به گزارش خبرگزاری حوزه، نشست تخصصی با عنوان تبیین باب ضمان نفوس درآیینه تقنین، با حضور احمد حاجی ده آبادی، ارایه دهنده نظریه و حسینعلی بایناقد نظریه و جمعی از پژوهشگران حوزوی برگزار شد.
در این نشست علمی احمد ده آبادی گفت: قتل بر سه قسم عمد، شبه عمد و خطای محض تقسیم شده است؛ می توان گفت که مقسم این سه و به تعبیر بهتری جهت و زاویه تقسیم این سه جنایت است و مقصود از جنایت آن است که شخص به قصد ایراد صدماه به کسی یا حیوانی و یا شیئی، فعلی ارادی را انجام دهد.
وی افزود: حال اگر مرگ کسی به دیگری مستند باشد بدون آنکه فرد اخیر فعلی ارادی را انجام داده باشد، مثلا قتل در حال خواب، یا گرچه فعل ارادی انجام داده باشدامام به قصد ایراد صدمه به دیگری نبوده(همانند کندن چاه به قصد جمع فاضلاب)،
قتل صورت گرفته را باید خارج از سه قسم معروف قتل دانست، بلکه با نوع دیگری ازقتل مواجهیم که آن را باب نفوس نفس مینامیم.
در این نشست علمی حسینعلی بای، گغت: برخی از موارد ضمان با این تعبیری که دراین نظریه آمده است با قصد ابراز صدمه وارد نمیشود، پس شمول عناوین سه گانه قتل نیست پس باید تحت یک باب جدید عنوان شود.
وی افزود: یکی از مشکلات این نظریه آن است که در برخی از موارد خاص به روایات نگاه دقیقی نداشته است و اگر بتوانیم نظرات خاص پیرامون انواع قتل و ضمان رابا ادله روایی بیان کنیم، فهم بحث آسانتر میشود.
این مدرس دانشگاه در ادامه خاطرنشان کرد: فقها در باب ضمان، نظرات خاص دارندکه همگی از آیینه روایات استخراج شده است؛ در این نظریه، نظریه پرداز ابتدا اقسام سه گانه قتل را بیان کرده است در حالی که باید به این نکات توجه داشت که
نخست جنایت اولا اعم است؛ جنایت اختصاص به جنایت بر تمامیت جسمانی ندارد بلکه در مواردی نیز نمیتوان در خصوص قتل، حکم جنایت را صادر کرد که در موضوع قتل توسط حیوانات نیز میتوان شمولی را بر این بحث وارد کرد.
وی گفت:رابطه خطای مرگ در این نظریه آمده است در حالی که نمیتوان این بحث را در قالب سه قسم قتل دانست و باید آن را در بحث ضمان نفوس آورد؛ یکی ازضعفهای دیگر این نظریه آن است که ابتدا و انتهای نظریه متوازن نیست و در حالی
که انتهای بحث، باید در ابتدای بحث آورده میشد.
در ادامه ارایه دهنده نظریه به دفاع از نظریه خود پرداخت و به سوالات حاضران در نشست پاسخ داد.
