وقتی که خداوند این آیه را بر پیامبرش نازل فرمود:«قل لا أسئلکم علیه اجراً الا المودة فی القربی» بگو:به ازای رسالتم،پاداشی از شما نمی‌خواهم مگر دوستی درباره خویشاوندان (شوری23)، رسول خدا(ص)در میان اصحابش ایستاد و خدا را سپاس گفتند و فرمودند: ای مردم،به‌راستی خداوند بر شما عملی را واجب نموده است،آیا به آن عمل می‌کنید؟ هیچ کس پاسخ پیامبر (ص) را نداد.
روز دوم آن حضرت در میان مردم ایستاد و همانند سخن روز قبل را تکرار فرمود؛ باز هم کسی به حضرت پاسخ نداد.
روز سوم نیز در میان مردم قرار گرفته و فرمودند: ای مردم؛ خداوند عملی را برای شما واجب فرموده است. آیا بدان عمل می‌کنید؟باز هم کسی پاسخ نداد. پس حضرت فرمود: ای مردم، آن‌چیز در مورد طلا ،نقره ، خوردنی و آشامیدنی نیست. مردم گفتند:پس در این‌صورت، آن را بفرمائید. پس آن حضرت آیه مذکور را بر مردم تلاوت فرمودند.
مردم گفتند:اگر مراد این باشد، آری (عمل می‌کنیم) ولی بعد از رحلت پیامبر بیشتر آنان به آن وفا نکردند.
آن‌گاه امام رضا(ع)فرمود: پدرم، از جدم و او از پدرانش،از امام حسین(ع)به من روایت فرمود: که ایشان فرمودند:مهاجران و انصار نزد رسول‌خدا(ص)جمع شده و گفتند: ای رسول خدا، بی‌گمان شما برای خویش و میهمانانی که به خدمت شما می‌آیند، مخارجی نیاز دارید، این‌ها، دارایی ها و جان‌های ماست (که تقدیم شما می‌کنیم) درباره آن‌ها هر أمری بفرمایید به نیکی امر فرموده و دارای أجر هستی. (از آن) هر‌آنچه بخواهی،بی هیچ دشواری عطا کن و هر‌آنچه خواستی نگه دار.
خداوند عزیز و جلیل، روح‌الامین(جبرائیل) را فرستاد و فرمود:ای محمد(ص)، «قل لا أسئلکم علیه اجرا الا المودة فی القربی». پس از من، خویشاوندانم را آزار ندهید. خارج شدند و بعضی از آنان گفتند که چیزی رسول خدا را وا نداشت که از گفته [پیشنهاد] ما سرباز زند، مگر این‌که ما را به دوست داشتن خویشاوندان خود، پس از رحلتش وا دارد؛ آن آیه دروغ بود که پیامبر در همان جا بافته بود. این سخن آنان، تهمت بزرگی به پیامبر (ص) بود.
آن‌گاه خداوند این آیه را نازل فرمود: « «أَمْ يَقُولُونَ افْتَراهُ قُلْ إِنِ افْتَرَيْتُهُ فَلا تَمْلِكُونَ لِي مِنَ اللَّهِ شَيْئاً هُوَ أَعْلَمُ بِما تُفِيضُونَ فِيهِ كَفي بِهِ شَهِيداً بَيْنِي وَ بَيْنَكُمْ وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» » بگو: اگر آن را بافته باشم در برابر خدا اختیار چیزی برای من ندارید. او آگاه تر است به آن چه با طعنه به آن فرو می‌روید. گواه بودن او میان من و شما بس است و او آمرزنده مهربان است. (احقاف8)
پس از نزول آیه، پیامبر (ص) به‌دنبال مردم فرستاد و فرمود: آیا چیز جدیدی پیش آمده است؟
اصحاب گفتند:آری به خدا،ای رسول خدا،بعضی از ما سخنان تهمت آمیز بزرگی را گفتند و ما آن را بد و ناپسند شمردیم. پس رسول خدا آیه 8 سوره احقاف را تلاوت فرمود؛ آنان به شدت گریستند. در آن هنگام خدای متعال آیه 25 سوره شوری نازل فرمود: «وهو الذی یقبل التوبة عن عباده و یعفو عن السیئات و یعلم ما تفعلون» و اوست که توبه را از بندگان خود می‌پذیرد،گناهان را می‌بخشد و آنچه را انجام می‌دهید را می‌داند.
آنچه گذشت مطالبی از کتاب «تحف العقول عن آل الرسول» شامل سخنان چهارده معصوم،تالیف محدث جلیل شیخ ابو محمد حرانی (ره) و ترجمه آقای صادق حسن‌زاده،بود که به چاپ سیزدهم رسید و با شمارگان سه‌هزار نسخه ، در 967 صفحه و با قیمت دوازده هزار و پانصد تومان از سوی انتشارات آل علی(ع)منتشر شده است.
علاقه‌مندان جهت تهیه کتاب به نشانی: قم ، خیابان ارم،پاساژ قدس،پلاک 186 مراجعه کرده و یا با تلفن 7749827-0251 تماس بگیرند.
