکرر از هر فضا و هر مکانی در باره رسالت حضرت علی(ع) در عرصه های مختلف از جمله ولایت و امت تاکید و سفارش می فرمودند و این سفارش ها به حدی بود که‌ اگر کسی در آن زمان با رویت این همه تاکید و سفارش با تمام بغضی که شاید نسبت به حضرت علی(ع) داشت بازهم اگر ذره ای انصاف داشت، به امامت و حقانیت ایشان صحه می گذاشت.

وی خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه پیامبر اکرم (ص) نشانه هایی را نیز برای حقانیت امیرالمومنین(ع) از جمله شهادت عمار به دست گروه یاقی، مساله حضور عایشه در جنگ جمل و ... بیان کرده بودند، اما با این حال دشمن سعی کرد، با غبار آلود کردن فضا، به تحریف این نشانه ها بپردازد و مردم را فریب و از هدایت حقیقی دور کند.

*بینات دین راهنمای حقیقی مومنان

حجت‌الاسلام‌والمسلمین آیتی عنوان کرد: بینات واصول می تواند مارا به امید و سازندگی برساند زیرا در این مسیر پر پیچ و خم می توانیم با تکیه بر این بینات متوجه شویم آیا مسیرمان را خوب طی می کنیم یاخیر.

وی گفت: اگر بخواهیم، میان بینات واصول و نشانه ها، مقایسه ای انجام دهیم باید این مطلب را عنوان کنیم که در هر حرکتی پایه کار را روی این اصول بنا کنیم و به نشانه ها به عنوان راه فرعی نظر بیاندازیم؛ زیرا نشانه ها خاصیت « تفسیر باطل» دارند؛ همان گونه که صحبت شد، جبهه باطل می تواند با ترفندهای خاص، تفاسیر باطلی از نشانه ها ارایه دهد و اذهان را مغشوش کند.

این محقق حوزوی ادامه داد: روایتی از پیامبر(ص) در خصوص شهادت عماریاسر به دست گروه یاقی و سرکش بیان شده بود ومردم نیز به این روایت باور داشتند، زمانی که این صحابی بزرگ در جنگ صفین و به دست یاران معاویه به شهادت رسید، شکاف عظیمی در سپاه باطل ایجاد شد، ولی وی با سیاست نیرنگ و تفسیر باطل این نشانه، عنوان کرد که قاتل عمار، امام علی(ع) است، زیرا حضرت، وی را به جنگ آورده بود و باعث شهادت وی شده بود.

*صیحه شیطان در موقع ظهور برای فریب مومنان

حجت‌الاسلام‌والمسلمین آیتی با بیان روایتی از حضرت امام جعفر صادق(ع) در رابطه با صیحه آسمانی در وقت ظهور، گفت: امام می فرمایند: در زمان ظهور، علاوه بر صیحه آسمانی حضرت جبرییل امین، شیطان نیز صیحه ای می کشد و سعی می کند اذهان را به سمت خود جلب کند و بین مردم اختلاف می شود و تنها کسانی می توانند حق را از باطل تشخیص دهند که با فرهنگ ولایی و حقانیت اهل بیت(ع) آشنا و آگاه بوده باشند.

وی گفت: با این تفاسیر باید به این نکته اشاره کرد که بینات و اصول مهم تر از نشانه های ظهور هستند، زیرا در زمانی که نشانه ها نیز ممکن است به دلیل تفسیر به باطل دشمن، وسیله ای برای گم کردن راه شوند، این اصول هستند که راه را از بی راهه نشان می دهند.