متولی مدرسه علمیه باقرالعلوم(ع) تهران در گفتگو با خبرگزاري حوزه با اشاره به اينكه از روش هاي سنتي تربيت در حوزه، تقدم تزكيه و تهذيب بر علم اندوزي و آموزش است، گفت: در گزينش ها نيز اين مهم مورد توجه است و تلاش مي شود، متدينين و معتقدين واقعي به دين انتخاب شوند و اين مهم مورد توجه سطوح مختلف حوزه از مراجع عظام گرفته تا مديران و متوليان مدارس مي باشد.
حجت‌الاسلام والمسلمین مجد در ادامه، با اشاره به درس‌هاي اخلاق چهارشنبه هاي مراجع گفت: معمولاً آقايان در چنين روزي درس اصلی را مختصرتر مي‌گويند و به طرح مباحث اخلاقي مي پردازند و طلاب را نصيحت می‌کنند.
وي به نقل خاطره‌ای از آيت الله العظمي گلپايگاني اشاره كرد و گفت: ايشان خطاب به طلاب و روحانيون مي‌فرمودند: مواظب باشیم در قيامت وارد جهنم نشويم و كسی را که به ايمان و تدين دعوت كرده‌ايم از بهشت ما را مورد خطاب قرار دهد و بگويد: «آنجا چه مي‌كنيد!، مگر شما همان كساني نيستيد كه ما را به خير و نيكي دعوت مي كرديد؟!»
متولي مدرسه باقرالعلوم (ع) با تأكيد بر اينكه طلبه‌ای كه می‌خواهد در آينده مبلغ و مروج دين شود، باید در عمل، اصول و آموزه هاي اخلاقي را رعايت كند،
*امام خمینی نماد اخلاق بود
وی اظهار داشت: اگر يك روحاني خطا كند، تنها به خود ضرر نمی‌زند بلكه بر دين بیشتر ضرر می‌زند
حجت‌الاسلام و المسلمین مجد، با تأكيد بر اينكه بايد زي طلبگي را در همه احوال حفظ كنیم، تصريح كرد: امام خميني (ره) كه بنده سالها شاگرد ايشان بودم در روزهاي چهارشنبه درس را كوتاه تر مي گفتند و به طرح مسايل سياسي، اجتماعي و البته اخلاقي مبادرت مي ورزيدند، امام (ره) به دليل عمل كردن و نه صرفاً سخن گفتن، توانستند جامعه را به حركت درآورند، ايشان واقعا در عمل الگو بودندو تمام گفتار و حركات و اعمالشان اخلاقي و براي، پير و جوان، الگو بود.
وی در ادامه با نقل خاطراتی از امام خمینی(ره) گفت: منزل ما در قم در باغ قلعه بود و منزل حضرت امام (ره) در يخچال قاضي؛ لذا به دليل مسافت كم ميان این دو محله توفيق داشتم مرتباً ايشان را زيارت كنم و در اين ديدارها آنچه مشاهده مي‌شد تواضع و منش اخلاقي ايشان بود.
*در سلام کردن هیچ کس از امام سبقت نمی‌گرفت
حجت‌الاسلام والمسلمین مسجد ادامه داد: روزي نبود كه بتوانيم در سلام بر امام سبقت بگيريم؛ و بنده خيلي از اين موضوع شرمنده بودم كه چنين مرجع تقليد بزرگواري در سلام بر من كه طلبه اي بيش نبودم تقدم داشتند. حقيقتاً اين موضوع برايم ناراحت كنند بود تا اينكه بعدها متوجه شدم اين مشكل همه مي باشد و امام همواره در هنگام روبرو شدن باديگران از دور سلام مي كردند.
*به این خاطره توجه کنید
این استاد حوزه در ادامه، خاطره دیگری را نقل كرد و گفت: روزي امام بدون اطلاع قبلي به ديدار پدرم سيد علي مجد آمدند وقتي مردم و همسايه ها متوجه شدند، جمع شدند؛ به طوري كه هنگام بازگشت جمعيت قابل توجه اي اطرافشان را گرفت چند قدمي كه طي شد، امام برگشتند و فرمودند: كاري داريد كه دنبال بنده مي آييد. جمعيت گفتند: خير. گفتند: لطفاً اگر امري داريد بفرمايید در غير اين صورت دنبالم نياييد. اين عمل امام به اين خاطر بود كه تحت تأثير حضور جمعيت در اطرافشان قرار نگيرند.
