به گزارش خبرگزاری حوزه، آيت الله العظمی جوادی آملی در جلسه هفتگی درس اخلاق با اشاره به این که دلیل نامگذاری ماه شعبان از سوی ذات اقدس الهي به دلیل شعبه شعبه بودن رحمتهاي الهي است، ابراز داشتند: گاهي پيامبر خود را به نام شعيب معرفي ميکند، چراکه شعبههاي گوناگون رحمت الهي به وسيله اين پيامبر به جامعه منتقل ميشود.
معظم له ادامه دادند: سيره و سنّت و روشِ وجود مبارک حضرت رسول مصداق حقیقی راه مستقیم است، لذا ما راه مستقيمي نداريم که پيغمبر برابر آن راه حرکت کند، هر چه او ميگويد و هر جا ميرود، به مثابه راه مستقیم برای ماست.
ایشان با بیان این که وجود مبارک پيامبر(ص) براي ما طريقِ «مهيع» است، يعني اگر همه جهانيان بخواهند راه آن حضرت را طي کنند، هيچ تزاحمي نيست، افزودند: راه پیامبر(ص) راه رحمت، عقل و عدل است, اگر همه عاقل و عادل باشند، راه عقل بيزحمت و بيتصادف است. انسان عاقلِ عادل نه بيراهه ميرود و نه راه کسي را ميبندد.
این مرجع تقلید با اشاره به خطبه حضرت رسول(ص) در آخرین روزهای ماه مبارک شعبان، ادامه دادند: در آخرين جمعه ماه شعبان وجود مبارک حضرت فرمود: «قَدْ أَقْبَلَ إِلَيْکُمْ شَهْرُ اللَّهِ» و یا در تعبیری دیگر دارد «قَدْ أَظَلَّکُمْ شَهْر»، تعبير روايت اين است که ماه پربرکت رمضان روي سر شما سايه انداخت و شما زير سايه این ماه هستيد، گاهي تعبير روايت اين است که ماه مبارک رمضان به طرف شما اِقبال کرد و از آن استقبال کنيد. اينچنين نيست که ما به طرف ماه مبارک رمضان برويم، بلکه اين گردش روزگار است که بالأخره این ماه پر برکت را به ما ميرساند.
حضرت آیت الله جوادی آملی اضافه کردند: پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمود«قَدْ أَظَلَّکُمْ شَهْر», «قَدْ أَقْبَلَ إِلَيْکُمْ شَهْرُ اللَّهِ»؛ ماه خدا از راه رسید و بر شما سايه انداخت، زير سايه ماه خدا بايد حرکت کنيد. در اين ماه برکات الهي فراوان هست و طلبکاران، فرشتگان الهي هستند که به دستور ذات اقدس الهي کار ميکنند، اين فرشتگان که مأموران الهي می باشند و ذات اقدس الهي که طلبکار اصلي است، آمادگي خود را اعلام کردند و فرمود خيلي از شماها بدهکاريد و بسیاری از شماها گِرو داديد، بياييد، فکّ رهن کنيد..
ایشان در تبیین مفهوم تعبیر فک رهن در این کلام رسول خدا (ص)، خاطرنشان کردند: در جريان اخلاق و حقوق ديني، اگر کسي «حقّ الله» به عهده اوست، گناه و معصيتي کرده است، اين شخص بدهکار است. هر بدهکاري بايد گِرو بسپارد. در برابر خداي سبحان، زمين، خانه و فرش نيست، بلکه خود انسان را گِرو ميگيرند و در این صورت قدرت حرکت ندارد. اين که بعضيها ميگويند ما هر چه ميخواهيم چشممان، زبانمان، دستمان و ... را کنترل کنيم، نميتوانيم، بيچارهها درست ميگويند، چون بسته هستند.
معظم له با اشاره به روایتی از اميرالمؤمنين(ع) بیان داشتند: مرحوم صدوق نقل ميکند که فردی به اميرالمؤمنين(ع) عرض کرد هر چه ميخواهم براي ادای نماز شب موفق شوم، نميشود، فرمود: «قَدْ قَيَّدَتْکَ ذُنُوبُکَ»؛ گناهانِ روز دست و بال تو را بست. بيان نوراني حضرت در آخرين جمعه ماه پربرکت شعبان اين است که آقايان, برادران, خواهران! «إِنَّ أَنْفُسَکُمْ مَرْهُونَةٌ بِأَعْمَالِکُمْ»، اين «رهين» فعيل به معنای مفعول است؛ «رهين» يعني «مرهون»، فرمود جانتان در گِرو کارهاي قبلي شماست و بياييد فَکّ رهن کنيد، فکّ رهن هم به توبه است «فَکُفُّوهَا بِاسْتِغْفَارِکُمْ».
این مرجع تقلید، ماه رمضان را ماه آزادی از قیود نفسانی خواند و تصریح کردند:کي از بهترين نعمتها، نعمت آزادي است و اين ماه، ماه آزادي است. انسان باید به گونه ای زندگي کند که گرفتار چشم و گوش نباشد، اين بهترين راه فَکّ رهن شدن است.
براساس اعلام اسراء، ایشان در فراز پایانی فسخنان خود به لذت مومن در هنگام افطار اشاره کرد و گفتند: براساس روایات، موقع افطار روزهدار در دو حال خوشحال است: يکي «عِنْدَ إِفْطَارِهِ» و يکي هم «عِنْدَ لِقَاءِ اللَّهِ». لذّتي که انسان در حال افطار دارد، هرگز در طول سال در هنگام ناهار ندارد. چرا در هنگام افطار لذّت ميبريد؟ براي خوردن است يا احساس ميکنيد وظيفهاي بايد انجام ميداديد و داديد؟