به گزارش خبرگزاری حوزه،حجت الاسلام والمسلمین مجتبی مصباح در نشست نقد کتاب «فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی»، اظهار کرد: بحث روش شناسی در حوزه فلسفه تعلیم و تربیت از اهمیت بسیار برخورد است به همین جهت این کتاب در این راستا نگاشته شده است.

وی افزود: جلسات نقد باید به تکمیل اثر کمک کند و پس از آن است که اینگونه بحث ها در یک محیط علمی به پویایی آثار در حوزه علمی آن علم کمک می کند.

این استاد حوزه عنوان کرد: یکی از کارهایی که باید در این کتاب انجام می شد، پرداختن به موضوع و روش شناسی تعلیم و تربیت است؛ تلقی از فلسفه تعلیم و تربیت به عنوان فلسفه مضاف به دانش تعلیم و تربیت است و به همین دلیل این علم را علم درجه2 بیان کرده ایم.

وی گفت: فلسفه مضاف درباره مبادی تصوری و تصدیقی دانش مورد نظر بحث می‎کند که خود آن مبادی جزو علم است؛ مبدا آن چیزی است که علم با آن شروع می‎شود.

عضو هیات علمی  موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) تصریح کرد: دانش تعلیم و تربیت دارای مبادی تصوری و تصدیقی است؛ قید اسلامی به دانش تعلیم و تربیت اسلامی،مضاف الیه است؛ فرض می کنیم که دانش تربیت اسلامی داریم و یا می خواهیم داشته باشیم حال باید ببنیم برای رسیدن به آن باید از کدام نقطه شروع کنیم.

وی گفت:در تحلیل مفاهیم و در استنتاج مبادی تصدیقی، محتاج یک سری مبانی هستیم؛این مبانی ممکن است از علم دیگری گرفته شده و یا از خود آن علم باشد؛ برخی ازمبانی انسان شناسی ممکن است کلامی و نقلی باشد که نمی تواند با مبانی عقلی آنرا توجیه کرد.

این مدرس حوزه، عنوان کرد: همه مبانی که در علوم دیگر بحث و اثبات می شود و به تعلیم و تربیت ربط د ارد یک سری مبانی صرفا هستی شناسانه است ولی مبانی دیگر از جمله مبانی فلسفه نیست؛ فلسفی بودن آن نیز به این است که با مبانی و مبادی ارتباط دارد.