به گزارش خبرگزاری حوزه، استاد حوزه علمیه قم، در مراسم سالروز شهادت امام جعفر صادق(ع) و حادثه دلخراش مدرسه علمیه فیضیه قم در سال 42، که عصر روز گذشته 22 شهریور ماه، از سوی بیت آیت الله العظمی گلپایگانی(ره) و مرکز مدیریت حوزه های علمیه کشور در این مدرسه برگزار شد، با اشاره به جایگاه تاریخی قم در نشر علوم اسلامی، اظهار داشت: قم، از اولین روزهای به وجود آمدن خود، شاهد حضور دوستداران اهل بیت(علیهم السلام) بوده است و این ارادت مردم را می توان به درستی از سخنان گهربار امام صادق(ع) در مورد مردم این شهر برداشت کرد.

وی افزود: بسیاری از روایاتی که اکنون در دست ماست، از راویان قمی به جای مانده است؛ اگر قم کنونی در جهان اسلام می درخشد، به خاطر گره خوردن آن با معارف دینی است.

این استاد حوزه، با اشاره به نامگذاری مذهب شیعه به نام امام صادق (ع)، خاطرنشان کرد: با وجود آن که امام صادق(ع)، بنیانگذار مذهب شیعه نیست، ولی شیعیان را به مذهب جعفری می شناسند؛ دلیل این نامگذاری را می توان در سختی هایی دانست که آن حضرت برای پرورش شاگردان و بقای مذهب شیعه متحمل گردیدند.

حجت الاسلام والمسلمین نظری منفرد، با اشاره به اهمیت تلاش علمی امام صادق(ع)، بیان کرد: حضرت امام صادق(ع) در برهه ای از تاریخ پرورش شاگردان خود را شروع نمودند که بنا به روایتی، شیعیان کوفه به اندازه ای بودند که از گوشت یک گوسفند اطعام شوند.

وی با بیان این که احترام حضرت به شاگردان خود به اندازه ای بود که بارها به آنها می فرمودند که "من بوی شما را دوست دارم"، ادامه داد: تنها افرادی که مدتی را در کرسی تدریس گذرانده اند، می توانند دریابند که تربیت چهارهزار شاگرد بنام علمی چه سختی هایی را به دنبال دارد.

این خطیب حوزوی با اشاره به حادثه دلخراش مدرسه فیضیه در سال 42، گفت: تنها جرم افرادی که در آن روز مورد حمله عمال رژیم پهلوی قرار گرفتند، این بود که به تحصیل علومی که از رئیس مذهب شیعه به جای مانده است، اهتمام داشتند.

حجت الاسلام والمسلمین نظری منفرد با بیان این که طلاب وظیفه دارند که با تلاش علمی، مسئولیت خود را در قبال مذهب انجام دهند، افزود: بعد از وفات مرحوم آیت الله العظمی بروجردی، شاه ملعون تلگرافی به نجف اشرف زد و این وفات را تنها به علمای نجف تسلیت گفت که نشان از به رسمیت نشناختن حوزه علمیه قم با وجود شخصیت هایی مانند امام خمینی(ره)  داشت.

این استاد حوزه با اشاره به این که به خیال شاه، حمله به فیضیه به معنای از بین بردن حوزه علمیه قم است، خاطرنشان کرد: در آن روز در فیضیه حضور داشتم. مشاهده کردم که در حین سخنرانی آن روز که به مناسبت بزگداشت سالروز شهادت امام صادق(ع) برگزار شده بود، حمله مزدوران رژیم منحوس پهلوی به طلاب شروع شد.

وی در پایان یادآورشد: در آن روز دیدم که چگونه طلاب را از طبقه دوم به حیاط مدرسه پرت می کردند و خیابان های اطراف فیضیه نیز تا مدت ها از البسه خونین طلاب و نعلین های به جا مانده پر شده بود.