به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری حوزه، تامر محمد روزنامه نگار مصری در مصاحبه با حجت الاسلام غریب رضا مدیر موسسه "گفت‌وگوی دینی وحدت" به برخی موضوعات جهان اسلام پرداخت . او در این مصاحبه که در پایگاه مصری "فیتو" منتشر شده، اگرچه متاثر از فضای ایران هراسی و شیعه هراسی در جهان عرب، پرسش‌های خاصی را مطرح کرده اما پاسخهای روحانی ایرانی به این روزنامه نگار مصری قابل توجه است. از نکات جالب در پاسخهای حجت الاسلام غریب رضا که به عنوان تیتر برای این مصاحبه نیز انتخاب شده، یک نکته کلیدی و قابل تامل است: تمام کشورهای عربی که با روابط ایران و مصر مخالفند، در تهران سفارت دارند!
ترجمه بخش عمده ای از این پرسش و پاسخ همراه با توضیحی که تامر محمد قبل از گفت و گو به آن پرداخته، در ذیل می آید:
ایران کشوری است که نامش با تفسیرها افکار متفاوت و اتهامات مختلف همراه شده و مفهمومی توام با احترام و نگرانی و تناقض میان نقاط مشترک و افتراق را در ذهن مجسم می‌سازد و همچنین اتهاماتی در مورد انتشار تشیع در منطقه و برخی زمزمه ها از توطئه آمریکایی صهیونیستی برای اختلاف افکنی میان پیروان مذاهب اسلامی و همچنین روابط دیپلماتیک ایران که رو به بهبود است. همچنین این روزها شاهد تلاش مصر برای برقراری امنیت در خلیج فارس و ایفای نقش میانجی میان ایران و عربستان و پرونده های متعدد دیگر هستیم، اکنون آنها را با شیخ غریب رضا به عنوان یک فعال ایرانی در زمینه وحدت مذاهب اسلامی و مدیر یکی از مراکز تخصصی به نام مرکز گفت‌وگوی دینی در شهر قم در میان میگذاریم.
- ایرانی ها چه تصوری از مصر دارند؟
کشوری خوب با مردمی بزرگوار، مصر نقش زیادی در تاریخ اسلام دارد، کشوری با مردم عاشق اهل بیت(ع) و سرزمینی که با ضریح خاندان اهل بیت(ع) همچون ضریح حضرت زینب(س) و بی بی نفیسه متبرک شده، کشوری دارای تمدن که در این زمینه پیشتاز بسیاری از کشورهای عربی و اسلامی است و از دیرباز نقش رهبری جهان عرب را بر عهده داشته و اکنون باید بار دیگر به جایگاه شایسته خود در این زمینه بازگردد. علاوه بر اینها مردم مصر به شدت از اسراییل متنفر هستند و همواره از توطئه های اسراییل رنج کشیده اند و اکنون برای همین است که می‌بینیم صهیونیست‌ها می‌ترسند که مبادا مردم مصر به استقلال سیاسی برسند. مصری ها امروز می‌توانند معادله قدرت را به سود جهان عرب و اسلام تغییر دهند ما در انتظار چنین روزی هستیم.
- سرنوشت دوستی میان ایران و مصر که خیلی ها به آن خوش بین بودند چه میشود؟ به ویژه با توجه به گام های اندکی که در این زمینه برداشته شد؟
به نظر من دو کشور ایران و مصر باید فضایی مشترک برای فعالیت مشترک فرهنگی و دانشگاهی و روابط مشترک ایجاد کنند و گام های مشترکی در زمینه برنامه های اجتماعی و خیریه بردارند تا شخصیت های علمی و دینی بتوانند در این بستر با هم دیدار و گفتگو کنند.
- چه مانعی وجود دارد که تجار مصر و ایران در این شرایط که هردو کشور نیازمند روابط تجاری هستند باهم معامله داشته باشند؟
به نظر من مساله روابط ایران و مصر خارج از منطق و عرف دیپلماتیک جهان قرار دارد و مساله، مساله دو دوست است که میخواهند با هم باشند و کار کنند، اما دیگران مانع میشوند. به نظر من سه جهت در حال اعمال فشار هستند تا مانع روابط ایران و مصر شوند: قدرت های استکباری غربی، برخی کشورهای منطقه و گروه های تکفیری که با انگیزه های مذهبی مانع این روابط میشوند. حال نیاز به توضیح نیست که چرا آمریکا و اسراییل با اتحاد ایران و مصر مخالفند؟ همچنین جریان های تکفیری از بهانه های مذهبی استفاده میکنند تا با ممانعت از برقراری روابط مصر و ایران، منافع آمریکا 
و برخی کشورهای دیگر را تامین کنند و البته این جریان ها اکنون جایگاه خود را در مصر از دست داده اند و از سوی دیگر دلایل برخی کشورهای دیگر برای ممانعت از برقراری روابط ایران و مصر فقط در حد بهانه جویی است و موانع حقیقی در این راه وجود ندارد و میتوان اقدام این کشورها را نوعی دخالت در امور سیاسی دو کشور مصر و ایران دانست. آیا ایران در طول تاریخ خود تهدیدی برای امنیت خلیج فارس ایجاد کرده است؟ همه میدانند که پیشرفت های تسلیحاتی ایران فقط دفاعی و برای دفع تهدیدهای آمریکا و اسراییل میباشد و با اطمینان به شما می‌گویم که برقراری روابط ایران و مصر فقط برای اسراییل یک تهدید به شمار می‌رود.
تعجب من از این است که کشورهای عربی که با برقراری روابط مصر و ایران مخالفند خودشان در تهران سفارت دارند و روابط دیپلماتیک و تجاری گسترده ای با ایران دارند.
- نظر شما درباره دعوت ایران از شیعیان مصر برای ساختن حسینیه و برپایی مراسم عزاداری چیست؟ با توجه به اینکه برخی از شیعیان مصر این دعوت را پذیرفته و برخی نیز نپذیرفته اند.
اولا انقلاب و قیام حسینی همواره در وجدان و قلوب ملت ها حاضر است و هیچگاه فراموش نمیشود به ویژه دوستداران اهل بیت(ع) که هیچگاه از یاد نمی‌برند در کربلا بر گل خوشبوی پیامبر(ص) و سید جوانان بهشت چه گذشت. و گریه بر مصایب جگرگوشه پیامبر(ص) را نمی‌توان بدعت دانست، بلکه این یک سنت نبوی مستند به روایات صحیح از منابع حدیثی فریقین میباشد. علاوه بر این، نمایش مظلومیت اهل بیت(ع) برای مردم مصر امر تازه ای نیست، بلکه بخشی از فرهنگ ملی دینی ریشه دار در مصر است و مردم مصر تربیت یافته دامان حرم های مطهر اهل بیت(ع) و محبت قربای پیامبر(ص) هستند و این بخشی از هویت آنها است و به همین خاطر عبدالرحمن الشرقاوی رحمه الله اثر زیبای خود را به نام الحسین ثائرا و شهیدا... به عرصه هنر مصر تقدیم کرد و ما امیدوار بودیم که این ابداع هنری در قالب تئاتر و نمایش ارائه شود و به عنوان یک تولید بی نظیر و نمونه در تاریخ هنر مصر و به عنوان نماد نشان دهنده عمق احساسات مردم مصر در اظهار محبت به اهل بیت(ع) پیامبر ماندگار شود. همچنین خالد محمد خالد نویسنده مصری که به نوشته های شیوا و روان و کتاب "ابناء الرسول فی کربلا" شهرت دارد و داستان مظلومیت اهل بیت و ظلم و ستم نظام اموی نسبت به آنهار ا برای ما بازگو میکند. همچنین عباس محمود العقاد که در کتاب مشهور خود به نام "الحسین ابوالشهداء" مصیبت ها و ماجرای کربلا را بازگو میکند.
اما آنچه در رسانه ها در مورد تاسیس حسینیه ها گفته میشود من تصور میکنم برخی جریان های مخالف و دشمن شیعه مطلب را بزرگ کرده اند و می‌خواهم در اینجا بیان کنم که مدرسه اهل بیت(ع) پیروان خود را بر اساس اخلاق محمدی تربیت کرده و شیعه همواره به فتواهای مراجع و فقهای خود در تحریم سبّ صحابه و همسران پیامبر ملتزم هستند و هرکس خلاف این عمل کند، نماینده مدرسه اهل بیت نیست و از سوی دیگر وحدت اسلامی چشمه ای است که از تعالیم قرآن و سنت پیامبر و روایات اهل بیت(ع) می‌جوشد.
- نظر شما در خصوص بیان برخی درباره تلاش ایران برای ترویج تشیع در منطقه عربی چیست؟
اینها سخنان فتنه انگیزان طایفی است که البته باید توجه داشت که برخی از سفره جنگ های مذهبی اسلامی نان می‌خورند تا از این راه به منافع سیاسی و گروهی خود دست یابند و در این راه از گروه های تکفیری حمایت مالی و نظامی میکنند تا این افراد خود را در میان انسان های بی گناه منفجر سازند و مساجد و اماکن عبادت را ویران کنند. اینها کسانی هستند که بر اساس اجتهادهای غلط و گمان های بی اساس وبا تکفیر مسلمانان بی گناه به جاهلیت نخستین بازگشته‌اند و سر از تن مسلمانان جدا میکنند و برای خون، جان، ناموس و اموال مسلمانان احترامی قائل نیستند. اینها برای هویت امت اسلامی و آینده آن خطرناک هستند و البته ایران را هم به طایفی‌گری متهم میکنند.
